Οι επόμενοι μήνες, χωρίς αμφιβολία, θα είναι καθοριστικοί για την πορεία της χώρας. Σε σημαντικό βαθμό όμως και για την πορεία της ίδιας της Ευρώπης.
Στην Ε.Ε. διαμορφώνεται μια αδρή διαχωριστική γραμμή όχι ανάμεσα σε κράτη - μέλη, αλλά στη βάση πολιτικών και ιδεολογικών διαφορών. Η Γερμανία δείχνει ότι υπό τη σημερινή ηγεσία της επιδιώκει την έξοδο από την κρίση μέσω της επιβολής της γερμανικής νοοτροπίας μαζί με τις αξίες που διαχρονικά κυριάρχησαν στη χώρα αυτή. Μία από αυτές είναι και η τιμωρητική αρχή που επιβάλλεται σε όσους δεν πειθαρχούν. Αυτή είναι η οπτική της γερμανικής Ευρώπης. Η άλλη οπτική είναι αυτή που υπερασπίζεται την Ευρώπη της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτές τις οπτικές γίνεται ιδιαίτερα έντονη όσον αφορά το ελληνικό ζήτημα.
Η Ελλάδα έκανε και κάνει οτιδήποτε είναι δυνατό για να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της με βάση τη συμφωνία του 2015. Αυτό ομολογείται έμμεσα ή άμεσα από διάφορους παράγοντες, οικονομικούς και πολιτικούς, στην Ε.Ε. Η δεύτερη αξιολόγηση είναι επομένως φυσικό και δίκαιο να κλείσει θετικά για τη χώρα και μάλιστα το συντομότερο δυνατό. Το δικαιούται ο ελληνικός λαός λόγω των θυσιών που έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει, αλλά και λόγω της ανθρωπιστικής στάσης του απέναντι στο προσφυγικό πρόβλημα που πλήττει ιδιαίτερα τη χώρα. Απέναντι σε αυτή την προοπτική τοποθετούνται οι συντηρητικές νεοφιλελεύθερες δυνάμεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση τις οποίες εκπροσωπεί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Από την άλλη, σύμμαχοι της Ελλάδας είναι δυνάμεις που προέρχονται από διάφορους χώρους, όπως εκείνη η μερίδα της σοσιαλδημοκρατίας, που αναθεωρεί τη μέχρι πρότινος σύγκλιση με τον νεοφιλελευθερισμό, καθώς επίσης και δυνάμεις του οικολογικού χώρου.
Η ελληνική κυβέρνηση αξιοποίησε την καλή πορεία των εσόδων του κράτους, δηλαδή την υπέρβαση του προβλεπόμενου με βάση τις συμφωνίες πλεονάσματος για να στηρίξει τα πιο φτωχά και ταλαιπωρημένα από την κρίση κοινωνικά στρώματα, όπως είναι οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Αλλά και για να ελαφρύνει, επίσης, τα φορολογικά βάρη στις νησιωτικές περιοχές που ανέλαβαν το κύριο βάρος του προσφυγικού ρεύματος. Οι επιλογές αυτής της κυβέρνησης, απόλυτα δίκαιες και συμβατές με τα συμφωνηθέντα, ενώ τυγχάνουν μεγάλης ανταπόκρισης από την κοινωνία, αντιμετώπισαν τη μίζερη στάση της Ν.Δ. και άλλων δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυνάμεις αυτές (κυρίως η Ν.Δ.) ευθυγραμμίστηκαν με τη ρητορική των ομοϊδεατών του κυρίου Σόιμπλε. Είναι προφανές ότι για την ηγεσία της συντηρητικής παράταξης στη χώρα μας προέχει αυτό και όχι το συμφέρον του τόπου και των ασθενέστερων.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο, όπου παράλληλα με τη διαπραγμάτευση και την τήρηση των συμφωνιών, θα αφουγκράζεται τις ανάγκες όλων των κοινωνικών στρωμάτων και κυρίως αυτών που έχουν δοκιμαστεί περισσότερο τα τελευταία χρόνια.
Η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι παρεμβάσεις για την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και ο έλεγχος των συνθηκών εργασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες αποτελούν βασικές προτεραιότητες.
Βασικό ρόλο σε αυτή την πορεία των επόμενων μηνών καλείται να διαδραματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως οργανωμένη συλλογικότητα που στηρίζει την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Το κόμμα πρέπει να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη δράση και τη λειτουργία του, έτσι ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ενημέρωσης του λαού για το τι ακριβώς διακυβεύεται αυτή την περίοδο που είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Να εκλαϊκεύσει την κυβερνητική πολιτική χωρίς εξωραϊσμούς και χωρίς απόκρυψη των δυσκολιών. Να ενισχύσει την κατανόηση των πολιτών όσον αφορά τους κυβερνητικούς στόχους, να ξαναφέρει κοντά κοινωνικές ομάδες που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν αλλά είναι πιθανόν δυσαρεστημένες ή αποστασιοποιημένες σήμερα. Με απλά λόγια, να ξαναδώσει φτερά στην προσδοκία.
Σε αυτόν τον ιστορικό ρόλο ο ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία και τα μέλη του πρέπει να ανταποκριθούν τα μέγιστα. Για τον λόγο αυτόν πρέπει άμεσα να ληφθούν όλα εκείνα τα μέτρα που θα βελτιώσουν την εσωκομματική λειτουργία και θα κάνουν ουσιαστικό τον ρόλο των μελών.
