Η ελευθερία της έκφρασης σταματά εκεί που ξεκινά η υποκίνηση της βίας. Η ελευθερία της έκφρασης σταματά εκεί που ο οπλισμένος με μίσος λόγος πυροβολεί την κοινωνική ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εκεί λοιπόν, σε αυτή την γκρίζα ζώνη της δημοκρατίας και της πολυφωνίας, εκεί, σε αυτή τη λεπτή γραμμή που ισορροπούν η νομιμότητα με την υπόθαλψη της εγκληματικότητας, εκεί ακριβώς βρίσκονται σήμερα τόσο οι διοικούντες όσο και οι πολιτικοί προϊστάμενοι της Δημόσιας Τηλεόρασης με αφορμή τις πρόσφατες τηλεοπτικές μεταδόσεις πολιτικών δραστηριοτήτων της Χ.Α. Εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις όπου περίσσευαν ο ρατσισμός και η βία έτυχαν τηλεοπτικής φιλοξενίας από τις δημόσιες συχνότητες, προκαλώντας διαμαρτυρίες και προβληματισμό για τη στάση της ΕΡΤ απέναντι στη Χ.Α.
Ο εγκλωβισμός της ΕΡΤ στην τυπική ανάγνωση των κανόνων της αναλογικής παροχής τηλεοπτικού χρόνου στα κοινοβουλευτικά κόμματα είναι αυτός που έχει προκαλέσει προβληματικά φαινόμενα δημόσιας και πανελλαδικής εμβέλειας φιλοξενίας του ρατσιστικού λόγου από έναν πολιτικό φορέα που η Δικαιοσύνη έχει κληθεί να κρίνει εάν συνιστά εγκληματική οργάνωση. Η επιλογή της ΕΡΤ να προβάλει τις πολιτικές - εντός και εκτός κοινοβουλίου- εκδηλώσεις της Χ.Α. μπορεί βέβαια να ερμηνευθεί με βάση τις “υποχρεώσεις” του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα απέναντι στα κόμματα, μπορεί, όμως, εξίσου να κριθεί με βάση πολιτικά, νομικά αλλά και δημοσιογραφικά κριτήρια όπως αυτά προκύπτουν από σειρά αποφάσεων της Συμβουλίου Επικρατείας και άρθρων του αντιρατσιστικού νόμου.
Η Χ.Α. για παράδειγμα, είναι το κόμμα που με την έγκριση του ΣτΕ στερείται κρατικής χρηματοδότησης υπό τον φόβο ενίσχυσης εγκληματικών δραστηριοτήτων με πόρους της Πολιτείας και ταυτόχρονα απολαμβάνει τον τηλεοπτικό χρόνο που της αναλογεί στην Δημόσια Τηλεόραση ανεξαρτήτως της υποκίνησης τυχόν εγκληματικών δράσεων μέσω της εκφοράς του πολιτικού λόγου του αρχηγού της. Η Χ.Α., για παράδειγμα, είναι το κόμμα που μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα έχει αποκλεισθεί από τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, στους οποίους να θυμίσουμε πως το ΣτΕ με παλαιότερες αποφάσεις του αναγνωρίζει το δημοσιογραφικό δικαίωμα της επιλογής και ιεράρχησης των ειδήσεων, και ταυτόχρονα απολαμβάνει προβολής από την ΕΡΤ που αποποιείται οικειοθελώς του κριτηρίου των δημοσιογραφικών επιλογών.
Είναι γεγονός πως μετά την αναστολή δράσης των “ταγμάτων εφόδου” και την αδυναμία χρηματοδότησης ρατσιστικού χαρακτήρα παρεμβάσεων “μόνο για Έλληνες” η Χ.Α. πέραν της κοινοβουλευτικής της παρουσίας έχει τα ΜΜΕ ως μοναδικό δίαυλο διείσδυσης στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Χωρίς την παραμικρή επιθυμία απενοχοποίησης ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών που με περισσή ευκολία υιοθετούν τη ρατσιστική και κινδυνολογική ρητορική της Χ.Α. αποσιωπώντας παράλληλα τον ρόλο της στις πρόσφατες αντιπροσφυγικές κινητοποιήσεις στα νησιά του Ανατ. Αιγαίου δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει και την πολιτική κάλυψη που ο Ν. Μιχαλολιάκος παρείχε προ ημερών και σε απ ευθείας μετάδοση στους εμπρηστές των καταυλισμών της Χίου μέσω της ΕΡΤ.
Υπό το βάρος αυτής της κριτικής, η Δημόσια Τηλεόραση καλείται να επανεξετάσει τη στάση της απέναντι στη Χ.Α., ακριβώς όπως ζήτησαν με επιστολή τους προς τη διοίκηση της ΕΡΤ η Βασιλική Γεωργιάδου, αναπ. καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, αντιδήμαρχος Αθηναίων, ο Κωστής Παπαϊωάννου, τέως γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο Δημήτρης Χριστόπουλος, πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
