ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ*
Δημοσιογράφος ραδιοφωνικής εκπομπής αναρωτιόταν την Τρίτη το μεσημέρι αν η περί σχέσεων τρομοκρατών και ΣΥΡΙΖΑ ιστορία εκμαιεύεται από δηλώσεις του Γιάννη Πανούση ή από κάποιο μύθευμα του Τζίμη Πανούση. Το σχόλιο είναι βέβαια αμετροεπές. Η αίσθηση του γκροτέσκο κυριαρχεί όμως εδώ και μέρες στην πολιτική σκηνή. Η αξιωματική αντιπολίτευση θεωρεί ότι οι προσωπικές απόψεις του υπουργού Παιδείας εγείρουν μείζον εθνικό θέμα, αλλά αποφεύγει την κριτική στον οικονομικό πόλεμο των δανειστών που οδηγεί σε «εθνοκάθαρση» μέσω των κόκκινων δανείων. Το Ποτάμι, με αφορμή άστοχες επιλογές στα διάσημα των στρατιωτικών στολών, εγκαινιάζει την πολιτικά ορθή εικονομαχία, αλλά φλερτάρει με ξενοφοβικές θέσεις για τους πρόσφυγες. Οι καναλάρχες, οι ιδιοκτήτες μεγαλοεφημερίδων και οι κομιστές ροζ DVD προσπαθούν να δημιουργήσουν μέτωπα ενάντια στην κυβέρνηση που έκανε τα πρώτα διστακτικά βήματα περιορισμού της εξουσίας τους.
Δεν υποστηρίζω ότι όλα τα παραπάνω συνιστούν μια διαδικασία αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης που κάποιοι μυστικά σχεδίασαν σε σκοτεινά υπόγεια. Μάλλον πρόκειται για την ένδεια της αντιπολίτευσης να προσφέρει στο πολιτικό σύστημα μια ουσιαστική κριτική στο κυβερνητικό έργο και για την αδυναμία της κυβέρνησης να κυριαρχήσει στις δομές εξουσίας στη χώρα μας.
Ξεκινώντας από το πρώτο, είναι εμφανές ότι η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι είναι ανίκανα να ασκήσουν εποικοδομητική κριτική στην κυβέρνηση διότι αρνούνται να απογαλακτιστούν από τα συμφέροντα που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή των Μνημονίων. Ο κ. Μεϊμαράκης προσπάθησε προεκλογικά να παρουσιάσει τον πρωθυπουργό ως «μνημονιακό» χωρίς να κάνει ουσιαστική κριτική στις μνημονιακές δεσμεύσεις και πληρώθηκε με το γνωστό τίμημα. Ο μετεκλογικός αντιπολιτευτικός λόγος της Ν.Δ. επανέρχεται σε γνωστά περί του ΣΥΡΙΖΑ στερεότυπα: ο ΣΥΡΙΖΑ «χαϊδεύει τους κουκουλοφόρους», έχει σχέσεις με την τρομοκρατία και ασχημονεί στα ιερά και όσια του έθνους. Η αναποτελεσματικότητα του εν λόγω σεναρίου έχει αποδειχθεί στις εκλογικές αναμετρήσεις των ευρωεκλογών του 2014, των βουλευτικών εκλογών Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου του 2015 και στο δημοψήφισμα του Ιουλίου.
Η επαναφορά γνωστών στερεοτυπικών απόψεων για τον ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρετεί την υπέρ χρηματιστηριακών βωμών και εργολαβικών εστιών μάχη των ιδιοκτητών ΜΜΕ, τις ακυρωμένες φιλοδοξίες πολιτικών της Κεντροαριστεράς, την πλειοδοσία του κομματικού πατριωτισμού εν όψει της εκλογής νέου αρχηγού στη Ν.Δ. αλλά και την πολιτική ηγεμονία στο σύνολο της δεξιάς παράταξης. Η εμμονή της Χρυσής Αυγής να συμμετάσχει στα συλλαλητήρια δεν είναι άσχετη της συρρίκνωσης του δυναμικού της, λόγω των ποινικών διώξεων, αλλά και της καθήλωσης του ρατσιστικού λόγου μέσω της καθολικής αλληλεγγύης στους πρόσφυγες. Από την άλλη, ας μην ξεχνάμε ότι στα συλλαλητήρια των ποντιακών οργανώσεων εμφανίστηκαν πολιτικά φαντάσματα τύπου Παναγιώτη Ψωμιάδη. Ας μην μας διαφεύγει ότι ανάμεσα σε αυτούς που εκδίωξαν βίαια τους πολιτευτές της Χρυσής Αυγής από τη συγκέντρωση των ποντιακών σωματείων στη Θεσσαλονίκη ήταν πρώην συνοδοιπόροι της εγκληματικής οργάνωσης, όπως ο προπονητής πολεμικών τεχνών υπόδικος ως μέλος της Χρυσής Αυγής για την επίθεση στις 7 Νοεμβρίου 2012 σε μέλη της ΚΝΕ στον Λαγκαδά.
Η όλη όμως γκροτέσκο κατάσταση αποτελεί όψη και της σχετικής αδυναμίας της κυβέρνησης να κυριαρχήσει στις δομές εξουσίας στη χώρα μας. Το γεγονός είχε άλλωστε επισημάνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν από μερικούς μήνες όταν δήλωνε ότι "είμαστε κυβέρνηση, δεν είμαστε εξουσία". Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήλεγχε την εξουσία, η πολιτική αντιπαράθεση θα εστίαζε σε ουσιαστικά αναπτυξιακά και πολιτειακά διλήμματα και όχι σε ό,τι βλέπουμε εδώ και μέρες. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει βέβαια ότι η εξουσία δεν εμπεδώνεται με την παρουσία υπουργών σε τηλεπαράθυρα. Ο κόσμος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα που γεννά η μνημονιακή συνθήκη βασιζόμενος στο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς και τις πολιτικές αναλύσεις των στελεχών της. Το ηθικό πλεονέκτημα δεν φτάνει για την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ και οι πολιτικές αναλύσεις δεν συμβάλλουν άμεσα στα έξοδα του χειμώνα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να αναμετρηθεί πιο δυναμικά με τις δομές εξουσίας που έφεραν τη χώρα σε καθεστώς προτεκτοράτου. Η στοχοποίηση υπουργών που με τις πολιτικές τους επιλογές θίγουν συμφέροντα δεκαετιών στον χώρο των φυλακών, της Δικαιοσύνης, της απεξάρτησης, της εκπαίδευσης και των ΜΜΕ δεν είναι τυχαία. Η αποδοχή των όποιων θυσιών αποδέχονται οι πολίτες προϋποθέτει περισσότερες πράξεις στην κατεύθυνση ανατροπής των δομών εξάρτησης της χώρας μας.
* Ο Γιώργος Αγγελόπουλος διδάσκει στο ΑΠΘ
