Λιγότερους φόρους, λιγότερες δαπάνες, που σημαίνει λιγότερο κράτος. Αυτό είναι το μότο της Ν.Δ. σε κάθε ευκαιρία, αυτό είναι και το ρεζουμέ του προγράμματος για την οικονομία τής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν θα σταθούμε στο γεγονός ότι οι απόψεις αυτές είναι η επιτομή της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας και -καλοπροαίρετα- θα στρέψουμε τη ματιά μας στην αποκωδικοποίηση της οικονομικής αυτής πρότασης της Ν.Δ.
Εάν θέλουμε λοιπόν λιγότερους φόρους και λιγότερες δαπάνες από το κράτος, αυτό σημαίνει όχι απλά ότι το κράτος θα προσφέρει λιγότερες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας στους πολίτες, αλλά και ότι θα έχει ελάχιστα εργαλεία για να βοηθήσει στην ανάπτυξη της οικονομίας. Η απόσυρση λοιπόν αυτή του κράτους θα αφήσει, σύμφωνα με τον νεοδημοκρατικό αφήγημα, ελεύθερο χώρο στην ιδιωτική πρωτοβουλία να κάνει μπίζνες, δηλαδή επενδύσεις.
Έτσι φαντάζονται η αξιωματική αντιπολίτευση και οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού ότι θα έρθει η ανάπτυξη και από αυτήν όλη η κοινωνία θα αποκομίσει οφέλη. Δυστυχώς η άποψη αυτή προσκρούει στην πραγματικότητα. Κανένας ιδιώτης, όποιας οικονομικής επιφάνειας κι αν είναι, στην πραγματική ζωή δεν βάζει λεφτά -επενδύει- σε μια δουλειά για να βγει ζημιωμένος. Όλοι κοιτούν το συμφέρον τους κι αυτό είναι λογικό. Αρά, για τον φτωχό, τον άνεργο, τον καταχρεωμένο μικρομεσαίο, κανείς δεν θα βάλει το χέρι στην τσέπη εάν δεν έχει ο ίδιος κάποιο όφελος, πόσο δε μάλλον σε μια εποχή ισχνών αγελάδων. Κανείς επιχειρηματίας δεν θα ενδιαφερθεί π.χ. για την Παιδεία και την Υγεία ως κοινωνικά αγαθά, αλλά μόνο ως προϊόντα που θα αποφέρουν κέρδη.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία ξέρει να βγάζει λεφτά (και γι' αυτό υπάρχουν ενστάσεις, αλλά δεν είναι του παρόντος σημειώματος), μόνο που τα βγάζει για λογαριασμό της, όχι για την υπόλοιπη κοινωνία. Μάλιστα, σε μια κοινωνία όπου το δημόσιο εξοβελίζεται χάριν του ιδιωτικού, όπως ευαγγελίζεται η Ν.Δ., αυτός που επιβιώνει είναι αυτός που έχει χρήματα. Για την ακρίβεια, πολλά χρήματα και αυτοί είναι το 5 - 10% του πληθυσμού. Αυτό το 5 - 10% είναι που δεν χρειάζεται δημόσια Υγεία, δημόσια Παιδεία, δημόσιες συγκοινωνίες, δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφελείας, όπως ενέργεια, νερό κ.λπ. γιατί έχει τα χρήματα και πληρώνει.
Για όλους τους υπόλοιπους, όλους εμάς, το μόνο που μπορεί να κάνει πράγματα για να καλυτερεύσει τη ζωή τους είναι το κράτος που όλοι μας πληρώνουμε με τους φόρους, για να υπάρχουν αξιόπιστα, φτηνά δημόσια αγαθά κι αυτό είναι κάτι που όσοι έχουν πολλά λεφτά το τρέμουν, γιατί θα πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη προς όφελος της κοινωνίας κι αυτό δεν το θέλουν!
