Του Γιώργου Αγαπίου*
Εξανέστησαν οι Κύπριοι λάτρεις του Σόιμπλε και της Λαγκάρντ (!) επειδή ο Τσίπρας θα κάνει δημοψήφισμα. Ο δειλός, ο ανίκανος, ο άπειρος και τα λοιπά (που δεν γράφονται) Τσίπρας θα κάνει δημοψήφισμα αντί να δεχτεί ασκαρδαμυκτί τους όρους της τρόικας. Ο αχάπαρος!
Ανησυχούν οι ημεδαποί υμνητές του Βερολίνου και του ΔΝΤ γιατί ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει δημοκρατικά και ελεύθερα για το μέλλον των παιδιών του. Ανησυχούν γιατί χάθηκαν (όχι πέντε χρόνια αλλά) πέντε μήνες στη διαπραγμάτευση και υπάρχει κίνδυνος να φύγει η Ελλάδα από τη (γερμανοκρατούμενη) Ευρωζώνη! Ανησυχούν γιατί θα επιβληθούν «capital controls» όπως έγινε στην Κύπρο και ο κοσμάκης θα κάνει ουρές στα ΑΤΜ. Ωιμέ!
Να αισθανόμαστε δηλαδή και ευγνώμονες επειδή εμείς είχαμε έναν Πρόεδρο που δέχθηκε να του βάλουν το πιστόλι στον κρόταφο και σε μια νύχτα καταδίκασε δεκάδες χιλιάδες πολίτες στη φτώχεια, στα συσσίτια και στη (μακροχρόνια) ανεργία, στην καθημερινή απελπισία και στην εξαθλίωση. Αυτό θα πει «ηγέτης της κρίσης», άσχετοι!
Δεν τους ανησυχεί βέβαια ότι μετά από πέντε χρόνια ολοκληρωτικής εφαρμογής των Μνημονίων η Ελλάδα «υπέστη την μακράν σοβαρότερη οικονομική, κοινωνική και πολιτική καταστροφή στην ιστορία της Δυτικής Ευρώπης μετά το 1945», χάνοντας το 27% του ΑΕΠ της, «ποσοστό που υπερβαίνει τις υλικές απώλειες της Γαλλίας ή της Γερμανίας κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο». (Διαβάστε εδώ την εμπεριστατωμένη «Διακήρυξη των Δελφών για την Ελλάδα και την Ευρώπη», ενός διεθνούς συνεδρίου που έγινε πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα.)
Ούτε φαίνεται να τους ενδιαφέρουν ποσώς οι απανωτοί εκβιασμοί, οι ανοιχτές απειλές και η εκστρατεία συκοφαντίας και τρόμου κατά του «τεμπέλικου» ελληνικού λαού. Ούτε ασφαλώς θα τους κόφτει ότι «οι ‘Ελληνες ζουν σήμερα το ίδιο αίσθημα ανασφάλειας για όλες τις βασικές συνθήκες της ζωής τους που έζησαν οι Γάλλοι το 1940, οι Γερμανοί το 1945, οι Σοβιετικοί το 1991»! Και ούτε τους προβληματίζει ότι ξένα κέντρα αποφάσεων έχουν μετατρέψει τη μητροπολιτική Ελλάδα σε αποικία χρέους την οποία κατ' ουσία μέχρι πρότινος διοικούσε το Βερολίνο με επιτροπάτα και υπερ-επόπτες.
Είναι οι ίδιοι που θεωρούν λογικό και δίκαιο να αποφασίζει ο Εσθονός, ο Φινλανδός και (κυρίως) ο Γερμανός αν θα καταστραφεί η τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας, αν θα κοπούν και άλλο οι συντάξεις πείνας, αν θα πληθύνουν οι άστεγοι. Θεωρούν σωστό να αποφασίζει το ΔΝΤ ποιος θα φορολογηθεί και πόσο, ποιοι θα συνεισφέρουν και πόσο στον δημόσιο κορβανά και τι είδους άμυνα θα έχει η Ελλάδα.
Για τους υμνητές του Σόιμπλε και της Λαγκάρντ είναι σωστό να αποφασίζει το Βερολίνο για λογαριασμό μιας Ελλάδας υπόδουλης στο διηνεκές, με βάση τα δικά του, ασφαλώς, συμφέροντα και προτεραιότητες. Ούτε και διερωτώνται πόσα κέρδισε η Γερμανία τα τελευταία χρόνια, πώς εκφράζεται η λεγόμενη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στο μεταναστευτικό και στη λιτότητα και εάν ποτέ θα τιμωρηθούν τα εγχώρια και ξένα λαμόγια που λεηλάτησαν την Ελλάδα, όπως η Siemens και η Bayer, που έβγαλαν εκατομμύρια σε βάρος του ελληνικού λαού. Δεν λέω κουβέντα για Δίστομο και κατοχικές αποζημιώσεις, αυτά είναι αντι-πατριωτικά θέματα!
Η ουσία είναι ότι για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια η Ελλάδα σηκώνει κεφάλι και επιλέγει το δρόμο της αξιοπρέπειας και της αντίστασης.
Ξανά, όπως παλιά, όπως πάντα. Ξαναγράφει Ιστορία.
Ευχαριστούμε.
* Ο Γιώργος Αγαπίου είναι γραμματέας Τύπου της ΕΔΕΚ
