Κάποτε ήταν ελάχιστες οι εκλογικές αναμετρήσεις εκτός συνόρων που έκαναν πρωτοσέλιδα όχι μόνο στην Ελλάδα, που έχει μια σχετικά εσωστρεφή μιντιακή παράδοση, αλλά και σε χώρες με έντονα εξωστρεφή Τύπο.
Με εξαίρεση τις αμερικανικές εκλογές, άντε και τις ρωσικές, τις γερμανικές ή τις γαλλικές, μια θέση στην πρώτη σελίδα έβρισκαν μόνο τυχόν κρίσιμες εκλογές σε γειτονικές χώρες. Ποτέ δεν θα σκεφτόταν κανείς εκτός Αυστρίας να ασχοληθεί με τις κάλπες των προεδρικών εκλογών για ένα αξίωμα σχεδόν διακοσμητικό, ποτέ δεν θα σκεφτόταν να ξοδέψει ατέλειωτη μελάνη για ένα δημοψήφισμα στην Ιταλία.
Αυτά, κάποτε. Όταν ο δυτικός κόσμος και κυρίως η Ευρώπη ήταν... κανονικά. Πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, που μεταλλάχθηκε σε κρίση δημοσίου χρέους κι αντιμετωπίστηκε με γερμανικής εμπνεύσεως συνταγή.
Σήμερα οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κρατούν την ανάσα τους ελπίζοντας αφενός ότι δεν θα βγει ακροδεξιός πρόεδρος στην Αυστρία, αφετέρου ότι δεν θα κλονιστεί ο “τελευταίος Ευρωπαίος της Ιταλίας” -όπως χαρακτήριζαν τις τελευταίες μέρες πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες τον Ματέο Ρέντζι- από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, στην εξαιρετικά πιθανή περίπτωση που αυτό θα είναι “όχι”.
Κι αν μια ακροδεξιά αλλαγή στην Αυστρία πιθανότατα θα είναι μόνο στο επίπεδο των συμβολισμών -αν και ο ένοικος του προεδρικού μεγάρου της Βιέννης έχει λίγο περισσότερες αρμοδιότητες από τον Έλληνα ή τον Γερμανό ομόλογό του- με την Ιταλία τα πράγματα είναι πολύ πιο κρίσιμα. Και λόγω μεγέθους.
Δεν είναι ότι οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο έχουν αδυναμία στον Ρέντζι, που κάνει ό,τι μπορεί τους τελευταίους μήνες για να δείχνει ότι δεν ανέχεται να του επιβάλλουν να “κάνει τα μαθήματά του”. Ωστόσο, τον θεωρούν προβλέψιμο. Ναι μεν παραβιάζει τους κανόνες για τα ελλείμματα, αλλά δεν αμφισβητεί στο σύνολό της την αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης. Ναι μεν δείχνει τα νύχια του στο Βερολίνο, αλλά δεν φλερτάρει με μια έξοδο της χώρας του από το ευρώ.
Αντίθετα, οι πιθανοί διάδοχοι του Ρέντσι στην πρωθυπουργία -εάν τυχόν πανωλεθρία του στο δημοψήφισμα οδηγήσει σύντομα σε εκλογές- προβλέψιμοι δεν αναμένεται να είναι. Κι αν κατάφερε η πιθανότητα ενός Grexit να προκαλέσει βαθιά ανησυχία στην Ευρώπη πέρσι το καλοκαίρι, και μόνο η ιδέα ότι θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο ο επόμενος Ιταλός πρωθυπουργός προκαλεί πανικό. Κυριακή κοντή γιορτή. Το βράδυ θα ξέρουμε περισσότερα.
