Η επίσκεψη Ομπάμα στην Ελλάδα δημιούργησε περιορισμένης εμβέλειας ελπίδες για μια καλύτερη συμπεριφορά της Διεθνούς των αφεντικών.
Η λυσσώδης, όμως, προσπάθεια των ατζέντηδων των ντόπιων αφεντικών να υποβαθμίσουν τη σημασία της επίσκεψης και η θλιβερή στάση των πλείστων ιδιωτικών ΜΜΕ (γι' αυτό δεν θέλανε ΕΣΡ) δεν είχε μόνον εσωτερικό αντίκτυπο. Οι οργανωτές του σχεδίου «Ελλάδα, πειραματόζωο στην Ευρωζώνη», πάνω στη γαλαζοπράσινη συμμαχία πάτησαν, και τώρα που βλέπουν ότι, παρά τη λάσπη και τις απίστευτες ψευδολογίες τους, η κυβέρνηση δεν πέφτει, πέρασαν στο επόμενο στάδιο.
Θα πρέπει να είναι κανείς υπερβολικά αφελής ή πολύ δεξιός για να μην καταλαβαίνει ότι η ομοβροντία δηλώσεων από την πλευρά του νεοσουλτάνου Ερντογάν και του πρωθυπουργού της Αλβανίας, «σοσιαλιστή» Έντι Ράμα, γίνονται απλώς για εσωτερική κατανάλωση. Θυμίζω και τη σύσκεψη που είχε προγραμματιστεί για αύριο στο Βερολίνο, στην οποία λεγόταν ότι θα συζητηθεί από τα χωρίς καμιά επίσημη ιδιότητα αφεντικά η κρίση χρέους της Ελλάδας, χωρίς τη συμμετοχή της Ελλάδας.
Οι καημένοι Τσάμηδες
Αναπτύσσεται, λοιπόν, ένα ζοφερό κλίμα, που θυμίζει σχολικό εκφοβισμό. Διότι μπορεί ο Αλβανός πρωθυπουργός που βλέπει την επιρροή του να καταρρέει όσο πλησιάζουν οι εθνικές εκλογές του '17, να τα μάζεψε και να επικαλέστηκε διάφορες ανόητες δικαιολογίες για προηγούμενες δηλώσεις του, στη συνέντευξη στον κ. Παπαχελά, στον ΣΚΑΪ, αλλά δεν αρνήθηκε τις κατεδαφίσεις κτηρίων βορειοηπειρωτικής ιδιοκτησίας στη Χιμάρα (τα απαλλοτριώσαμε είπε), ενώ για τους Τσάμηδες, το έριξε στο μελό: «Είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι, που είναι 80 χρόνων, γυναίκες και άνδρες, που τους ανάγκασαν να φύγουν από τα σπίτια τους, να μην μπορούν να πάνε πίσω να τα επισκεφθούν;».
Ο κ. Ράμα ξέχασε ότι αυτοί οι Τσάμηδες ήταν οι ληστοσυμμορίτες που χρησιμοποιήθηκαν από τους Ιταλούς κατακτητές και εν συνεχεία από τους Γερμανούς εναντίον των κατοίκων της Ηπείρου, εναντίον των αντάρτικων σωμάτων του ΕΔΕΣ αλλά και του ΕΛΑΣ. Πλήρωσε κάποια αποζημίωση το αλβανικό κράτος για όσα έπραξαν αυτοί που υιοθέτησε;
Ο κ. Ράμα στρέφεται προς τον εθνικισμό λόγω των χαμηλών δημοσκοπήσεων της κυβέρνησής του, όπως έπραξε και ο πρώην πρωθυπουργός, Σαλί Μπερίσα, που στο τέλος της θητείας του στράφηκε προς τον εθνικισμό, γνωρίζοντας ότι έχανε τις επόμενες εκλογές (είχε πει ότι η Αλβανία έφθανε μέχρι την Πρέβεζα).
