Του Λευτέρη Καπώνη
Μοναχή το δρόμο επήρες
και ξανάρθες μοναχή.
Δεν είν' εύκολες οι θύρες,
αν η χρεία τες κουρταλεί.
Γιάνη μου, το μαντίλι σου... Τι το 'χεις λερωμένο, βρε παλικαράκι μου. Απομονωμένος ο Βαρουφάκης. Ένας κι απέναντί του δεκαεπτά. Όμως ο κακός αλαζών Έλληνας διέπραξε το χειρότερο. Δεν πήγε στο δείπνο της υποκρισίας. Κι εγώ, Γιάνη μου, δεν θα πήγαινα κι ίσως τους απαντούσα με καμιά φράση του Καραϊσκάκη.
Γιατί, Γιάνη μου, αυτοί οι γραφειοκράτες δεν είναι καλή παρέα. Πιστεύουν πως αυτοί πρέπει να αποφασίζουν για το μέλλον των λαών και πως οι μισθοί, τα προνόμιά τους και το κύρος τους είναι μέρος της νομοτέλειας του ευρωπαϊκού σύμπαντος. Κι όταν έρχεται ένας τύπος από τα όρια της πτωχευμένης ευρωπαϊκής περιφέρειας και τους λέει ότι στραβά αρμενίζουν, τότε γίνονται έξαλλοι κι όλοι οι συγκλητικοί αισθάνονται βαθιά προσβολή.
Το θέμα, Γιάνη μου, είναι οι αφετηρίες. Η οικονομική επιστήμη έχει αφετηρία την ευημερία των λαών. Οι τεχνοκράτες την ευημερία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Εσύ θέλεις να υπερασπιστείς την ευημερία του ελληνικού λαού. Εκείνοι θέλουν να υπερασπιστούν το νεοφιλελεύθερο σύμπαν του μεγάλου πλούτου και της απόλυτης εξαθλίωσης. Εκείνοι δεν θέλουν την παρέμβαση του κράτους όταν κερδίζουν, τη θέλουν όταν κινδυνεύουν τα ιερά και όσια, οι τράπεζες. Τότε το κράτος πρέπει να ληστέψει τους φτωχούς για να τις σώσει.
Η Γερμανία, Γιάνη μου, κέρδιζε όταν εμείς ματώναμε. Αυτά, όμως, εσύ τα ξέρεις καλύτερα. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη. Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι εμείς δεν θα αλλάξουμε τις αξίες μας. Και η θέση που κέρδισες στις καρδιές των απλών Ελλήνων δεν θ' αλλάξει.
Όμως η χολή είναι μεγαλύτερη από τους μέσα. Γιατί το παλιό πολιτικό προσωπικό που έσκυψε το κεφάλι μισεί θανάσιμα αυτούς που στέκονται όρθιοι. Γιατί κάθε δική σας άρνηση να υποταχθείτε δείχνει το δικό τους μέγεθος εθελοδουλίας. Και είναι πολλοί. Είναι αυτοί που ιδεολογικά ανήκουν στον διχασμένο κόσμο του νεοφιλελευθερισμού. Είναι κάποιοι άλλοι που συμπορεύτηκαν μαζί του για τα συμφέροντα της κάστας. Είναι κι εκείνοι που, δειλοί και άβουλοι, σύρθηκαν από τον φόβο της δύναμης του αντιπάλου. Όλοι μαζί συγκροτούν μια φάλτσα ορχήστρα που λειτουργεί με στρατιωτική πειθαρχία. Οτιδήποτε λέει ο εντεταλμένος υπάλληλος των Βρυξελλών αναπαράγεται σε όλα τα μέσα. Καλά έκανες και δεν πήγες στο δείπνο. Ούτε εγώ θα πήγαινα. Και ίσως απαντούσα με καμιά φράση του Καραϊσκάκη... Μπορεί, όμως, να τους απήγγειλα ευγενικά τη φράση του Ρίτσου: "Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα καμιά σκουριά δεν πιάνει".
Διαφωνώ μαζί σου για το ότι πρώτα είμαστε Ευρωπαίοι και μετά Έλληνες, διότι, Γιάνη μου, εμείς τον πλούτο και την ευημερία μας δεν τον αποκτήσαμε στις αποικίες σκοτώνοντας τους ιθαγενείς. Εμείς παλέψαμε με τη θάλασσα, παλέψαμε με τον μικρό κλήρο και τις πεζούλες που μας έτυχαν και φύγαμε στην ξενιτειά. Στέλναμε τα εμβάσματα στη μικρή πατρίδα κι έτσι τη χτίσαμε. Και γι' αυτό, Γιάνη μου, κρατήσαμε την ανθρωπιά, που είναι ο πολιτισμός μας...
Εκείνοι που στέκονται απέναντί σου εξαπέλυσαν δύο παγκόσμιους πολέμους κι ακόμη σκέφτονται με την έννοια του ζωτικού χώρου. Γι' αυτό, Γιάνη μου, μη στενοχωριέσαι που είναι λερωμένο το μαντίλι σου από τα δάνεια.
