Στις 23 Απριλίου έκλεισαν 70 χρόνια από την έκδοση του πρώτου φύλλου της Neues Deutschland (προφέρεται Νόιες Ντόιτσλαντ). Το κεντρικό όργανο του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανίας (ΕΣΚΓ) ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο ζωής το 1989, μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την τελευτή της ΛΔΓ. Η ND (συντομογραφία) συνεχίζει τον δρόμο της ως "ημερήσια σοσιαλιστική εφημερίδα ", προσκείμενη στο PDS και στο αριστερό κόμμα μετά την ίδρυσή του.
Από 1.000.000 φύλλα επί καθεστώτος υπαρκτού σοσιαλισμού η κυκλοφορία έπεσε ραγδαία κάτω από 100.000 φύλλα, για να φτάσει στις μέρες μας τις 29.000. Οι προοπτικές είναι δυσοίωνες καθώς οι περισσότεροι αναγνώστες έχουν ηλικία άνω των 60 ετών και ζουν στα νέα ομόσπονδα κρατίδια. Κι όμως, η ND αξίζει καλύτερη τύχη. Έπεσε για πρώτη φορά στα χέρια μου σ' ένα ταξίδι στο Βερολίνο το 1980. Η πρώτη σελίδα αφιερωμένη στην κάλυψη του πλάνου, σε ανακοινώσεις του κόμματος και στις επαφές του Χόνεκερ με αδελφά κόμματα. Αποκορύφωμα, το φύλλο της 16ης Μαρτίου 1987 με 43 φωτογραφίες του ηγέτη από την επίσκεψή του στην έκθεση της Λειψίας.
Σήμερα η ND είναι ένα έντυπο που προάγει τον πλουραλισμό και καλύπτει με επάρκεια το ελληνικό ζήτημα. Η εφημερίδα έχει εκδόσει δύο ντοσιέ - αφιερώματα στη χώρα μας και έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες ανταποκρίσεις και άρθρα γνώμης για την Ελλάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα, στηρίζει το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, διακινώντας το σαπούνι που παράγεται στη Θεσσαλονίκη. Απο τις ανταποκρίσεις δεν λείπουν οι απόψεις της αντιπολιτευόμενης Αριστεράς (ΚΚΕ, ΛΑΕ), ενώ φιλοξενούνται συνεντεύξεις πολιτικών, όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Έχω μπροστά μου το πρώτο φύλλο της εφημερίδας σε φωτομηχανική ανατύπωση. Η τεραστίων διαστάσεων πρώτη σελίδα καταλαμβάνεται από το μανιφέστο προς τον γερμανικό λαό που απευθύνει το ΕΣΚΓ που είχε ιδρυθεί στις 22.4.1946, ημέρα του Πάσχα. Στο κέντρο οι φωτογραφίες των Μαρξ και Ένγκελς. Στην υπόλοιπη ύλη του 6σέλιδου ξεχωρίζουν οι αναμνήσεις της Ν. Κρούπσκαγια "Ο Λένιν στο Μόναχο" και απόσπασμα από το έργο του μεγάλου φιλοσόφου Ιμάνουελ Καντ "για την αιώνια ειρήνη". Από τότε κύλησε πολύ νερό στην κοίτη του Σπρέε...
Τα τελευταία χρόνια η ND επιχειρεί άνοιγμα σε νεότερες γενιές αναγνωστών, ξεκινώντας από τη σμίκρυνση του σχήματος (κάπως μεγαλύτερο από ταμπλόιντ) με αλλαγή στο layout και προσθήκη πράσινου χρώματος στον τίτλο. Στις 32 σελίδες του σαββατιάτικου φύλλου (αντίστοιχο των δικών μας κυριακάτικων) συγκαταλέγονται μια σελίδα για την ιστορία, με αφορμή στρογγυλές επετείους από διάφορα γεγονότα, μια σελίδα για την Παιδεία και τα ΜΜΕ, δύο σελίδες για την επιστήμη, μια σελίδα με πνευματικές ασκήσεις, μια σελίδα για ταξίδια - τουρισμό, δύο σελίδες καλλιτεχνικά.
Ακόμα δοκίμια σε εύληπτη γλώσσα, βιβλιοκρισίες και ρεπορτάζ. Από τα ατού της ND είναι το πυκνό δίκτυο ξένων ανταποκριτών σε όλες τις ηπείρους, που κληρονόμησε από την εποχή της ΛΔΓ. Υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας αναγνωστών που, αν και βιολογικά φθίνει, κρατά την εφημερίδα ζωντανή συμμετέχοντας σε δραστηριότητες όπως εκδρομές, διαγωνισμούς και γιορτές. Κάθε Μάρτιο και Οκτώβριο υπάρχουν πολυσέλιδα ένθετα για το βιβλίο, με αφορμή τις εκθέσεις στη Λειψία και στη Φρανκφούρτη αντίστοιχα. Από το μαγαζί της εφημερίδας μπορεί να παραγγείλει κανείς βιβλία, CDs και DVDs.
Η ανανέωση της ND οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον αρχισυντάκτη της Τομ Στροσνάιντερ που έκλεισε πριν από λίγες μέρες τέσσερα χρόνια σ' αυτό το πόστο. Με σπουδές σύγχρονης ιστορίας, αισθητικής και πολιτικών επιστημών, ο 42χρονος δημοσιογράφος έχει όλα τα εφόδια για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες του ρόλου του. Πρόσφατα κυκλοφόρησε βιβλίο με τίτλο "What's left?" και θέμα την ευρωπαϊκή Αριστερά μετά τον συμβιβασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ως τακτικός αναγνώστης και συνδρομητής της "Neues Deutshland" εδώ και 20 χρόνια, της εύχομαι να τα εκατοστήσει.
