Live τώρα    
21°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C23.6°C
2 BF 62%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
17.4°C22.5°C
2 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C19.9°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
24 °C
21.0°C24.8°C
4 BF 46%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.9°C23.5°C
3 BF 40%
Ένας συνηθισμένος πολίτης / Θέλουν το αίμα μας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ένας συνηθισμένος πολίτης / Θέλουν το αίμα μας

"Τα πράγματα είναι ζόρικα κι εμείς ασθενικοί" έλεγε ο Σαββόπουλος. Κυκλοφορώ με το τραμ είκοσι ώρες το είκοσιτετράωρο. Στο σπίτι δεν μπορώ να καθίσω. Η Σούλα με κοιτάζει σαν να είμαι δαρμένο σκυλί. Στο βλέμμα της βλέπω τον πόνο και τη συμπόνοια για τον άντρα που νιώθει πως έχει ματαιωθεί... για τον στρατιώτη που γύρισε ανήμπορος και νικημένος από τη μάχη. Γιατί εγώ την έδωσα τη μάχη.

Πολέμησα στο ταξί, στο καφενείο, στη γειτονιά. Πίστεψα μέχρι την τελευταία στιγμή. Κι όταν είδα να υποστέλλονται οι σημαίες έκλαψα όπως όταν έχασα τη μακαρίτισσα τη μάνα μου. Κι αλήθεια, τώρα πόνεσα πιο πολύ γιατί ο θάνατος της μάνας μου ήταν κάτι προδιαγεγραμμένο... Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.

Ο δικός μου θάνατος όμως πίστεψα ότι δεν ήταν κι αγωνίστηκα με νύχια και με δόντια για ένα καλύτερο αύριο. Τώρα όμως έμαθα πως υπάρχει και κάτι χειρότερο από το χειρότερο. Η Δρακουλέσκου που έφτασε στην Αθήνα θέλει αίμα. Το δικό μου. Οι τύποι που οι αμοιβές τους φτάνουν τα διακόσια χιλιάρικα τον χρόνο ζητάνε από τους πεινασμένους να πεινάσουν πιο πολύ.

Αυτός ο κόσμος γίνεται εφιάλτης... Κι εμείς μετά απ' αυτό πρέπει να δαγκώσουμε τα χείλη, να ματώσουμε και να δούμε πώς μπορούμε να στήσουμε τη χώρα σιγά - σιγά στα πόδια της. Τα αμαρτωλά κόμματα έχουν μπει στο περιθώριο. Από μας εξαρτάται να εμπνεύσουμε τον λαό για μια προσπάθεια ανασυγκρότησης. Μπορούμε κι αν δεν το κάνουμε, η ιστορία θα μας παραμερίσει και θα ετοιμαστεί να υποδεχτεί τον μεσσία εν τω μέσω της νυκτός. Αν απαιτηθούν αίμα και δάκρυα, θα τα δώσουμε για να αναστήσουμε τη χώρα, τις ζωές μας και τις ζωές αυτών που έρχονται.

Ας στραφούμε σε συνεταιριστικές μορφές οργάνωσης, στη συνεργατική οικονομία. Ας παραδεχτούμε ότι βρισκόμαστε σε καθεστώς δουλειάς και ότι μόνο με τη δική μας δουλεία μπορεί να απελευθερωθεί η χώρα. Από τους ξένους δεν μπορεί να περιμένουμε τίποτα. "Μοναχή τον δρόμο πήρες, εξανάρθες μοναχή, δεν είναι εύκολες οι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλεί"... Λυπάμαι που βλέπω συντρόφους, δικούς μας ανθρώπους, να αλληλοκατηγορούνται. Η οργή και ο θυμός φωλιάζει μέσα μας. Και σ' αυτούς που υποστηρίζουν τον πρόεδρο και σ' αυτούς που είναι στην άλλη πλευρά. Πιστεύω ότι το πιστόλι που έστρεψαν οι Γερμανοί εναντίον μας είχε απασφαλισθεί και δεν ήταν μόνο οικονομικό.

Την Ουκρανία την κάνανε σε λίγο καιρό Συρία. Κανείς από τους μεγάλους παίκτες δεν ήταν δίπλα μας στη φυγή προς το κενό. Ίσως κάποια άλλη στιγμή, σε άλλες συνθήκες, ξαναθέσουμε το ζήτημα. Προς το παρόν μπορούμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι στη χώρα γιατί αυτά που έρχονται από τους επικυρίαρχους είναι δυσβάσταχτα. Την Ευρώπη δεν θα την αλλάξουμε εμείς. Αλλά κάποιοι άλλοι και αυτή τη φορά θα είναι οι εθνικιστές γιατί το κογκλάβιο των Βρυξελλών ξυπνάει εκείνα τα αισθήματα που γενιές πολιτικών μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προσπάθησαν να τα θάψουν.

Η δεσποτική Ευρώπη του Βερολίνου ετοιμάζει τους νεκροθάφτες της. Απλώς η ιστορία θ' αργήσει λίγο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL