ΤΗΣ ΑΝΘΗΣ ΘΑΝΑΣΙΟΥ
Στην πρόσφατη επιστολή - πρόσκληση στους ηγέτες της Ε.Ε. για τη σύνοδο κορυφής της 17ης - 18ης Δεκεμβρίου, ο Πολωνός πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντ. Τουσκ γράφει για το προσφυγικό: "[...] Ο στόχος μας είναι καθαρός: θα πρέπει να ανακτήσουμε τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων μας για να αναχαιτίσουμε τη μεταναστευτική ροή και να διατηρήσουμε τη Σένγκεν».
Και συνεχίζει: "Η ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. υπήρξε μέχρι σήμερα πολύ χαμηλή, με μόνο το 20% των προσφύγων και των μεταναστών να συλλαμβάνονται [...]. Η προστασία των εξωτερικών συνόρων μας δεν έχει σκοπό να τρομάξει όσους προσπαθούν να ξεφύγουν από πολέμους ή διώξεις. Η Ευρώπη είναι μια κοινότητα ελευθερίας και θα παρέχει πάντα καταφύγιο σε εκείνους που κινδυνεύουν».
Η Μαρίν Λεπέν ζητάει "να ανακτήσει η χώρα τον έλεγχο των συνόρων της" και ο Σόιμπλε, στη διάρκεια συνεδρίου στο Βερολίνο, δηλώνει: "Αν η Ευρώπη δεν είναι ικανή να ανακτήσει κάποιον έλεγχο επί των εξωτερικών συνόρων της, η Ευρώπη των ανοικτών συνόρων θα καταστραφεί". Επιπρόσθετα ο Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, που σκέπτεται τα συμφέροντα κρατών - μελών, όπως το Λουξεμβούργο, ανακοινώνει ότι "η Σένγκεν είναι εδώ για να μείνει".
Χάρη στη Σένγκεν, 140 χιλιάδες Λουξεμβούργιοι κάθε πρωί αφήνουν τη χώρα τους για να πάνε να δουλέψουν σε γειτονικές χώρες και ξαναγυρίζουν το βράδυ σαν να αλλάζουν απλώς γειτονιά. Έτσι το πρόβλημα είναι τα εξωτερικά σύνορα και ένα σύστημα φύλαξής τους. Βέβαια, όπως είπαν και αρκετοί ευρωβουλευτές στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 15 Δεκεμβρίου, παρομοιάζοντας την Ε.Ε. με σπίτι που χρειάζεται πόρτες και παράθυρα, αν δεν μπορούμε να κλείσουμε τις πόρτες της Ε.Ε., δεν μπορούμε να είμαστε ασφαλείς (sic!).
Στην πραγματικότητα αυτό το σπίτι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, στρατόπεδο συγκέντρωσης κεφαλαίου και ανταγωνιστικότητας και της εθνικής περιφρούρησής του με την απόλυτη αποπολιτικοποίηση του εθνικού κράτους, που καθίσταται έτσι απόλυτα νομιμοποιημένο για τους πολίτες του ή όσους πρόλαβαν και "μπήκαν" στο "σπίτι". Οι υπόλοιποι θα αναχαιτιστούν από εξειδικευμένους -ταχείας επέμβασης- στρατούς και φύλακες. Και αυτό φαίνεται να δίνει, θεωρητικά, προβάδισμα στην αρχή του Μοντεσκιέ i ότι «το πνεύμα της ιστορίας ταυτίζεται με το πνεύμα των νόμων», ενώ εμείς ξέρουμε ότι ο πολλαπλός αγώνας του ανθρώπου σε αυτή την τεράστιας σημασίας μάχη για το ιστορικό γίγνεσθαι είναι πολύ πέραν των νόμων, είναι δεσμός αναγνώρισης μέσα στον χρόνο "πέρα από τη φύση των πραγμάτων" για τον κόσμο που θα πρέπει να αλλάξει.
Σύμφωνα με τον "γνήσιο" τωρινό κόσμο του Τουσκ, για να ταυτοποιηθεί το αρχικό στάδιο που θα πρέπει να περάσουν οι πρόσφυγες στον δρόμο προς την ελευθερία, πρώτα απ' όλα θα πρέπει να κοινοποιήσουν τους στόχους τους στον ίδιο και την ηγεσία της Ε.Ε. για να συμπεριληφθούν στην "κοινότητα ελευθερίας και στο καταφύγιο [της Ευρώπης]".
Αν επιζήσουν, θα συλληφθούν στο πλαίσιο της αναχαίτισης (sic) των προσφυγικών ροών από την αναβαθμισμένη ακτοφυλακή. Δηλαδή, σε απλή εικόνα, η ευρωπαϊκή ακτοφυλακή στέλνει πίσω στις ακτές από όπου ξεκίνησαν βάρκες και σαπιοκάραβα γεμάτα με μισοπνιγμένους ανθρώπους και όσοι φτάνουν τελικά σε ευρωπαϊκό έδαφος θα βρεθούν έγκλειστοι σε κέντρα κράτησης, όπου θα μετατραπούν σε σύγχρονους ομήρους για να κρατηθεί καθαρό το "πνευματικό και ηθικό κίνητρο" ii που εμψυχώνει και διαμορφώνει την κάθε "γνήσια" ευρωπαϊκή κοινότητα.
Από αυτά τα κέντρα, βέβαια, η κάθε κυβέρνηση θα μπορεί να ξεδιαλέγει για να μετεγκαταστήσει στα εθνικά της χώματα, εκείνους που ανταποκρίνονται στις οικονομικές, δημογραφικές και κοινωνικές προτεραιότητές της. Οι υπόλοιποι θα στέλνονται πίσω. Αυτό είναι το "ευρωπαϊκό σπίτι". Όμως, το δικό μας "ευρωπαϊκό σπίτι" έχει πολλά χρόνια τώρα διατυπωθεί διαφορετικά. Αυτό υπηρετεί η κυβέρνηση και αυτό θα συνεχίζει να υπηρετεί. Εμπεριέχει συνειδητά μια διακριτή σκέψη. Τη σκέψη για τον άνθρωπο.
i. Μοντεσκιέ, Περί του πνεύματος των νόμων, [...] στο βιβλίο του Έρνστ Κασσίρερ Η φιλοσοφία του Διαφωτισμού, ΜΙΕΤ, 2013
ii. ό.π.
