Του Γιάννη Μουλά*
Η Ελλάδα, τραυματισμένη θανάσιμα από τη φτώχεια, την «επιβεβλημένη» λιτότητα και τα επανειλημμένα, απάνθρωπα και εξοντωτικά Μνημόνια, τώρα, χωρίς να φταίει σε τίποτα, έλαχε να αντιμετωπίσει και τον προσφυγικό κατακλυσμό. Σε μια εποχή καθολικής επιστράτευσης και της τελευταίας ικμάδας της για την αντιμετώπιση των κάθε είδους μνημονιακών μέτρων των αδυσώπητων δανειστών μας, νέος άμεσος κίνδυνος είναι ο προσφυγικός κατακλυσμός που απειλεί να τινάξει στον αέρα ό,τι ακόμη έχει μείνει όρθιο. Η Ελλάδα και πάλι, όπως πάντοτε στη μακραίωνη Ιστορία της, με τη συμπεριφορά της, δίνει μαθήματα Πολιτισμού και ανθρωπιστικής αλληλεγγύης, που αφήνουν κατάπληκτο κάθε πολιτισμένο και ευαίσθητο άνθρωπο.
Απέναντί της, κάποιοι «όψιμοι Ευρωπαίοι» μας λοιδορούν, εκτρέπονται σε ύβρεις -που δυστυχώς θερμαίνει και υποθάλπει, παρά την έντονη αντίδραση του προέδρου της και των μεγάλων διανοουμένων της, και η Αυστρία- εναντίον μας, υψώνουν φράχτες απροσπέλαστους στα σύνορά τους και μας απειλούν με «απομόνωση» από την υπόλοιπη Ευρώπη, με πρόθεση να μας μεταβάλουν σε αποθήκη προσφύγων, που με κίνδυνο της ζωής τους εγκαταλείπουν με κάθε τρόπο τις εμπόλεμες πατρίδες τους για να φτάσουν στην Ελλάδα και από εκεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ξέροντας ότι πολλοί θα πνιγούν στις φουρτουνιασμένες θάλασσες του Αιγαίου και της Μεσογείου. Ήδη έχουν πνιγεί χιλιάδες παιδιά.
Είναι δε τόσο χυδαία και υβριστική η συμπεριφορά των χωρών αυτών, ώστε να μας καταλογίζουν ευθύνες γιατί σώζουμε πρόσφυγες που κινδυνεύουν να πνιγούν, στοιβαγμένοι σε ακατάλληλες, παμπάλαιες και τρύπιες βάρκες των άθλιων Τούρκων διακινητών, οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι αισχρά τη δυστυχία και τον πανικό αυτών των απελπισμένων ανθρώπων, πλουτίζουν.
Και όλη αυτή η συμπεριφορά των «όψιμων» αυτών Ευρωπαίων, κατά παράβαση ή, ακριβέστερα, κατά προκλητική περιφρόνηση θεμελιωδών διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου, των αρχών και αποφάσεων του ΟΗΕ και σχετικών αποφάσεων των αρμόδιων οργάνων και του Συμβουλίου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις οποίες και αυτοί συμμετείχαν. Δεν είναι δε τυχαίο, κατά τη γνώμη μου, ότι οι περισσότεροι από αυτούς που μας κουνάνε το δάχτυλο είναι ακραίοι εθνικιστές και ρατσιστές και ανήκουν σε χώρες που υπήρξαν σύμμαχοι του Χίτλερ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημειώνεται δε ότι οι τέσσερις από αυτούς έχουν συστήσει και ομάδα μέσα στην Ε.Ε., τη λεγόμενη Βίσεγκραντ (είναι βέβαιο πως θα λειτουργεί ως παρασυναγωγή), για την καλύτερη επιδίωξη των ακραίων επιδιώξεών τους.
Είναι πραγματικά θλιβερό που οι χώρες αυτές αρνούνται να δεχθούν πρόσφυγες, αλλά και υψώνουν, με τρόπο απάνθρωπο και αποκρουστικό, σιδερένιους φράχτες στα σύνορά τους, εμποδίζοντας πρόσφυγες, όχι να μείνουν στις χώρες τους, αλλά απλά να περάσουν από αυτές για να πάνε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και, παράλληλα, ξεδιάντροπα απειλούν την Ελλάδα, γιατί, όπως αναίσχυντα ισχυρίζονται, είναι ανίκανη να φυλάξει τα σύνορά της. Και οι απειλές τους ενέχουν την προτροπή «μην τους σώζετε, αφήστε τους να πνιγούν στα νερά του Αιγαίου».
Μέσα σ' αυτούς τους μυκηθμούς, ο ελληνικός λαός, νέοι, μεσήλικες και γέροντες, παρά τα τεράστια προβλήματα, πιστοί στα ανθρωπιστικά ιδεώδη που αυτή η μικρή χώρα γέννησε και υπηρέτησε από τη βαθιά αρχαιότητα, με απαράμιλλη ανθρωπιά και ευαισθησία, με αυταπάρνηση και κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής, βοηθούν προσφέροντας από το υστέρημά τους για να σωθούν αυτοί οι απελπισμένοι, που έγιναν πρόσφυγες τρέχοντας να σωθούν από έναν πόλεμο που δεν τον επέλεξαν, αλλά τους τον επέβαλαν οι ισχυροί της Γης. Και διερωτάται κανείς: Τι θέλουν, τέλος πάντων, αυτοί της Βίσεγκραντ και η παρέα τους, αυτοί οι «όψιμοι Ευρωπαίοι» και μας απειλούν με απομόνωση;
Κύριοι της Βίσεγκραντ και της «παρασυναγωγής» της Βιέννης, δεν πρόκειται να μας τρομάξετε, δεν πρόκειται να σας ακολουθήσουμε στην άθλια και απαράδεκτη συμπεριφορά σας. Με την απόλυτη πεποίθηση ότι δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά το στοιχειώδες καθήκον μας, θα συνεχίσουμε, με την ίδια ευαισθησία να σώζουμε ζωές, με την ίδια ευαισθησία να σώζουμε μωρά παιδιά, να σώζουμε ανθρώπους - θύματα των πολέμων.
Το προσφυγικό ζήτημα δεν είναι θέμα ελληνικό, δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας. Είναι πρόβλημα πανευρωπαϊκό, είναι πρόβλημα παγκόσμιο που πρέπει να το λύσουν οι ισχυροί της Γης, κάνοντας ειρήνη σ' αυτές τις χώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις διακηρυγμένες αρχές και τα ιδεώδη που υπηρετεί, οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της. Αμέσως. Πριν τα κύματα των προσφύγων γίνουν ανεξέλεγκτα. «Οι καιροί ου μενετοί» έλεγαν οι σοφοί πρόγονοί μας.
* Ο Γιάννης Μουλάς είναι δικηγόρος και συγγραφέας
