Τα δύο δραματικά γεγονότα που σφράγισαν τη χθεσινή μέρα δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Ίσως το μοναδικό κοινό στοιχείο της εκτέλεσης του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα και του μακελειού στη χριστουγεννιάτικη αγορά στην καρδιά του δυτικού Βερολίνου είναι ότι ανήκουν στην κατηγορία εκείνη για την οποία μέχρι πριν από λίγα χρόνια λέγαμε “Δεν γίνονται τέτοια πράγματα”. Κι όμως, στους ταραγμένους καιρούς μας, φαίνονται και τα δύο σχεδόν... αναμενόμενα, κυρίως οι τυφλές τρομοκρατικές επιθέσεις στο πλήθος, που επαναλαμβάνονται όλο και πιο συχνά, όχι μόνο στη φλεγόμενη Μέση Ανατολή, αλλά και στην “ήσυχη” Ευρώπη. Η εκτέλεση ενός διπλωμάτη, πάλι, ο οποίος θεωρητικά φυλάσσεται καλά, δεν είναι τόσο συνηθισμένη, ωστόσο το τελευταίο διάστημα στην Τουρκία που βράζει τα ένοπλα χτυπήματα κάθε τύπου είναι στην ημερήσια διάταξη.
Η πρώτη αντίδραση για όσους παρακολουθούν αυτά τα δύο διαφορετικά γεγονότα από μακριά, πέρα από τη θλίψη για τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους, είναι βαθύτατη ανησυχία. Μια διπλή ανησυχία. Αφενός για το πώς το Ισλαμικό Κράτος -αυτό που ανέλαβε την ευθύνη για το μακελειό στο Βερολίνο, εάν βεβαίως ισχύει-, που εξάγει όλο και συχνότερα τον τρόμο στην Ευρώπη, επηρεάζει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, κάνοντάς τες όλο και πιο φοβικές, όλο και πιο ευεπίφορες στα συνθήματα περί τάξης και ασφάλειας και περί περιχαράκωσης. Αφετέρου για το ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην πολύπαθη γειτονιά μας, αλλά και τον κόσμο, από τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη - για την ακρίβεια από τη διαλεύκανση της δολοφονίας του.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μίλησε για “προβοκάτσια” με στόχο να πληγούν οι ρωσοτουρκικές σχέσεις και το ερώτημα είναι ποιος κρύβεται πίσω από αυτή. Αυτές τις -λίγες- ώρες μετά την εκτέλεση του Αντρέι Καρλόφ και με δεδομένη την έλλειψη πληροφοριών για το εάν και ποιος κρύβεται πίσω από τον νεκρό δράστη είναι εξαιρετικά δύσκολο να σταθμίσει κανείς ποιον θα κατηγορήσει η Μόσχα γι' αυτό το χτύπημα. Για την ώρα, φαίνεται να αποδέχεται την εκδοχή ότι γενικώς ευθύνονται οι τρομοκράτες, όπως φάνηκε από την πρώτη δήλωση του Βλαντίμιρ Πούτιν. Αλλά οι σχέσεις Άγκυρας - Μόσχας, όπως άλλωστε και Άγκυρας - Ουάσιγκτον, έχουν περάσει το τελευταίο διάστημα από μύρια κύματα. Και μια νέα αναταραχή, εάν μάλιστα συμπεριλάβει και τις τρεις γωνίες αυτού του τριγώνου, μπορεί να είναι επικίνδυνη για όλους μας.
