Οι γνώστες των εκπαιδευτικών πραγμάτων ξέρουν ότι ιδιωτική εκπαίδευση υπάρχει στη χώρα στο πρωτοβάθμιο και στο δευτεροβάθμιο επίπεδο από πολλές δεκαετίες. Όσοι εμβαθύνουν στα εκπαιδευτικά ζητήματα γνωρίζουν ότι αυτό δεν αποτέλεσε ενέργεια κάποιων “φωτισμένων επιχειρηματιών”, αλλά προσπάθεια της ελληνικής ελίτ για μόρφωση των παιδιών της σε σχολεία εκλεκτά και χωριστά πέραν από αυτά των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων. Παράλληλα βέβαια υπήρξε και ως προσφορά εύπορων Ελλήνων του εξωτερικού για παιδιά της ιδιαίτερης πατρίδας τους.
Στην πορεία του χρόνου, ιδιαίτερα τη μετεμφυλιακή περίοδο, με τις έντονες εσωτερικές μετακινήσεις του πληθυσμού και την ανασυγκρότηση της χώρας, προέκυψαν νέες εκπαιδευτικές ανάγκες. Απόρροια αυτών ήταν η μεταρρύθμιση του 1964. Πέραν της μεταρρύθμισης και των προβλημάτων που η ίδια αντιμετώπισε και έλυσε, οι νέες ανάγκες οδήγησαν στη ζήτηση ιδιωτικής εκπαίδευσης όπως τα φροντιστήρια, την ξενόγλωσση εκπαίδευση κ.λπ. Έτσι εμφανίστηκε το επιχειρηματικό ενδιαφέρον και στον εκπαιδευτικό τομέα.
Ορθώς οι πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας ενέταξαν όλες τις μορφές αυτής της εκπαίδευσης στον έλεγχό του, προκειμένου τα σχολεία κυρίως να έχουν έγκυρους τίτλους σπουδών. Ο έλεγχος αυτός είχε ως δεδομένο ότι και το ιδιωτικό σχολείο είναι πρωτίστως εκπαιδευτικό ίδρυμα κι όχι επιχείρηση. Συνεπώς πρέπει να ακολουθεί το πρόγραμμα σπουδών του Δημοσίου, όπως και όλες τις άλλες διατάξεις λειτουργίας αυτού. Έτσι πορευτήκαμε έως τα τελευταία χρόνια.
Η λογική αυτή ανατράπηκε τελευταία: επί υπουργίας Κ. Αρβανιτόπουλου, την εποχή που ο ίδιος καταργούσε παραγωγικές ειδικότητες των ΕΠΑΛ, απέλυε τους εκπαιδευτικούς και εγκαινίαζε ιδιωτικά ΙΕΚ.
Η νέα αντίληψη που προβαλλόταν: Τα ιδιωτικά σχολεία είναι επιχειρήσεις, άρα υπάγονται στις αντίστοιχες υπηρεσίες και υπουργείο, πέραν του Παιδείας. Αντίληψη σύμφωνη και με τις απόψεις περί εκπαίδευσης - εμπορεύματος και μαθητή - πελάτη.
Πέρα από τα προαναφερόμενα ας δούμε και μερικές πρακτικές λειτουργίας ορισμένων ιδιωτικών σχολείων κυρίως της επαγγελματικής εκπαίδευσης:
* Απουσία φοίτησης μαθητών χωρίς να καταγράφεται. Για την πιστοποίηση της παρουσίας του μαθητή αρκούσε η καταβολή των διδάκτρων του.
* Άριστη βαθμολόγηση, σε πολλές περιπτώσεις όλων των μαθητών (απόντων συνήθως) με απολυτήριο 20, προκειμένου να το αξιοποιήσουν ως αριστείο για διεκδίκηση θέσης στο Δημόσιο.
* Ταυτόχρονη εγγραφή σε δύο σχολεία του ίδιου μαθητή και απόδοση σ' αυτόν δύο τίτλων σπουδών (δυο διαφορετικές ειδικότητες) για αύξηση των προσόντων διορισμού. Απλά επιβαρύνονταν με διπλά δίδακτρα.
Τα παραπάνω είναι μερικά από τα δεδομένα που αναφέρθηκαν και από τον ελεγκτή δημόσιας διοίκησης στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων.
Αλήθεια, φαντάζεται κανείς δημόσιο σχολείο με τέτοια λειτουργία; Είναι απολύτως αδιανόητο.
Πώς αντιμετωπίστηκαν αυτά; Είναι γνωστά από το 2006-7. Τότε το υπ. Παιδείας προχώρησε σε νομοθετική ρύθμιση για τον επανέλεγχο. Επανέλεγχος που δεν έγινε ποτέ. Κατά συνέπεια αποτελεί περισσό θράσος να εγκαλείται σήμερα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για το τι έκανε με αυτούς τους τίτλους σπουδών.
Παράλληλα η εμμονή κυρίως των σχολαρχών να χαρακτηρίζουν ως «συνδικαλιστικές επιτροπές» (διάβαζε σοβιέτ) τα Υπηρεσιακά Συμβούλια της Εκπαίδευσης δείχνει πού επιθυμούν να οδηγήσουν τα πράγματα. Ουσιαστικά στην κατάργησή τους και την πλήρη ασύδοτη δράση των σχολείων “τους” ως επιχειρήσεων. Τα Υπηρεσιακά Συμβούλια λειτουργούν από πολλές δεκαετίες και από το 1976, με τον Ν. 309, καθιερώθηκε σ' αυτά η συμμετοχή και εκπροσώπων των εκπαιδευτικών. Λειτουργούσαν ακόμη και επί μεταξικής δικτατορίας, βέβαια με συμμετοχή τότε του στρατιωτικού διοικητή.
Συμπερασματικά, θα έλεγα πως ο νόμος για την ιδιωτική Εκπαίδευση δεν “σοβιετοποιεί” την εκπαίδευση. Απλά βάζει σε τάξη την κάθε μορφή της. Την αξιολογεί και την ελέγχει ως εκπαιδευτική διαδικασία κυρίως κι όχι ως εμπορευματική. Οι σχολάρχες και η μείζων αντιπολίτευση τι λένε για όλα αυτά; Τι επιδιώκουν; Προφανώς επιδιώκουν την εμπορευματοποίηση και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν με εκφράσεις περί “σοβιετοποίησης”. Εκτίθενται ανεπανόρθωτα.
* Ο Θανάσης Μιχελής είναι βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας
