Του Νίκου Λάζου
Το ΔΝΤ επανέρχεται δριμύτερο και απαιτεί επιπλέον 3,5 δισ. μέτρα ώστε να γίνει το χρέος βιώσιμο! Ζητάει δηλαδή ανατροπή της συμφωνίας και ακραία φτωχοποίηση του ελληνικού λαού!
Η μέθοδος, γνωστή. Θα εκβιάσουμε τους Έλληνες με τη συνεχή παράταση της αξιολόγησης, μέχρις ότου εξαντληθούν και αναγκαστούν να υπογράψουν οτιδήποτε τους υπαγορεύσουμε με τη θηλιά στον λαιμό.
Δυστυχώς υπάρχουν οι «πρόθυμοι» Έλληνες που αναλαμβάνουν αυτό το έργο! Ο κ. Μητσοτάκης δέχτηκε τα περισσότερα μέτρα του ΔΝΤ «μείωση κρατικών δαπανών», δηλαδή απολύσεις, απελευθέρωση κόκκινων αλλά και "πράσινων" δανείων, διόγκωση ανεργίας, το αίμα των μισθωτών και των συνταξιούχων, για να έρθει η «ανάπτυξη», σαν να μην έφταναν οι περικοπές 40% μισθών και συντάξεων στην εξαετία των Μνημονίων. Είδαμε καμιά ανάπτυξη μ' αυτές τις περικοπές; Πώς θα δούμε τώρα με μεγαλύτερες; Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων είναι στα επίπεδα της Ε.Ε., μόνο που χρειάζεται η σωστή τοποθέτηση και αξιοποίησή τους.
Για να γίνουν επενδύσεις και να έρθει ανάπτυξη, χρειάζεται να έχουμε πολιτική και οικονομική σταθερότητα. Πώς θα γίνουν αυτές σε μια πτωχευμένη αγορά με τη μείωση της αγοραστικής ικανότητας των πολιτών, η οποία έχει ως συνέπεια το κλείσιμο των καταστημάτων και τη διόγκωση της ανεργίας; Εδώ είναι ο γρίφος! Τα μέτρα αυτά θα προξενήσουν πολιτική αστάθεια και ακυβερνησία.
Το ΔΝΤ έχει αποτύχει στο ελληνικό πρόγραμμα με τα λάθη του (τα οποία έχει αναγνωρίσει!) και τις συνταγές του· εντούτοις, επιμένει στην ίδια λαθεμένη πολιτική λειτουργώντας αποσταθεροποιητικά.
Η κυβέρνηση σωστά απορρίπτει νέα συμφωνία με το ΔΝΤ, το οποίο πιστεύει, άκουσον - άκουσον, ότι από τη συμφωνία του Ιουλίου έχουν «αλλάξει τα δεδομένα», σε αντίθεση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που αποφαίνονται πως η υλοποίηση του προγράμματος πάει καλά. Μάλιστα η ύφεση βρίσκεται στο 0,2, αντί του προβλεπόμενου 0,7.
Κατά το ΔΝΤ, το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης είναι μονομερής ενέργεια! Ίσως θα έπρεπε να τους παραδώσουμε και τη διακυβέρνηση της χώρας! Το ερώτημα είναι σε ποιον βαθμό θα δεχτεί η Ε.Ε. την παρέμβασή του στα εσωτερικά της;
Έχει προοπτική μια τέτοια Ευρώπη, χωρίς συνοχή και αλληλεγγύη; Τι θα σκεφτεί ο Βρετανός ψηφοφόρος αύριο στην κάλπη, όταν βλέπει την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και το τεράστιο προσφυγικό πρόβλημα που μας φόρτωσαν;
