Η ελληνική Δικαιοσύνη «έχει υποστεί τέτοια υποβάθμιση που για να αποκτήσει ένα ανεκτό κύρος πρέπει να περάσουν 200 χρόνια».
Έμεινα με ανοιχτό το στόμα όταν άκουσα τον πρώην πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Γ. Παναγιωτόπουλο να λέει αυτό το αδιανόητο στον Βήμα FM την εβδομάδα που πέρασε.
Ανατριχιαστικό και δυσοίωνο. Αλλά όχι πολύ μακριά από αυτό που πολλοί πιστεύουν...
Μα και οι πρόσφατες εξελίξεις στη Δικαιοσύνη δημιουργούν απορία και δυσπιστία στους απλούς πολίτες.
Τις ημέρες που η αναβολή της συζήτησης στο ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του νόμου περί των ΜΜΕ προκαλούσε ποικίλες διαφωνίες, ο πρωθυπουργός επέλεξε να συναντηθεί με την ηγεσία της Δικαιοσύνης και μάλιστα να υποσχεθεί «λελογισμένες» αυξήσεις στον μισθό τους.
Η υποψία για προσπάθεια επηρεασμού του ΣτΕ στο θέμα δεν ήταν αδικαιολόγητη για τους καχύποπτους, όσο καλές και να ήταν οι προθέσεις - αν ήταν.
Μάλιστα, στην ίδια συνάντηση, ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε νόμο για παράταση της θητείας δικαστικών και πέρα από το συνταγματικό όριο των 67 ετών, έτσι ώστε, για παράδειγμα, να μπορούν να παραμείνουν στη θέση τους ανώτατοι δικαστικοί που πρόσκεινται ευνοϊκά στην κυβέρνηση... Και εδώ έδαφος για καχυποψία.
Θύελλα αντιδράσεων για όλα αυτά (συνάντηση καθώς αναμενόταν απόφαση του ΣτΕ, παράκαμψη των συνδικαλιστικών οργάνων των δικαστών, υπόσχεση για ενδεχόμενη παράταση της θητείας δικαστικών). Αφήνω την αντιπολίτευση που αφορμές γυρεύει και ενίοτε βρίσκει, αλλά έντονη ήταν και η αντίδραση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
Εξάλλου, τα μέλη του Ελεγκτικού Συνεδρίου αρνήθηκαν να δεχθούν αυξήσεις στους μισθούς τους «εν μέσω κρίσης», όπως ανακοίνωσαν.
Θες οι υποψίες για προσπάθεια επηρεασμού της Δικαιοσύνης να είναι αβάσιμες;
Ίσως, αλλά ο πρωθυπουργός ξέχασε τη ρήση «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Μέσα στο σκοτάδι της καχυποψίας σκοντάφτει η υπόληψη των πολιτικών... και των δικαστών.
Και στη Γαλλία, όμως, ξαφνική αναταραχή, καθώς ο πρόεδρος Ολάντ έγραψε για το δικαστικό σώμα στο πρόσφατο βιβλίο του: «...είναι ένας θεσμός δειλίας (...) αυτό είναι τελικώς, όλοι αυτοί οι εισαγγελείς, οι ανώτατοι δικαστικοί, κρύβονται, παριστάνουν τους ενάρετους... Δεν αγαπούν την πολιτική...».
Θα έχει τους λόγους του για να το λέει.
