Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
21.7°C26.3°C
2 BF 38%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.6°C24.9°C
3 BF 38%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
19.4°C24.3°C
2 BF 55%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.4°C21.6°C
2 BF 64%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
21.9°C23.5°C
0 BF 37%
«Μένουμε Ευρώπη», όπως «οι εθελοντές του Enver»
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

«Μένουμε Ευρώπη», όπως «οι εθελοντές του Enver»

Του Niko Ago

Ήταν αρχές του 1991. Τίρανα. Χειμώνας. Αλλά ένας διαφορετικός χειμώνας τούτη τη φορά. Πολύ κρύο, αλλά ο κόσμος, για πρώτη φορά ίσως στην ιστορία, βγήκε πραγματικά αυθόρμητα στους δρόμος. Για πρώτη, ίσως, φορά στη νεότερη ιστορία της χώρας, δεν φοβόταν την αστυνομία και τα σώματα ασφαλείας. Παρά το γεγονός πως οι φήμες για μαζικές δολοφονίες και εκτελέσεις είχαν διαδοθεί παντού. Και δυστυχώς δεν ήταν απλώς φήμες. Προκειμένου να κρατηθεί ακόμα η δικτατορία, έστω και "ξεδοντιασμένη» πια, προχώρησε σε μαζικές συλλήψεις και εκτελέσεις. Οι «εχθροί» ήταν ανάμεσα σε αυτούς που προσπάθησαν, και δεν κατάφεραν, να μπουν στις ξένες πρεσβείες τον Ιούλιο του 1990.

Μέρα με τη μέρα, η λαϊκή οργή φούσκωνε. Όλο και περισσότεροι «σκότωναν» τους φόβους και έβγαιναν από τα σπίτια. Δειλά - δειλά, μετά τους φοιτητές, άρχισε και ο κόσμος στον δρόμο να χρησιμοποιεί το σλόγκαν «Ελευθερία - Δημοκρατία» και να σχηματίζει με τα δάχτυλα το σήμα της νίκης. Λέξεις ολωσδιόλου απαγορευμένες επί 45 χρόνια, που σε άλλες συνθήκες μέχρι και στο απόσπασμα σε στέλνανε αν τις έβγαζες από το στόμα. Μια νίκη που ουδείς ήξερε πώς θα είναι. Ήταν, όμως, η «σκιά» που καβαλούσε τους τσιμεντένιους τοίχους των πολυτελών κατοικιών της νομενκλατούρας και απειλούσε να ταράξει για τα καλά τη νεκρική σιγή της εξουσίας. Και τα κατάφερε.

Μπαίνοντας στον Φλεβάρη του '91, οι δρόμοι όλο και «φούσκωναν», ο φόβος όλο και απομακρυνόταν. Εύκολα διέκρινε κανείς ότι «οι δεινόσαυροι» της εξουσίας και του Byro Politike δεν ήταν πια άτρωτοι. Μέχρι που έφτασε η μεγάλη ώρα. Το οργισμένο πλήθος, που είδε να φτάνουν πάνοπλοι αστυνομικοί με σκυλιά και με αντλίες νερού, τα αψήφησε όλα και έριξε με βρόντο στο έδαφος το κορυφαίο σύμβολο μιας από τις στυγερότερες δικτατορίες που γνώρισαν η Ευρώπη και η ανθρωπότητα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, την τεράστια προτομή του Enver Hoxha. Από εκείνη τη στιγμή, όλα ήταν αλλιώς. Είχε νικηθεί το σύμβολο του κακού. Είχε πέσει στο έδαφος, έστω συμβολικά, εκείνος που μέχρι εκείνη την ημέρα ήταν κάτι σαν τον Χριστό ή τον Αλλάχ για τους πιστούς. Πιο ιερός και από τα ιερά. Κι όμως, δεν υπήρχε πια.

Και εκεί που πίστευες ότι όλα πια πήραν τον δρόμο τους, η «ξεδοντιασμένη» εξουσία σκαρφίστηκε κάτι σατανικό. Αλίμονο αν παραδινόταν τόσο απλά. Σε όλη τη χώρα, για να προστατέψουν τους άλλους ανδριάντες του «Μεγάλου Ηγέτη», δημιουργήθηκαν «αυθόρμητα» ομάδες πολιτών με χιλιάδες μέλη, που πήραν την ονομασία «οι εθελοντές του Enver". Σκοπός και προορισμός τους, «να διαφυλάξουν ακόμα και με το αίμα τους τούς ανδριάντες του Enver Hoxha από τις εξαγριωμένες ορδές και να μεταλαμπαδεύσουν τα αιώνια μαθήματα και μηνύματά του». Ευτυχώς για όλους, το αστείο κράτησε λίγο. Σε λιγότερο από μήνα είχαν μείνει μια χούφτα γραφικοί, που ουδείς πια τους έδινε σημασία. Και οι ανδριάντες του Εnver, μαζί «με τα μαθήματα και τα μηνύματά του», είχαν πάει στα σκουπίδια. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Όχι, δεν το θυμήθηκα αυτό για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο εξαιτίας τις χθεσινής «αυθόρμητης» συγκέντρωσης στο Σύνταγμα στην Αθήνα κάτω από το σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη». Βέβαια, κανείς δεν απειλεί να διώξει την Ελλάδα από την Ευρώπη, αλλά το να διαδηλώσεις υπέρ της λιτότητας, της περικοπής των συντάξεων, της φτωχοποίησης ακόμα περισσότερων, της καταστροφής του (όποιου) κοινωνικού κράτους, της υγείας, της Παιδείας και του ίδιου του μέλλοντος της χώρας, όπως αυτά έχουν επιβληθεί από τους δανειστές και τις κυβερνήσεις που πέρασαν, είναι κάπως προβληματικό.

Φυσικά, μπορεί αυτοί που διαδήλωσαν προχθές να έχουν το δίκαιο (και τα λεφτά, εδώ που τα λέμε), αλλά προσωπικά η όλη κατάσταση μου θύμισε τους «εθελοντές του Enver". Μόνο που εδώ, αντί του ανδριάντα του «Μεγάλου Ηγέτη», υπάρχει η καταστροφική λιτότητα. Και η υπεράσπισή της, έστω με αστεία επιδοτούμενα και μοιρασμένα στο πλήθος πλακάτ, μοιάζει με την υπεράσπιση του ανδριάντα του Enver.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL