Αυξάνονται οι πιθανότητες του Ντόναλντ Τραμπ στη διεκδίκηση της προεδρίας μετά τις αποκαλύψεις για την κατάσταση της υγείας της Χίλαρι Κλίντον. Αποκαλύψεις με πολλά στοιχεία κιτρινισμού, αλλά η ζημιά έχει γίνει.
Ο αλαλούμ ακροδεξιός έχει εκφράσει την απέχθειά του για τους μετανάστες και τους μουσουλμάνους, δίνοντας ρατσιστική χροιά στο πολιτικό του πρόγραμμα. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ο απομονωτισμός που πρεσβεύει για τις ΗΠΑ στα διεθνή ζητήματα.
Έχει προτείνει ακόμη και την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, με το επιχείρημα πως είναι "παρωχημένο" και πολυέξοδο. "Ξοδεύουμε τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ την ίδια στιγμή η υποδομή της χώρας μας αποσυντίθεται" είχε πει για τις αμερικανικές επεμβάσεις στο εξωτερικό τον περασμένο Μάρτιο ("Le Monde Diplomatique", "Αυγή" της Κυριακής , 12.6.2016).
Η στροφή του Τραμπ από τον παραδοσιακό επεμβατισμό των Ρεπουμπλικανών συνάδει και με τη διάθεση των Αμερικανών πολιτών, οι οποίοι σε δημοσκόπηση του 2013 έκριναν κατά 52% ότι οι ΗΠΑ έπρεπε να ασχολούνται πρώτα με τα δικά τους προβλήματα (αντίστοιχο ποσοστό το 1964, 20%, ό.π.).
Αντιθέτως, η Χίλαρι, θεωρείται η πλέον θερμή υπέρμαχος των στρατιωτικών επεμβάσεων στο εξωτερικό μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα.
Έτσι, ενδεχόμενη εκλογή του Τραμπ στην προεδρία θα σημάνει και μια αναδίπλωση των ΗΠΑ από τη διεθνή σκηνή.
Η αναδίπλωση έχει ήδη γίνει και στην Ευρώπη με το Brexit. Αν η Μαρίν Λεπέν καταφέρει να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, πολύ πιθανό είναι να δούμε και το Frexit, καθώς έχει δεσμευτεί για δημοψήφισμα αποχώρησης.
Η ακροδεξιά κυβέρνηση της Πολωνίας έχει ήδη αμφισβητήσει ανοιχτά αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερα στο θέμα των προσφύγων. Συμμετέχει στην ομάδα του Βίσεγκραντ κατά της υποδοχής προσφύγων μαζί με τη Σλοβακία, την Τσεχία και την Ουγγαρία. Στην τελευταία κερδίζει έδαφος το ακροδεξιό σχήμα Jobbik.
Η εθνικιστική και απομονωτική Ακροδεξιά με αντιευρωπαϊκές τάσεις αναπτύσσεται και δεν ήταν τυχαία η πρόσφατη ρήση τού Γιούνκερ για υπαρξιακή κρίση της Ευρώπης.
Θα επικρατήσουν άραγε οι κεντρόφυγες τάσεις στην Ευρώπη; Θα κερδίσει ο απομονωτισμός;
Δεν φαίνεται πιθανό. Το σίγουρο είναι ότι η πολιτική αντιπαράθεση μετακινείται προς τα δεξιά και πως ο ρόλος της Αριστεράς θα γίνει ακόμη πιο δύσκολος - γι’ αυτό και πιο ζωτικός.
