Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.1°C19.8°C
3 BF 56%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
14.7°C17.0°C
1 BF 75%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C17.1°C
3 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.8°C17.5°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
14 °C
13.9°C16.9°C
0 BF 62%
Ο Μπουχάριν και η διατροφική αυτάρκεια
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ο Μπουχάριν και η διατροφική αυτάρκεια

Του Δημήτρη Σεβαστάκη

Η πολιτική της κεντρικής κυβέρνησης προσλαμβάνεται από τον λαό, κυρίως μέσα από τις αυτοδιοικητικές και περιφερειακές δομές (δήμους, Περιφέρειες). Φιλτράρεται, μεταποιείται, καθεύδει. Οι κοινωνικές διαμαρτυρίες ή η διατύπωση αιτημάτων φιλτράρονται από επαγγελματικούς συλλόγους, επιμελητήρια, σωματεία. Φιλτράρονται, μεταποιούνται, ανάγονται.

Αλλά αυτή η θεσμοποιημένη πολυδιαμόρφωση της πολιτικής παραγωγής, στον τόπο μας, εμπλουτίζεται και από την «άκρη», το μέσον, το βύσμα. Άρα, έχουμε ένα πολιτικό μείγμα, από τοπικισμούς, χιλιάδες μικροαρχηγισμούς και ιδιωφέλειες, που παραμορφώνουν, παραποιούν, παραχαράσσουν το αναγκαίο, το χρήσιμο, το έγκαιρο το στρατηγικό. Όλα αναπλάθονται από τις διαμεσολαβήσεις, τις παρεμβάσεις, τις μικροεξουσίες, οι οποίες, επειδή είναι διάσπαρτες, είναι ισχυρότατες.

Να σημειώσουμε ότι αυτός ο τύπος πολιτικής παραγωγής μνημειώνεται και στην ίδια την ποιότητα των θεσμοποιήσεων. Πολύ συχνά μέσα στον νόμο βλέπεις κάποιον «Γιώργο» στο πλάι των αποφασιστικών προσώπων (εννοώ των προσώπων που μπορεί να επηρεάσουν και να ρυθμίσουν την πραγματικότητα) ή στο ενδιάμεσο των οργάνων διοίκησης, διακρίνεις τον κρίσιμο αυλικό παράκοσμο. Έτσι πορεύτηκε η Ελλάδα τα νεότερα χρόνια. Οι ρυθμίσεις, τα επάλληλα διασταυρούμενα ή και αντίδικα κανονιστικά πλαίσια, οι επικρατήσεις είναι περιστασιακά, μεταβαλλόμενα, θνησιγενή. Αυτό είναι το πρόβλημα. Η νομοθέτηση ενός ασύντακτου συστήματος αξιών που διατρέχεται από ανταγωνιστικά προτάγματα και αντιφατικές επιθυμίες δεν μπορεί να εισαγάγει την τάξη και την ευταξία. Σε μεγάλο βαθμό, το χάος δεν μπορεί να θεσμοποιηθεί παρά ως χάος, ως παραγόμενη παραδοξότητα. Αυτό συμβαίνει και είναι η κεντρικότερη αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, ενώ για χρόνια συνέθετε ένα σχετικά συνεπές ή προφυλαγμένο ιδεολογικό αφήγημα, η πραγματικότητα τον εκβιάζει σε μια βιαστική και ιδεολογικά αναφομοίωτη εσωτερίκευσή της.

Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει την εσωτερική του συνέχεια όχι μόνο γιατί έχει να διαχειριστεί πολιτικές που πιέζουν τα κοινωνιοκεντρικά του χαρακτηριστικά, αλλά κυρίως γιατί ξεχειλώνει από τις απίστευτες κοινωνικές σχάσεις που του συνταράσσουν την πειθαρχία του φαντασιακού του και διαλύουν την παλιά του νηνεμία.

Η ίδια συνθήκη της καθημερινής πράξης δεν οδηγεί στη αδικοπραξία των μέτρων, αλλά στη δοκιμασία των εργαλείων εκλογίκευσης και επανεύρεσης ορισμένων λογικών παραδοχών. Διαβάζω μια συζήτηση του Μπουχάριν με τον Βρετανό δημοσιογράφο Άρθουρ Ράνσομ, που υπήρξε σχετικά αντικειμενικός ανταποκριτής της "Μάντσεστερ Γκάρντιαν" στη Μόσχα την περίοδο της μπολσεβίκικης επανάστασης. Λέει ο δημοσιογράφος:

«Εσείς πάντα λέτε ότι θα υπάρξει επανάσταση στην Αγγλία. Δεν σας πέρασε από το μυαλό ότι η Αγγλία είναι ένα εργοστάσιο και όχι μια σιταποθήκη, έτσι ώστε, σε περίπτωση επανάστασης, θα αποκοπούμε αμέσως απ' όλα τα αποθέματα τροφίμων; Σύμφωνα με τις δικές σας θεωρίες, το αγγλικό κεφάλαιο θα ενωθεί με το αμερικανικό για να διασφαλίσει ότι εντός έξι εβδομάδων η επανάσταση δεν θα είχε τίποτα να φάει. Η Αγγλία δεν είναι μια χώρα όπως η Ρωσία, όπου μπορείτε να τραφείτε κάπως, απλά περπατώντας όπου υπάρχει τροφή. Σε έξι βδομάδες θα βλέπαμε πείνα και αντίδραση στην Αγγλία».i

Τηρουμένων των διαφορών, υπάρχουν αναλογίες με τη σημερινή δική μας πραγματικότητα, κυρίως λόγω της διασύνδεσης των οικονομιών, της παραγωγικής ερημοποίησης της υπαίθρου και της τεράστιας αστικής συγκέντρωσης. Αυτό το αίσθημα αμυντικής ρηχότητας φέρνει τη συζήτηση για τις αντιφάσεις, τις ενότητες και την αριστεροσύνη σε ένα διαφορετικό και πρωτοφανές επίπεδο. Χρειάζεται μάλλον ξαναεφεύρουμε την Αριστερά με τους απόκρημνους νέους όρους και κυρίως με την εκλογίκευση αυτού που πράγματι πιέζει τη χώρα και τη ζωή.

i Περιοδικό «Μαρξιστική Σκέψη», τόμος 7, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2012, σελ.128

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL