Του Ανδρέα Δάνου
Πρόταση 1η: Η Γη
Για να «γυρίσει ο ήλιος» στην Ελλάδα «θέλει δουλειά πολλή», θέλει «αρετήν και τόλμην» και θέλει πρώτα απ' όλα χέρια εργατικά. Το κράτος, η Εκκλησία, τα μοναστήρια και οι δήμοι είναι ιδιοκτήτες συνολικά σχεδόν 70 εκατομμυρίων στρεμμάτων ακαλλιέργητης γης. Απ' αυτήν θα μπορούσαν να ζήσουν το λιγότερο δύο εκατομμύρια οικογένειες1, Έλληνες και ξένοι, μετανάστες και πρόσφυγες, και να συμβάλουν όχι μόνο στην ανάκαμψη αλλά και σε μια σοβαρή ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Ίσως και σε μια μερική ανακούφιση από το μεταναστευτικό.
Γιατί δεν το κάνουμε; Τι έχουμε να φοβηθούμε; Τη Χρυσή Αυγή; Τους Ευρωπαίους ιθύνοντες; Τον «φιλήσυχο», ξενοφοβικό νοικοκύρη; Ξεχάσαμε την παραδοσιακή ελληνική φιλοξενία; Ξεχάσαμε το σοβαρό ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα που επιτείνεται απ' την κρίση; -Ξεχάσαμε το ελληνικό πάθος για την προκοπή;
Αν δεν αξιοποιήσουμε εμείς αυτή τη γη, που βαρέθηκε να περιμένει2, θα το κάνουν άλλοι, όπως οι πολυεθνικές των τροφίμων και οι λοιποί καρχαρίες3, που κερδοσκοπούν συστηματικά εις βάρος των ανθρώπων και της φύσης. Και τότε, η επόμενη μη αριστερή κυβέρνηση δεν θα διστάσει ούτε στιγμή να καταργήσει τον νόμο κατά της καλλιέργειας μεταλλαγμένων σ' ολόκληρη την ελληνική επικράτεια και να προωθήσει τη χημική γεωργία που καταστρέφει τους ανθρώπους αλλά και την καλλιεργήσιμη γη. Φυσικά, στο όνομα της «ανάπτυξης» πάντα, που στην πράξη δεν σημαίνει τίποτα άλλο από ανάπτυξη της τσέπης των καρχαριών. Με οποιοδήποτε κόστος για τους ανθρώπους και τη φύση.
Πρόταση 2η: Η Ενέργεια
Να αξιοποιήσουμε το μεγάλο δυναμικό Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) της χώρας μας, που μένει, χρόνια τώρα, σχεδόν ανεκμετάλλευτο παρά τη μεγάλη εύνοια της φύσης τόσο σε ηλιοφάνεια όσο και σε αιολικό δυναμικό. Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Γερμανίας, που -παρά τις πολύ δυσμενέστερες φυσικές συνθήκες- έχει ήδη καλύψει το 30% των ενεργειακών αναγκών της και στοχεύει στην πλήρη αυτάρκεια (100% των αναγκών μέχρι το 2050. Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 12,5%). Στην εξέλιξη αυτή συνέβαλε το ατύχημα της Φουκουσίμα, που υποχρέωσε την κυβέρνηση να κλείσει τα πυρηνικά της εργοστάσια ύστερα από λαϊκές κινητοποιήσεις. Αυτό έδωσε τεράστια ώθηση στις ΑΠΕ, με τα θεαματικά ως άνω αποτελέσματα. Αν λοιπόν η Γερμανία τα κατάφερε τόσο καλά -με περίπου τα 1/5 της ηλιοφάνειας που έχει η Ελλάδα και ανάλογη υστέρηση σε αιολικό δυναμικό- τι άραγε μπορούμε να πετύχουμε εμείς; Και πόσο γρήγορα;
Γιατί λοιπόν δεν προχωράμε; Τι έχουμε να φοβηθούμε; Τις ντόπιες και ξένες επιχειρήσεις ορυκτών καυσίμων; Τη γραφειοκρατία; Την αντιπολίτευση, που έτσι κι αλλιώς στο εξής δεν θα αναγνωρίζει τίποτα ως καλώς γενόμενο από την κυβέρνηση, αφού ο στόχος της είναι να κλείσει το ταχύτερο η παρένθεση του «λαϊκισμού» και φυσικά βλέπει την επιτυχία της αριστερής κυβέρνησης σαν εφιάλτη στον ύπνο της; Τίποτα όμως δεν είναι πιο σημαντικό από την έξοδο της πατρίδας μας από την κρίση.
Κάθε νησί του Αιγαίου, ακόμα και οι βραχονησίδες, ακόμα και οι παραλίες και οι κορυφογραμμές της ενδοχώρας μπορούν γρήγορα, εύκολα και φτηνά να μας οδηγήσουν στην ενεργειακή αυτάρκεια. Μπορεί η κοινωνία κάθε τόπου να πάρει την υπόθεση στα χέρια της, να δημιουργηθούν συνεταιριστικές επιχειρήσεις λαϊκής βάσης, ή υπό τον έλεγχο των ΟΤΑ και να προχωρήσουν αμέσως στην παραγωγή. Η προμήθεια των υλικών μπορεί να γίνει από ελληνικές ή ξένες εταιρείες, με την εξόφλησή τους να γίνεται τμηματικά κάθε δίμηνο, μετά την εξόφληση των λογαριασμών από τους καταναλωτές, πολλοί από τους οποίους μπορεί να είναι και μέτοχοι των συνεταιρισμών. Ας αρχίσουμε αμέσως λοιπόν!
* Ο Ανδρέας Δάνος είναι αρχιτέκτονας, μέλος του συνεταιρισμού «Βλαστός».
1 Αν δεν είναι όλη αυτή η γη καλλιεργήσιμη, ακόμα και η μισή να είναι, μπορεί να θρέψει ένα εκατομμύριο οικογένειες.
2 Θυμίζω εδώ τις σχετικές υποσχέσεις που έχουν δώσει τόσο ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος όσο και ο Γ. Παπανδρέου, όταν ήταν πρωθυπουργός. O λόγος της αθέτησης μου είναι άγνωστος.
3 Ήδη έχουν εισβάλει στην περιοχή των Βαλκανίων και έχουν αγοράσει μεγάλα συνεταιριστικά χωράφια, π.χ. στη Ρουμανία
