Το φαινόμενο της απαξίωσης της πολιτικής ζωής και της αποχής από τις εκλογικές διαδικασίες απασχολεί ευρέως κάθε σκεπτόμενο πολίτη, ιδιαίτερα εν όψει των εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κύπρου την προσεχή Κυριακή. Η προώθηση του φαινομένου αυτού σε εκλογές όπως αυτές της τοπικής αυτοδιοίκησης ενισχύουν τους προβληματισμούς, αφού πρόκειται για εκλογές με ιδιαίτερο δημοκρατικό χαρακτήρα, των οποίων το αποτέλεσμα καθορίζει άμεσα την ποιότητα ζωής των πολιτών σε πολλαπλά επίπεδα.
Αδιαμφισβήτητα η αποχή, που φαίνεται να έχει ως αιτία την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, δεν αποτελεί καινούργιο φαινόμενο αλλά ούτε και περιορίζεται στον κυπριακό χώρο. Στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία ή η Γερμανία παρατηρείται εδώ και περισσότερο από 30 χρόνια. Οι αιτίες παίρνουν, σίγουρα, αποχρώσεις από τα δεδομένα κάθε χώρας. Εντούτοις, τα αποτελέσματα λαμβάνουν τον ίδιο χαρακτήρα και τις ίδιες καταστροφικές συνέπειες: αποδυνάμωση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Επανειλημμένα τονίζεται πως η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει προκαλέσει την κρίση αξιών και θεσμών. Σκάνδαλα διαπλοκής και διαφθοράς σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, αδυναμία μετρίασης των συνεπειών της οικονομικής κρίσης στη ζωή των πολιτών, παρουσιάζονται ως κάποιες από τις βασικές αιτίες της απαξίωσης της πολιτικής που εκφράζεται μέσω της αποχής.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον υπήρξε εποχή όπου δεν παρουσιάστηκαν αυτά τα φαινόμενα. Δεν υπήρξαν δηλαδή σκάνδαλα διαπλοκής και διαφθοράς στο παρελθόν; Κάθε χώρα δεν είχε να αντιμετωπίσει οικονομική κρίση, κρίση αξιών και θεσμών σε κάθε, σχεδόν, ιστορική περίοδο; Αν θα έπρεπε, να κάνουμε έστω και μια επιφανειακή σύγκριση με το παρελθόν, θα έπρεπε σίγουρα να ξεκαθαρίσουμε πως δεν υπήρχε πάντοτε δημοκρατικό πολίτευμα και πως η μελέτη των τρόπων αντίδρασης υπακούει στα δεδομένα της κάθε εποχής.
Αν λοιπόν τα επιχειρήματα και οι αιτίες δεν αποτελούν σημερινό φαινόμενο, τότε αυτό που διαφοροποιεί καταστάσεις είναι ο τρόπος αντι-δράσης που παρατηρείται σε κάθε ιστορική περίοδο και φυσικά τα αποτελέσματά της. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα προβλήματα του σημερινού πολίτη ανά τον κόσμο, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως το πολιτικό ήθος κάποιων πολιτικών δυνάμεων ή κομμάτων ευθύνονται για πολλά από αυτά.
Αυτό όμως που τίθεται υπό αμφισβήτηση είναι κατά πόσο η αποχή αποτελεί όντως τρόπο αντίδρασης και αν πράγματι μπορεί να αλλάξει αυτό που εύκολα ακούμε σήμερα «το σύστημα». Η αποχή έχει όντως κατορθώσει να «τιμωρήσει» αυτούς που θεωρούνται ένοχοι για τη σημερινή κατάντια της κοινωνίας; Η αποχή έχει όντως συμβάλει στην αλλαγή του «συστήματος»;
Η επιδείνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πολίτης αλλά και η συνεχής εμφάνιση σκανδάλων διαπλοκής και διαφθοράς, η κατάχρηση εξουσίας φανερώνουν πως η αποχή όχι μόνο δεν έχει επιφέρει την πολυπόθητη αλλαγή, αλλά οξύνει τα υφιστάμενα προβλήματα.
Θα πρέπει να μας απασχολήσει το ότι η μη συμμετοχή, δηλαδή η αποχή, που οφείλεται εν πολλοίς στην απαξίωση, αποτελεί ένα εύηχο σύνθημα της εποχής μας και από αυτό συμπεραίνουμε, όχι αδικαιολόγητα, ότι υποκινείται από εκείνες ακριβώς τις δυνάμεις που έχουν κάθε συμφέρον στο να διαιωνίζονται όλα αυτά που καταδικάζονται από τους πολίτες.
Στον 21ο αιώνα το “σύστημα” δεν είναι κάτι το αόρατο, κάτι που υπάρχει εκτός από εμάς. Ο κάθε πολίτης αποτελεί μέρος του. Ως εκ τούτου κάθε πολίτης έχει ευθύνη για το πώς αυτό εξελίσσεται και τη μορφή που παίρνει. Η ευθύνη αυτή εκφράζεται και αποδεικνύεται μέσω του ιερού δικαιώματος της ψήφου. Κάθε δικαίωμα, όμως, περικλείει και ευθύνη.
Κατά την τελευταία πενταετία στη Λάρνακα έχουμε ζήσει έντονα τις συνέπειες της έλλειψης διαφάνειας, την κατάχρηση εξουσίας, εν ολίγοις τις συνέπειες μιας αντι-δημοκρατικής πολιτικής κουλτούρας. Η αλλαγή θα έρθει μόνο όταν ο καθένας από εμάς αντιληφθεί το μέγεθος της ευθύνης της ψήφου του. Οι εκλογές μάς αφορούν άμεσα. Ψηφίζω για το παρόν και το μέλλον της ζωής μου, της ζωής μας, της πόλης μας.
Δόμνα Μωυσέως, υποψήφια δημοτική σύμβουλος του ΑΚΕΛ Αριστερά - Νέες Δυνάμεις
