ΤΟΥ ΜΑΚΜΑΚ
Η αβεβαιότητα είναι κάτι που συνήθως περνάει ψυχολογικά στους ανθρώπους σαν κάτι αρνητικό. Όσο χειρότερη είναι η ψυχολογία των ανθρώπων, τόσο περισσότερο η αβεβαιότητα προκαλεί φόβο. Γιατί πολλοί άνθρωποι προεξοφλούν ότι οποιαδήποτε μεταβολή θα είναι προς το χειρότερο, ιδίως αν αυτό χαρακτηρίζει τη ζωή τους το πρόσφατο χρονικό διάστημα.
Οι αγορές μισούν την αβεβαιότητα. Η αβεβαιότητα δεν τις αφήνει να προβλέψουν με ακρίβεια τα κέρδη τους, παρά τα εργαλεία που διαθέτουν, και δημιουργεί ρίσκο. Οι ηλικιωμένοι φοβούνται την αβεβαιότητα. Αισθάνονται αδύναμοι να ξαναχτίσουν ό,τι χαλάσει και να παρακολουθήσουν γρήγορες αλλαγές.
Σε καμμία περίπτωση δεν θέλω να υποτιμήσω την αξία του σχεδιασμού. Η κυβέρνηση της Αριστεράς απαιτεί σοβαρό επιστημονικό σχεδιασμό, αλλά βεβαιότητα δεν μπορεί να απαιτείται. Όπως έλεγε και ο Αμερικανός στρατηγός Κόλιν Πάουελ, η απόφαση πρέπει να παίρνεται όταν υπάρχει το τριανταπέντε τοις εκατό της πληροφορίας. Πιο πριν το ρίσκο μεγιστοποιείται, μετά είναι συνήθως αργά.
Ο φόβος είναι η χειρότερη συνταγή για την αντιμετώπιση της αβεβαιότητας, ιδιαίτερα της πολιτικής. Το αίτιο πρόκλησης της αβεβαιότητας είναι ότι υπάρχει πρόβλημα, κάτι λοιπόν πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει. Όποιος φοβάται, δεν μπορεί να αλλάξει κάτι. Άρα, αφήνει την κατάσταση στα χέρια αυτών που δημιούργησαν το πρόβλημα που συνεχώς επιδεινώνεται. Ούτε καν η ελπίδα δεν αποτελεί την ιδανική λύση για την αβεβαιότητα. Όταν η ελπίδα συνοδεύεται με ανάθεση λειτουργεί σαν αναστολέας δράσης. Εμποδίζει το άτομο να καθορίσει τις εξελίξεις και αφήνει τα πράγματα να καθοριστούν απ' το τυχαίο.
Η ψευδεπίγραφη σιγουριά είναι εμπόριο φόβου. Άραγε, η προηγούμενη κυβέρνηση είναι σίγουρη για το τι μέτρα θα πάρει, αν ο λαός στραβωθεί και την ξαναψηφίσει; Άραγε, όταν ο Κλεισθένης μεταρρύθμιζε την αρχαία Αθήνα, χαρίζοντάς μας την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία, είχε βεβαιότητα για την επιτυχία του εγχειρήματος; Υπήρξε ποτέ ιστορικό παράδειγμα μεγάλης κοινωνικής αλλαγής που να είχε εκ των προτέρων εξασφαλίσει με σιγουριά το αποτέλεσμά της;
Αυτό, λοιπόν, που χρειάζεται σαν απάντηση στα πολιτικά διλήμματα του σήμερα, αλλά και σε κάθε αβεβαιότητα, είναι οι άνθρωποι με πάθος να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και να επηρεάζουν τη μοίρα τους. Η αβέβαιη αλλαγή δεν είναι απαραίτητα εχθρός, αλλά συχνά ευκαιρία για κάτι καλύτερο.
Όποιος επαναλαμβάνει συνεχώς τις ίδιες ενέργειες που έκανε θα έχει το ίδιο ή χειρότερο αποτέλεσμα με αυτό που είχε. Όποιος δεν θέλει να δοκιμάσει τίποτε το καινούργιο στεγνώνει από εμπειρίες και αποστεώνεται. Όποιος δεν περπάτησε ποτέ ξυπόλυτος σε παραλία είναι καταδικασμένος να φοβάται πάντα τη θάλασσα. Οι άνθρωποι που δεν έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση για να πάρουν κάποιας μορφής ρίσκο στη ζωή τους, πεθαίνουν δυστυχισμένοι. Οι άνθρωποι που με πάθος προσπαθούν να αλλάξουν τη ζωή τους, γεύονται συνήθως περισσότερες χαρές και ζουν μια ζωή πιο γεμάτη από εμπειρίες.
Πόσο κοστίζει σε χρήμα να μην αισθάνομαι τύψεις που έχω δουλειά όταν τόσοι πολλοί συμπολίτες μου δεν έχουν; Πόσα θα πλήρωνε μια ευκατάστατη μάνα για να γλυτώσει από την αγωνία της όταν στέλνει τις κόρες της στο ιδιωτικό σχολείο χωρίς προστασία; Είναι λογικό να παραμένει εγκλωβισμένος ένας άνθρωπος σε μια ανεπίστρεπτα τελματωμένη ερωτική σχέση μόνο και μόνο γιατί δεν έχει εξασφάλιση για το πού θα τον οδηγήσει ένα καινούργιο πάθος;
Κάποιοι άνθρωποι αποφασίζουν να πεθάνουν βλέποντας τηλεόραση. Όμως, όπως έλεγε και ο Έζρα Πάουντ -που μόνο αριστερός δεν ήταν-, κάποιοι άνθρωποι θα ερωτευόμαστε μέχρι να μας καρφώσουν και το τελευταίο καρφί στο φέρετρο.
Η ώρα μας ήρθε!
Να φροντίσουμε να πάει καλά το καράβι...
* Ο Μακμάκ είναι ένα ασήμαντο ονειροπόλο γρανάζι του συστήματος που ακροβατεί ανάμεσα στον αντικαπιταλιστικό ρεαλισμό και τον ρεαλιστικό αντικαπιταλισμό.
