Ιστορικά, η Τοπική Αυτοδιοίκηση με διαφορετικές μορφές, αποτελεί ουσιαστικό θεσμό ως προς τη λειτουργία κάθε πόλης, κάθε επαρχίας και κατ’ επέκταση αποτελεί πυρήνα και καθρέφτη της λειτουργίας και της λειτουργικότητας του ίδιου του κράτους. Από τη μια, καθορίζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των πολιτών σε πολλά επίπεδα: υπηρεσίες εξυπηρέτησης του πολίτη, λειτουργικότητα της πόλης (οδικό δίκτυο, ποδηλατοδρόμοι, πεζόδρομοι, προσβασιμότητα για άτομα με αναπηρίες), περιβάλλον (καθαριότητα, πάρκα, χώροι πρασίνου, τήρηση βασικών αρχών και συμβάσεων που να εξασφαλίζουν την ποιότητα ζωής των μελλοντικών γενεών), πολιτισμός (ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων, στήριξη και προώθηση καλλιτεχνικής και πνευματικής δημιουργίας) κ.ά. Από την άλλη, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι θεσμός που καλείται να συμβάλει στη διασφάλιση της δημοκρατίας.
Μελέτες έχουν καταδείξει την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς αυτές, όμως, να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού παρατηρούμε έλλειψη πολιτικής θέλησης. Μια από αυτές, για παράδειγμα, αυτή του National School of Government, προτείνει, μεταξύ άλλων, μέτρα ως προς τη λειτουργικότητα της σχέσης ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Νational School of Government International, 2014, σελ. 78). Η μη εξομάλυνση και οργάνωση των σχέσεων αυτών έχει σοβαρές συνέπειες γενικότερα, αλλά και ειδικότερα για τη Λάρνακα.
Έλλειψη διαφάνειας, υπόγειες συμφωνίες και αποφάσεις κατά την τελευταία πενταετία, επιχείρησαν να δημιουργήσουν τετελεσμένα για την πόλη, ενώ κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως η ανάπτυξη της Λάρνακας βρίσκεται σε στασιμότητα. Το παράδειγμα του λιμανιού και της μαρίνας, η τουριστική και η συμβατή εμπορική ανάπτυξη των οποίων θα συνέβαλλαν σημαντικά στην οικονομία ολόκληρης της πόλης, είναι χαρακτηριστικό. Παρακάμπτοντας διαδικασίες, διεθνείς συμβάσεις (Άαρχους), τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, τις διαμαρτυρίες των πολιτών, η κυβέρνηση συνεχίζει την προώθηση της βιομηχανοποίησης της πόλης.
Η έλλειψη θέλησης για την αναδιοργάνωση της σχέσης ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι μάλλον τυχαία, ενώ αποδυναμώνει σημαντικά τη δημοκρατικότητα που εκπροσωπεί ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό γιατί στις μέρες μας ο όρος "δημοκρατία" θα πρέπει να παραπέμπει στον τρόπο με τον οποίο καλύπτεται το κενό ανάμεσα σε θεσμούς, υπηρεσίες και τον πολίτη, αλλά και στην καλλιέργεια του αισθήματος της ευθύνης των πολιτών για την ομαλή λειτουργία τους, έτσι ώστε το συλλογικό συμφέρον να υπερισχύει του ατομικού.
Δόμνα Μωυσέως, δρ Γαλλικής Φιλολογίας, υποψήφια δημοτική σύμβουλος Λάρνακας, ΑΚΕΛ - Αριστερά - Νέες Δυνάμεις
