Η σύνοδος των χωρών του Νότου που έγινε στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα, κατόπιν πρωτοβουλίας της ελληνικής κυβέρνησης, τάραξε τα νερά στην Ευρώπη, και αυτό έγινε αισθητό από τα δημοσιεύματα και την προβολή των ευρωπαϊκών ΜΜΕ. Με εξαίρεση την Ελλάδα, όπου όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης την προσπέρασαν ως μη γενόμενη. Και την προσπέρασαν διότι δεν είχαν κάτι να προσάψουν ή να αντιτείνουν σε αυτή την πρωτοβουλία που σκοπό είχε νέες συμμαχίες, νέους συσχετισμούς, στις διαπραγματεύσεις για τα εθνικά συμφέροντα τα οποία, τη δεδομένη στιγμή, ήταν και συμφέροντα των χωρών του Νότου. Δεν ήταν μια μάζωξη σοσιαλιστών, όπου ποτέ δεν προκύπτει κάτι έξυπνο, όπως ειρωνεύτηκε ο Σόιμπλε. Ούτε ο πρόεδρος της Κύπρου είναι σοσιαλιστής, ούτε ο πρωθυπουργός της Μάλτας, ούτε ο εκπρόσωπος της ισπανικής κυβέρνησης.
Η ΑΤΖΕΝΤΑ που συζητήθηκε στο Ζάππειο ήταν ολοκληρωμένη. Εξωτερική ασφάλεια της Ευρώπης. Ενίσχυση της συνεργασίας με τις αφρικανικές χώρες, από όπου προέρχονται μεταναστευτικά ρεύματα. Ενίσχυση των πολιτικών ανάπτυξης και των επενδύσεων, προώθηση της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Ενίσχυση των προγραμμάτων για τη νεολαία. Ακόμα και αν όλα αυτά αργήσουν να υλοποιηθούν, και μόνο το γεγονός ότι για πρώτη φορά έγινε τέτοια σύνοδος, έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Και όπως δήλωσε ο τέως πρόεδρος της Κομισιόν Μάριο Πρόντι: “Η συνάντηση της Αθήνας έπρεπε να έχει οργανωθεί ήδη πριν από χρόνια, αλλά που δεν είχε γίνει ποτέ”. Και προσέθεσε: “Το σημαντικότερο γεγονός είναι ότι την Παρασκευή στην Αθήνα, μαζί με τους 'φτωχούς' του Νότου, ήταν παρόντες και οι Γάλλοι. Ίσως για τον λόγο αυτό, η γερμανική αντίδραση να χαρακτηρίσθηκε από μια ασυνήθιστη βία, με εκφράσεις που άγγιζαν σχεδόν την απειλή”.
ΜΑΛΙΣΤΑ ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) Μάνφρεντ Βέμπερ επέκρινε σφοδρά τη διεξαγωγή της Συνόδου Κορυφής των μεσογειακών χωρών της Ευρωζώνης, την οποία συγκάλεσε ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας λέγοντας: «Ο Έλληνας πρωθυπουργός Τσίπρας θα μπορούσε να πει ένα ευχαριστώ στην Ευρώπη για την αλληλεγγύη της πριν προσπαθήσει να δημιουργήσει συμμαχίες». Που σημαίνει, ότι όπως τόσα χρόνια οι τύχες της μικρής Ελλάδας καθορίζονταν από τις λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις, έτσι και τώρα αυτό πρέπει να συνεχιστεί!
ΟΜΩΣ ο σπόρος φυτεύτηκε στην Αθήνα. Ενώ ο Μαλτέζος πρωθυπουργός βρισκόταν στο Ζάππειο, ο υπουργός Οικονομικών Έντουαρντ Σικλούνα βρισκόταν στην Μπρατισλάβα για την άτυπη σύνοδο του Eurogroup/Ecofin. Σε αποκλειστικές δηλώσεις του στα πρακτορεία ΜΝΙ και Bloomberg, έριξε τη βόμβα: «Τα προγράμματα λιτότητας ανήκουν πλέον στην Ιστορία. Η καθαρή αυτομαστίγωση η οποία αποφασίστηκε ομόφωνα από όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., θα παραμείνει ως κηλίδα στην ευρωπαϊκή ιστορία» ανέφερε χαρακτηριστικά, αφήνοντας τους δημοσιογράφους άφωνους καθώς η Μάλτα -ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο- ήταν από τους σκληρότερους επικριτές της Ελλάδας στο Eurogroup. Ερωτώμενος γιατί γίνεται αυτή η στροφή, ο κ. Σικλούνα άφησε να εννοηθεί ότι αυτό θα υιοθετήσει η χώρα του με την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. το πρώτο εξάμηνο του 2017.
ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ λοιπόν για όλα αυτά από την αντιπολίτευση. Δεν κρατήθηκαν, όμως, όταν η κυβερνητική εκπρόσωπος στηλίτευσε την δεοντολογία των ιδιωτικών καναλιών που αγνόησαν προκλητικά τη σύνοδο στην Αθήνα. “Δεν φτάνει που ο κ. Τσίπρας και η κ. Γεροβασίλη ρίχνουν μαύρο στην ενημέρωση και τις ζωές 2.000 εργαζομένων, θέλουν να τους επιβάλουν και τι θα λένε μέχρι να τους βγάλουν στην ανεργία. Αίσχος!” Αυτά από το ΠΑΣΟΚ που επιχειρεί -λέει- να ηγηθεί μιας νέας Κεντροαριστεράς και ούτε που πήρε είδηση ότι στην Αθήνα ήταν και ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ με τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό της Ιταλίας Ματέο Ρέντζι. Παρόμοιο σχόλιο και από τη Ν.Δ.: “Η αποψινή δήλωση της κυρίας Γεροβασίλη αποτελεί όνειδος για τη θέση κυβερνητικού εκπροσώπου και ντροπή για τη Δημοκρατία”. Φυσικά υπήρχε και ο θαυμασμός -άπαιχτος- του αντιπροέδρου Άδωνι για το σχόλιο Σόιμπλε. Κόμματα που έχουν εμπειρία διακυβέρνησης και υποτάσσουν τόσο πολύ, με τόσο δογματισμό και πάθος τα εθνικά συμφέροντα στα κομματικά, αποκαλύπτοντας το στερητικό σύνδρομο για την εξουσία, δεν θυμάμαι παλαιότερα να έχουν κατρακυλήσει τόσο χαμηλά.