Από την άλλη, ο επηρμένος «σουλτάνος» της Άγκυρας, έπειτα από την επικράτησή του -προσώρας- στη διαμάχη του με τους οπαδούς του Γκιουλέν αλλά και τους κεμαλιστές (που τώρα δείχνουν να καταλαβαίνουν τι γίνεται), επιχειρεί να στήσει μια «κοινοβουλευτική» δικτατορία, με τον ίδιο ως ισόβιο πρόεδρο (αφού αλλάξει το Σύνταγμα) και τα πειθήνια κόμματα της αντιπολίτευσης (κεμαλιστές και ακροδεξιούς εθνικιστές) να αποτελούν την μπορντούρα του συστήματος. Φυσικά, μεγάλη μερίδα του τούρκικου λαού προσπαθεί να αντισταθεί, και έτσι ο νεοσουλτάνος καταφεύγει στο γνωστό πλέον εργαλείο: τον εθνικισμό. Και έχουν δίκαιο να επισημαίνουν οι σοβαροί αναλυτές ότι οι αναφορές του στη Συνθήκη της Λωζάννης δεν αφορούν μόνον την Ελλάδα (η Μοσούλη είναι παλιό τουρκικό όνειρο, ασχέτως αν με την αντίστοιχη συνθήκη είχε κατοχυρωθεί στο Ιράκ το 1926) αλλά την αφορούν.
Οι αγνοί επιχειρηματίες
Ο κύκλος της εθνικιστικής παράνοιας κλείνει με τη συνεχιζόμενη επίσημη πολιτική της κυβέρνησης της πΓΔΜ, την οικονομία της οποίας με περισσή γαλαντομία έχουν ενισχύσει οι κατά τα άλλα πολύ Έλληνες βιοτέχνες και βιομήχανοι, αλλά και οι απλοί πολίτες που πολύ πριν από την κρίση άρχισαν να περνούν τα σύνορα και να ψωνίζουν από το Μοναστήρι, από βενζίνη έως και μακαρόνια, κάτι εξάλλου που επίσης συνεχίζεται στην ευρωπαϊκή πλέον Βουλγαρία και τις «ελληνικές» αγορές στα σύνορα, στο Μελένοικο (Μέλνικ) κ.α.
Ο εθνικισμός πουλάει και το είδαμε στις ΗΠΑ, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στις σκανδιναβικές χώρες και σε πρώην σοβιετικές όπως η Ουκρανία.
Στην περίπτωσή μας, η ανερμάτιστη συμπεριφορά των Τούρκων, Αλβανών και Φυρομιανών κυβερνητών, ένα μόνο αποτέλεσμα μπορεί να φέρει στις σχέσεις τους με την Ελλάδα: την ενίσχυση όχι της Νέας Δημοκρατίας όπως ελπίζει ο λουφάζων Κ. Μητσοτάκης, αλλά της Χρυσής Αυγής. Και αν αυτό αφήνει αδιάφορους τους επικεφαλής του VMRO στα Σκόπια, μια που οι πολύ Ελληνες επιχειρηματίες δεν πρόκειται να σταματήσουν να επενδύουν εκεί, ή τον ευρισκόμενο σε κατάσταση πολιτικής μέθης Ταγίπ Ερντογάν, εδώ στην Ελλάδα υπάρχει ένας αλβανικός πληθυσμός που -είτε έλαβε υπηκοότητα είτε όχι- αποτελούσε τον μόνιμο στόχο των φασιστών τα περασμένα χρόνια προτού αρχίσουν τα εξ ανατολών και νότου νέα κύματα μεταναστών και προσφύγων. Ο κ. Ράμα, με τα λεγόμενα και τις πράξεις του, τους βάζει εκ νέου στο στόχαστρο. Δεν το καταλαβαίνει, ή εκτελεί διατεταγμένη αποστολή;
