Μπορείς να πεις ότι ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες ήταν πετυχημένος; Αν μείνουμε μόνο στη δημοπρασία και τον αδιάβλητο χαρακτήρα της, ναι, ήταν πετυχημένος και μάλιστα με τη βοήθεια της κολλημένης αντιπολίτευσης, πολύ. Όμως αν δεν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και δεν δούμε το νέο δείγμα γραφής, καλύτερα να μην βιαζόμαστε. Μπορούν οι κύριοι επιχειρηματίες να εγγυηθούν ένα νέο δείγμα γραφής; Μπορεί ο ΣΚΑΪ και ο ΑΝΤ1; Μπορεί ο Μαρινάκης με τον Καλογρίτσα; Θα το μάθουμε όταν λειτουργήσουν τα κανάλια με το νέο τηλεοπτικό πλαίσιο. Αν όμως δεν υπάρξει σοβαρός κώδικας δεοντολογίας για τις ειδήσεις και τα προγράμματα, προσωπικά δεν περιμένω σοβαρές αλλαγές. Το πρώτο ζητούμενο είναι λοιπόν ο κώδικας δεοντολογίας και η εποπτεύουσα αρχή του. Το δεύτερο ζητούμενο είναι οι θέσεις εργασίας και η αποδοχή των συλλογικών συμβάσεων. Το τρίτο ζητούμενο είναι να αποδείξουν οι τέσσερις νικητές την προέλευση των χρημάτων που δεσμεύτηκαν να δώσουν για να λάβουν την επίσημη τηλεοπτική άδεια.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, έτσι και αλλιώς, είναι ότι για πρώτη φορά έχουμε κανονική αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών. Ας έχουμε λοιπόν και για πρώτη φορά κανόνες λειτουργίας. Πολλοί προέβαλαν ενστάσεις για τον τρόπο που δόθηκαν οι άδειες. Έθεσαν το ερώτημα, αν αρκούν τα χρήματα στην πλειοδοσία για να έχεις και καλή τηλεόραση. Νομίζω πως αυτό απαντήθηκε από τους κανόνες που απαιτούνται στο νέο περιβάλλον. Εκείνο που δεν απαντήθηκε είναι πώς αλλιώς και με ποια κριτήρια θα μπορούσε να γίνει ένας σοβαρός και αξιόπιστος διαγωνισμός; Και δεν απαντήθηκε διότι δεν είναι εύκολο να απαντηθεί όταν τα κριτήρια που κάποιοι έχουν στο μυαλό τους, είναι υποκειμενικά και κατά συνέπεια σοβαρά αμφισβητήσιμα.
ΥΠΑΡΧΕΙ φυσικά και το θέμα της ανεργίας, καθώς τρεις σταθμοί που λειτουργούν, Star, Alpha και Έψιλον, χάνουν το δικαίωμα πανελλαδικής κάλυψης, χωρίς να υπολογίζουμε το Mega που έπεσε θύμα των νόμων της αγοράς. Τους οποίους νόμους της αγοράς επικαλείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης όποτε τον βολεύει. Ασφαλώς θα υπάρξει ανεργία. Δεν είναι εύκολο οι νέες θέσεις εργασίας που προκύπτουν να αφομοιώσουν όλους όσοι έχουν χάσει τη δουλειά τους. Όπως δεν ήταν εύκολο οι εκατοντάδες θέσεις εργασίας που χάθηκαν και θα χαθούν από τον γραπτό Τύπο να καλυφθούν από άλλα έντυπα, διότι η εποχή έχει αλλάξει και οι ανάγκες ταχύτατης και διαρκούς ενημέρωσης των πολιτών εξυπηρετούνται πλέον από άλλα μέσα που δημιούργησαν νέες θέσεις εργασίας και έχουν προοπτική να δημιουργήσουν περισσότερες. Έτσι είναι η ζωή. Οι ανάγκες και η ζήτηση ενημέρωσης προκύπτουν από τις τεχνολογικές επαναστάσεις και αυτό κανείς δεν μπορεί να το σταματήσει.
ΑΣ ΤΟ ΘΕΣΟΥΜΕ με ένα παράδειγμα. Πριν πενήντα χρόνια, πλοίο συγκεκριμένου όγκου είχε εκατό άτομα πλήρωμα. Σήμερα πλοίο του ίδιου όγκου ταξιδεύει ταχύτερα και ασφαλέστερα με δέκα (!) άτομα πλήρωμα. Μπορούμε να ζητήσουμε επιστροφή στο παρελθόν για να μην χαθούν 90 θέσεις εργασίας ανά πλοίο; Το επιχείρησαν το 1811 οι λουδδίτες χωρίς επιτυχία. Ασφαλώς θα χρειαστούν σοβαρά προγράμματα διαχείρισης της όποιας ανεργίας προκύψει, καθώς δεν είναι βέβαιο ότι όλοι οι σταθμοί που δεν εξασφάλισαν άδεια θα βάλουν λουκέτο και δεν θα προσαρμοστούν στο νέο πλαίσιο παραμένοντας σε εκπομπή περιφερειακής εμβέλειας.
ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ερώτημα: Τα κανάλια που προκύπτουν από τις άδειες θα είναι βιώσιμα; Αυτό κανείς δεν το ξέρει. Η διαφημιστική αγορά, που είναι η μοναδική πηγή εσόδων, έχει συρρικνωθεί στα 200 εκατομμύρια. Το μέσο κόστος κάθε σταθμού υπολογίζεται στα 50 εκατομμύρια ετησίως. Στην καλύτερη περίπτωση, αν υποθέσουμε ότι το χρήμα μοιράζεται στα τέσσερα, θα έχουμε σταθμούς ίσα βάρκα ίσα νερά. Επειδή αυτό δεν είναι εύκολο, κάθε πλεόνασμα σταθμού θα είναι έλλειμμα για τον άλλο. Κανονικά λοιπόν, αν μια κυβέρνηση θα ήθελε σταθμούς υγιείς τουλάχιστον στην οικονομική λειτουργία τους, θα έπρεπε σε αυτή τη φάση να προκηρύξει τρεις άδεις και να αφήσει για αργότερα άλλη μία ή άλλες δύο, αν και εφόσον η αγορά θα έχει αλλάξει και θα μπορούσε να σηκώσει και τους νέους παίκτες. Διαφορετικά θα έχουμε καναλάρχες που θα εκβιάζουν και θα εκβιάζονται με συναλλαγές κάτω από το τραπέζι. Αυτό το ζήσαμε και δεν μπορεί να συνεχιστεί με τους λεγόμενους νταβατζήδες να επιβάλλουν την ατζέντα τους και να σέρνουν (και να εξευτελίζουν) ακόμα τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.
Χωρίς κανόνες και σαφές πλαίσιο δεοντολογίας τίποτα δεν θα αλλάξει στο νέο τηλεοπτικό περιβάλλον
