Καμιά περούκα, καμιά μεταμφίεση, καμιά πλαστογραφία δεν μπορεί να κρύψει την αθλιότητά σου, μεγάλε.
Η καραμέλα τής δήθεν «ερευνητικής» και «αποκαλυπτικής» δημοσιογραφίας».
Που στ’ όνομά της όλα επιτρέπονται.
Γνώρισε πράγματι στιγμές δόξας, έστω λερής δόξας.
Όμως έχει από καιρό πνιγεί.
Στα λασπόνερα της ευτέλειάς της.
Με το «Μακελειό» ως οδηγό και ως πρότυπο.
Να μακελεύει προπάντων την ευπρέπεια.
Και την αισθητική.
Καλά τη δημοσιογραφία την έχει καταβαραθρώσει έτσι κι αλλιώς, από χρόνια.
Από την εποχή των πνευματικών προπατόρων του Χίου και των περουκοφόρων παλικαριών.
Και ναι, αν μου επιτρέπετε, ποτέ δεν αισθάνθηκα συνάδελφος με τους περί ων ο λόγος.
«Αρκετές ομοιότητες με τις θέσεις του Ποταμιού» βρήκε ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Στη «συμφωνία αλήθειας» του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ανακύπτει όθεν το ερώτημα: Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Ίσως πως ο Κυριάκος τον αντιγράφει.
Ή μήπως αναρωτήθηκε γιατί, αφού μοιάζουμε τόσο πολύ, να ζούμε χώρια;
Έρχεται χειμώνας κι όσο να 'ναι καιρός για δύο...
Η Φιλιππιάδα χειρότερη από το Ωραιόκαστρο;
Γίνεται χειρότερα από το Ωραιόκαστρο; Ναι, φαίνεται πως γίνεται.
Κι εδώ βέβαια δεν κολλάει, επ’ ουδενί, το «εικόνα τους είναι η κοινωνία και τους μοιάζει».
Αλίμονο αν ήταν εικόνα τους κι αν τους έμοιαζε η ελληνική κοινωνία.
Να δούμε αν η Ν.Δ. θα εκδηλωθεί επί της Φιλιππιάδας.
Όπως ΔΕΝ έκανε επί του Ωραιοκάστρου.
Πάντως ο Κυριάκος το ξεκαθάρισε. Δεν θα ανεχθεί ρατσιστικό και ξενοφοβικό λόγο στη Ν.Δ.
Και τώρα ξέρεις, σκιαχτήκανε...
Αλλά, αν πράγματι θέλει να πατάξει τον ρατσισμό και την ξενοφοβία στο κόμμα του ο αρχηγός.
Γιατί δεν τα αναζητά στο περιβάλλον του;
Στο πολύ - πολύ στενό του περιβάλλον μιλάμε.
Αλλιώς, ας ψάξει για άθραυστα και άκαυστα καλσόν.
Ο Γκίκας Χαρδούβελης στο εδώλιο, κανονικά.
Μα γίνονται τέτοια πράματα;
Φαίνεται πως γίνονται. Σήμερα.
Στο εδώλιο και ο Μαντέλης, γι' άλλη μια φορά.
Είπε, βλέπεις, κατά λάθος τη λέξη «αλεύρι». Και ανακάλυψε ότι η Siemens τονε γυρεύει.
Για κάτι «προεκλογικές χορηγίες» επιλήψιμες, λέει.
Και, για να μείνουμε στο δικαστικό «ρεπορτάζ», τι θα γίνει με τη Marfin, παιδιά;
Έκανε πρεμιέρα και πάλι ξανά-μανά διάλειμμα για έναν μήνα και κάτι.
Έπειτα από οχτώ χρόνια έτσι;
Ντροπής πράματα...
Στον ΟΗΕ ο πρωθυπουργός της χώρας.
Με ομιλίες, με συναντήσεις, με επαφές πολύ - πολύ υψηλού επιπέδου.
Πώς το αξιολόγησαν τα ιδιωτικά κανάλια;
Καλύτερα μη ρωτάς.
Χαμηλότερα κι από το αν πήγαινε ο Κυριάκος βόλτα στην παραλία.
Η δε αντιπολίτευση δεν είδε, δεν άκουσε, δεν κατάλαβε.
Δεν θέλει πρόσφυγες στην «επαρχία του» ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος.
Τους -πρόσφυγες στη συντριπτική τους πλειονότητα - Θεσσαλονικιούς τους ρώτησε;
Ώστε αυτός ήταν τελικά ο Ιερώνυμος;
Και κοίτα να δεις που κάποιοι τον πιστέψαμε για εκκλησιαστικό αναμορφωτή και εκσυγχρονιστή.
Μετά τη χριστοδουλική λαίλαπα...
Ακούσατε μήπως κάτι από τα κόμματα της αντιπολίτευσης επί του θέματος;
Επί της αποκλειστικής αρμοδιότητας της πολιτείας στην εκπαίδευση των ελληνοπαίδων ας πούμε.
Μην το σκέφτεστε, όχι δεν ακούσατε.
Είναι βέβαιοι εκεί στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ ότι θέλουν να ψαχτεί σε βάθος η Attica Bank;
Ως προς τα κάθε λογής και κατεύθυνσης θαλασσοδάνειά της;
Εντάξει, παιδιά, πώς το λέει η σοφή ελληνική παροιμία;
«Λαγός την πτέρην έσειε, κακό της κεφαλής του» έτσι το λέει.
Πολύ τονε χαίρομαι τον Ματέο Ρέντζι που, μετά την Μπρατισλάβα, βγήκε στα κάγκελα.
Έκανε νεύμα και στους άλλους ευρωσοσιαλιστές να ακολουθήσουν, αλλά πού να δουν.
Εκείνη την ώρα κοιτούσαν την Πολυχρονοπούλου που παρακολουθούσε την Ξανθοπούλου που μιλούσε με τη Γιαδικιάρογλου...
«Τα Μνημόνια είναι ταξικά ετεροβαρή» δήλωσε, μες στα μούτρα μας, η Ντάλια Βελκουλέσκου του ΔΝΤ.
Μάλιστα, όπως το ακούτε, ακριβώς.
Και καλά ο Γιούνκερ, καλά και ο Ντράγκι, που οψίμως αριστεροφέρνουν.
Αλλά και η Βελκουλέσκου να σου βγαίνει απ’ τ’ αριστερά σε ξεπερνάει.
Αμάν πια η σπέκουλα με την Αμυγδαλέζα.
Ναι, ήταν κολαστήριο η Αμυγδαλέζα, φρικτό κολαστήριο.
Για ψάξτε να δείτε τι είναι και πώς λειτουργεί σήμερα.
Επιτέλους, το ζήτημα δεν είναι χωροταξικό, ούτε ζήτημα ονοματοθεσίας.
Δεν νοιάζει κανέναν πού είναι κι πώς λέγεται.
Αλλά πώς ήταν και πώς είναι. Συνεννοηθήκαμε;
Η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι έκαναν, ώς τώρα, καριέρα στο όνομα του αντιλαϊκισμού.
Του ασυμβίβαστου αντιλαϊκισμού, μιλάμε.
Και εντάξει, μάλλον καλούτσικα τα κατάφεραν.
Ε, λοιπόν, τώρα διδάσκουν ταχύρρυθμα εντατικά μαθήματα ακραίου λαϊκισμού.
Για προχωρημένους...
