Δεν θέλω να πιστέψω, αν και πολλοί φίλοι το υποστηρίζουν: δηλαδή ότι η κυβέρνηση άφησε την κατάσταση στην Ειδομένη να σαπίσει αφενός για να εκβιάσει την Ευρώπη να επιταχύνει κάποια λύση στο προσφυγικό και αφετέρου να αποθαρρύνει υποψήφιους προσφυγο-μετανάστες να έρχονται στην Ελλάδα.
Απορία προκαλεί όμως το ότι η κυβέρνηση δεν έστειλε μαζικά ανθρωπιστική βοήθεια στην περιοχή ώστε να ανακουφίσει τους δυστυχισμένους και εξαθλιωμένους.
Πολλά θα μπορούσαν να είχαν γίνει, μόνο λίγα να αναφέρω εδώ.
Πρώτον, λοιπόν, θα ήταν εφικτό να έχουν αποσταλεί εδώ και δύο εβδομάδες ομάδες ενημέρωσης με επικεφαλής κυβερνητικά στελέχη για να πείσουν τους εξαθλιωμένους, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξουν τα σύνορα με τα Σκόπια. Κάποια φυλλαδιάκια που κυκλοφόρησαν ήταν γελοιωδώς ανεπαρκή, ενώ οι συντονιστές για το προσφυγικό παρήλαυναν στα τηλεοπτικά παράθυρα αντί να βρίσκονται συνεχώς εκεί. Χρειαζόταν παρουσία πολιτικών στελεχών με μεταφραστές και συστηματική ενημέρωση και πειθώ.
Δεύτερον, θα ήταν επίσης εφικτό να δοθούν κίνητρα για να πάνε σε οργανωμένες δομές φιλοξενίας, όπως π.χ. τη δέσμευση ότι όσοι το έκαναν θα είχαν προτεραιότητα να περάσουν τα όποια σύνορα προς την Ευρώπη όταν αυτά θα άνοιγαν.
Τρίτον, θα μπορούσε να υπάρξει αστυνομική διαχείριση της κατάστασης, χωρίς βία εννοείται, με αποτροπή μετάβασης στην Ειδομένη και απαγόρευση εγκατάστασης σκηνών κοντά στα σύνορα. Αστυνομικές περιπολίες θα απέτρεπαν τη μικρή και την πιο σοβαρή εγκληματικότητα που μαστίζει τους σκηνίτες, ενώ θα είχαν αποτρέψει και τη θανάσιμη προσπάθεια (τρεις νεκροί) να περάσουν με γιουρούσι τα σύνορα λίγο παρακάτω.
Όλα αυτά θα σήμαιναν παρουσία του κράτους, όπως ζητούσαν όλοι οι πολίτες της περιοχής, και μπορεί να μην είχαν λύσει γενικώς το προσφυγικό πρόβλημα, αλλά θα είχαν περιορίσει σημαντικά την ανθρωπιστική εξαθλίωση των απελπισμένων. Το γιατί δεν έγιναν αυτά τα απλά είναι για μένα ανεξήγητο.
Βέβαια, αυτά που γράφω Πέμπτη απόγευμα ίσως καταστούν άχρηστα καθώς στις Βρυξέλλες εξελίσσεται η σύνοδος κορυφής που θα πάρει μέτρα για το προσφυγικό. Κατά τη γνώμη μου θα είναι δειλά, λίγα και ανεπαρκή.
Πάντως δεν πάει άλλο οι Έλληνες αρμόδιοι να κοιμούνται στα ζεστά κρεβάτια τους, ενώ γυναίκες και παιδιά στην Ειδομένη ζουν μέσα στα νερά και τις λάσπες.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΕΜΠΙΛΑΣ
