Του Βασίλη Μουλόπουλου
Αν η Ιστορία χρησιμεύει στο να μην επαναλαμβάνονται τα λάθη του παρελθόντος, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι αυτό που συμβαίνει αυτές τις ημέρες στις Βρυξέλλες έχει ένα τραγικό προηγούμενο: τη Σύνοδο των Βερσαλλιών το 1919.
Οι νικητές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου επέβαλαν στην ηττημένη και κατεστραμμένη Γερμανία ένα αβάσταχτο φορτίο πολεμικών αποζημιώσεων, που η Γερμανία αδυνατούσε να εξυπηρετήσει.
Ο John Maynard Keynes, που έπαιρνε μέρος στις διαπραγματεύσεις, αντίθετα με αυτή την "καρθαγένεια ειρήνη", εγκατέλειψε τη διάσκεψη και, επιστρέφοντας στο Κέιμπριτζ, έγραψε ένα από τα σπουδαιότερα έργα του: "Οι οικονομικές συνέπειες της ειρήνης". Σε αυτό το βιβλίο, που σήμερα είναι το ίδιο επίκαιρο όπως και τότε, ο Κέινς προειδοποιούσε ότι η Γερμανία δεν θα μπορούσε ποτέ να πληρώσει τις αποζημιώσεις που της επέβαλαν και ότι οι θυσίες στις οποίες εξανάγκασαν τον γερμανικό λαό θα είχαν ως μόνο αποτέλεσμα να τον σπρώξουν στην απελπισία και τη χώρα σε αντιδημοκρατικές περιπέτειες. Ο Κέινς συμβούλευε τη διαγραφή των χρεών και τη χορήγηση από τις ΗΠΑ αναπτυξιακών δανείων στο μοντέλο του σχεδίου Μάρσαλ το 1947.
Το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα είναι γνωστό και σε αυτούς που δεν ασχολούνται με την Ιστορία. Η άνοδος του Χίτλερ δεν ήταν τυχαία, αλλά το αποτέλεσμα ενός "υπολογισμένου ρίσκου", όπως θα έλεγε και ο γεωπόνος Ντάισελμπλουμ. Αλλά, δυστυχώς, φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν διαβάζουν ούτε τη δικιά τους Ιστορία.
