Ιδεοληψία: 1. Νοσηρή κατάσταση που εκδηλώνεται με την επίμονη εμφάνιση έμμονων ιδεών στη συνείδηση του πάσχοντα, 2. Η υπερβολική εμμονή σε ιδεολογικά δόγματα (Μπαμπινιώτης 2004: Κέντρο Λεξικολογίας ΕΠΕ, Αθήνα).
Τον τελευταίο καιρό, από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, ο παραπάνω όρος έχει μπει στον καθημερινό λόγο της Ν.Δ. Η δεξιά αντιπολίτευση χρησιμοποιεί τον όρο με τη δεύτερη σημασία που της δίνει ο Μπαμπινιώτης, αλλά θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι η δεύτερη σημασία σε μεγάλο βαθμό είναι απότοκο της πρώτης. Η νοσηρότητα της κατάστασης σχετίζεται με τους τομείς εκείνους στους οποίους η κυβέρνηση έχει κάνει πιο δυναμικές παρεμβάσεις.
Αν πάρουμε την Παιδεία, ιδεοληψία συνιστά η έμφαση στη δημιουργία μιας δωρεάν, δημοκρατικής Παιδείας για όλους, στο ότι η ιδιωτική εκπαίδευση πέρασε στην ευθύνη του υπουργείου Παιδείας και περιορίστηκε η ασυδοσία των σχολαρχών στο να απολύουν εκπαιδευτικούς, η πρόσληψη κάποιων εκατοντάδων εκπαιδευτικών στα πανεπιστήμια ύστερα από χρόνια, η χορήγηση υποτροφιών σε φοιτητές με μεγάλα οικονομικά προβλήματα, το γεγονός ότι φέτος τα σχολεία άνοιξαν χωρίς ελλείψεις σε βιβλία και εκπαιδευτικούς, η πρόσληψη εκπαιδευτικών στα τμήματα ένταξης. Η ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι συγκράτησε την επιχορήγηση του προϋπολογισμού στην Παιδεία στο 2,8% αντί να την αφήσει να κατρακυλήσει στο 1,8%, που ήταν η πρόθεση της Ν.Δ., και δεν συνέβαλε στην πλήρη απορρύθμισή της ούτε και την άφησε, έτσι, βορά στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Στον χώρο της Υγείας ιδεοληψία αποτελεί το ότι εξασφαλίστηκε η δωρεάν παροχή υπηρεσιών Υγείας σε όλους τους ανασφάλιστους, ότι επιταχύνθηκε και επεκτάθηκε το νέο μοντέλο πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας, ότι δεν έκλεισε κανένα νοσοκομείο αλλά, αντίθετα, δημιουργήθηκαν νέα, ότι άνοιξαν κλειστά κρεβάτια στις ΜΕΘ, ότι ενισχύθηκε το ΕΚΑΒ, ότι οι διοικήσεις των νοσοκομείων προσλήφθηκαν με απόλυτα διαφανή κριτήρια, ότι εξασφαλίστηκε η μηδενική συμμετοχή των οικονομικά αδύναμων στο κόστος της φαρμακευτικής αγωγής. Με άλλα λόγια, ιδεοληψία είναι ότι ανασχέθηκαν οι συνθήκες για την περαιτέρω υποβάθμιση της Υγείας και τη “σιωπηλή” ιδιωτικοποίηση του τομέα.
Για να έρθουμε στο μεγάλο ζήτημα των ημερών μας. Ιδεοληψία είναι ότι έγινε ένας διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες για πρώτη φορά ύστερα από σχεδόν τριάντα χρόνια, ότι οι καναλάρχες κλήθηκαν να πληρώσουν και πλήρωσαν για τη χρήση του φάσματος των δημόσιων συχνοτήτων, ότι η διαπλοκή στην πιο σκληρή της εκδοχή δέχθηκε καίριο πλήγμα. Ιδεοληψία στην προκειμένη περίπτωση είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, να παρέμβει στην καρδιά του σαθρού και παρωχημένου πολιτικού συστήματος, που αναπαρήγαγε δημοσιογραφίσκους, πολιτικάντηδες και τραπεζίτες, όλους σε ένα πολύ συνεκτικό μοντέλο διαφθοράς, ανεπάρκειας και πνευματικής, ηθικής και αξιακής ένδειας.
Για τη Ν.Δ. η ιδεοληψία, άρα η νοσηρότητα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η αντίθεση ανάμεσα στις κυβερνητικές επιλογές και πολιτικές για τη συρρίκνωση του νεοφιλελευθερισμού και στον ίδιο τον νεοφιλελευθερισμό που επαγγέλλεται η ίδια και εφάρμοσε σωρηδόν όλα τα χρόνια της συγκυβέρνησής της με το ΠΑΣΟΚ. Νοσηρό και ιδεοληπτικό για τη Ν.Δ. είναι ό,τι δεν συνάδει με την κοσμοθεωρία της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των λίγων, της ασυδοσίας των αγορών, της ακραιφνούς μικροπολιτικής σκοπιμότητας. Ιδεοληψία είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης για τον εξορθολογισμό του πολιτικού συστήματος, για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, για τη θεσμοθέτηση μέτρων -στα όρια που θέτει η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας- που θα εξασφαλίζουν μια θέση στην κοινωνία για τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Η νοσηρότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διαφορετικότητά του από το παλιό κατεστημένο. Σ’ αυτή την περίπτωση να πω, ότι χαίρομαι που είμαι ιδεοληπτικός και νοσηρός. Χαίρομαι που η ιδεοληψία και η νοσηρότητα κυριαρχούν απέναντι στην «κοινωνική διαταραχή προσωπικότητας», που χαρακτηρίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης από την αρχή του βίου του.
Ιωάννης Στέφος, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ιωαννίνων
