Του Γιώργου Κυρίτση
Μόνο τις τελευταίες ημέρες, από μία πόλη της Συρίας και μόνο, το Χαλέπι, έφυγαν για να σωθούν από τις μάχες περισσότεροι από σαράντα χιλιάδες άνθρωποι. Η εξέλιξη των πραγμάτων τον τελευταίο χρόνο μας είναι γνωστή. Η κ. Μέρκελ είπε ότι οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι, έβγαλε και σέλφι μαζί τους. Όταν η ροή των απελπισμένων αυξήθηκε, η δημοφιλία της καγκελαρίου άρχισε να πέφτει, το κόμμα της άρχισε να της κάνει νερά, μέχρι που σήμερα στις δημοσκοπήσεις, αλλά και από πολλούς βουλευτές, της ζητείται να αλλάξει αμέσως γραμμή πλεύσης.
Οι χώρες - δορυφόροι έπιασαν το μήνυμα και άρχισαν να υψώνουν τείχη προς τον Νότο. Μετά και τις επιθέσεις στο Παρίσι, η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες που κυβερνώνται από δεξιά κόμματα έβγαλαν από το τσεπάκι τον λαϊκισμό και τη μισαλλοδοξία. Έτσι φτάσαμε στο δανικό άγος. Τότε αυτές οι συγκεκριμένες δυνάμεις, οι ίδιες που πρότειναν το Grexit, άρχισαν να παίζουν το σενάριο της εξόδου της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν. Το ότι η χώρα δεν έχει εσωτερικά χερσαία σύνορα Σένγκεν δεν έχει καμία σημασία. Οι ντόπιοι φίλοι τους κράταγαν και πάλι το ίσο.
Μάλιστα, σ' ένα κρεσέντο γελοιότητος, υποστήριζαν ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που εγκαταλείπουν τις εστίες τους δεν το κάνουν λόγω του πολέμου, ούτε επειδή άκουσαν την κ. Μέρκελ, αλλά ότι γι' αυτό ευθύνονται οι δηλώσεις της τ. υπουργού Μετανάστευσης Τασίας Χριστοδουλοπούλου. Ευτυχώς τις τελευταίες ημέρες δείχνουν να σοβαρεύονται.
Όταν η προσφυγική κρίση άρχισε να κορυφώνεται πριν από μερικούς μήνες και η Ελλάδα βρέθηκε στη θέση να σώζει, να υποδέχεται και να αποτελεί διάδρομο διαφυγής για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που φεύγουν από τα σπίτια τους για να σωθούν, πολλοί αναρωτούνταν αν το προσφυγικό λειτουργεί αντικειμενικά ως "απειλή" της Ελλάδας προς την Ευρώπη ή αν επρόκειτο να εξελιχθεί σε ακόμη ένα εργαλείο στραγγαλισμού της χώρας με τον ίδιο εκβιαστικό τρόπο που επιβλήθηκε το Μνημόνιο. Μια "απειλή", δηλαδή, προς την Ελλάδα. Η μία εκδοχή πατούσε πάνω στη διαπίστωση ότι στο προσφυγικό η Ευρώπη έχει ανάγκη την Ελλάδα και η άλλη παρατηρούσε ότι ισχύει το "ουαί τοις ηττημένοις". Το ερώτημα αυτό δεν έχει απαντηθεί.
Υπάρχει μόνον ένα πράγμα χειρότερο από το να έχουν σχέδιο οι δανειστές για την Ελλάδα: το να μην έχουν καν σχέδιο.
