Η άρνηση της πραγματικότητας δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Οι "τίτλοι τέλους" που επιχειρεί να βάλει στην ΕΡΤ ήταν κίνηση με κόστος -πολιτικό και κοινωνικό. Το Μαξίμου δεν μπορεί να κατανοήσει την έννοια του δημόσιου αγαθού και ότι η ΕΡΤ δεν είναι μια ΔΕΚΟ, αλλά, όπως τονίζει ο Ν. Ξυδάκης, "ένας οργανισμός με μεγάλο συμβολικό φορτίο, σαν την Εθνική Βιβλιοθήκη, υπό αναλογία. Δεν κλείνει, δεν σβήνει. Μένει αναμμένη, ακόμη και θαμπή, αδύναμη, να τρεμοσβήνει, έως ότου αναταχθεί και αναμορφωθεί, βαθιά, ριζικά, χειρουργικά. Αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί δουλειά, επιμονή, μέθοδο. Σκέψη. Όραμα".
Σύσσωμοι, πάντως, οι εκδότες δεν έχουν κανένα όραμα, παρά μόνο ένα: να στηρίξουν την διαπλοκή με όποιον τρόπο. Κυρίως με "μαύρο" στην ενημέρωση, όπως κάνουν χρόνια τώρα. Χαρακτηριστική η κοινή γραμμή τους -ανεξάρτητα από ιδεολογικές "διαφορές", όποιο σύστημα διαπλοκής και να υποστηρίζουν ότι πρέπει πάση θυσία να αποτραπούν οι εκλογές. Ο κοινός εχθρός τους ενώνει...
Και ο Λένιν στο παιχνίδι
Με έναν "προκλητικό" τίτλο, για να διαβαστεί -"Ο κ. Αντ. Σαμαράς να τολμήσει!"-, ο Στ. Ψυχάρης, πρωτοσέλιδα στο Βήμα, προσπαθεί να απαξιώσει τους εργαζόμενους της ΕΡΤ με αφορμή μια εκπομπή όπου "μια παρουσιάστρια εζήτησε και τη γνώμη του 'Προέδρου των Ελλήνων της Ζάμπια'". "Αν είχε", σημειώνει, "παρακολουθήσει αυτή την εκπομπή ο κ. Σαμαράς θα είχε αμέσως ακυρώσει την απόφασή του. [...] Διότι η ΕΡΤ δεν έκλεισε επειδή το απαίτησαν... τα μεγάλα συμφέροντα. Έκλεισε ως ΕΡΤ για να μας έλθει ξανά σε τρεις μήνες με νέους υπαλλήλους και συνεργάτες, οι οποίοι θα αποτελέσουν πράγματι κίνδυνο για τα ιδιωτικά συμφέροντα, αν δημιουργήσουν ανταγωνιστικό πρόγραμμα".
Και, προκειμένου να αποφευχθούν οι εκλογές -επί της ουσίας γι' αυτό κόπτεται- σημειώνει, αντιγράφοντας τον... Λένιν, ότι "ο κ. Σαμαράς έχει τη μεγάλη ευκαιρία ευκαιρία κάνοντας ένα βήμα πίσω να ωθήσει τη χώρα σε ένα μεγάλο βήμα εμπρός!".
Και αφού ο Στ. Ψυχάρης υπέδειξε στον πρωθυπουργό τι πρέπει να κάνει, ο έτερος "γραμμιτζής" της εφημερίδας, ο Αντ. Καρακούσης, αφού τονίζει ότι "τα συνεργαζόμενα κόμματα και τα στελέχη τους είχαν υπηρετήσει μια ζωή τον κομματισμό, τον λαϊκισμό και την αντιμεταρρύθμιση και δεν υπήρχε περίπτωση να μεταλλαχθούν αίφνης σε δυνάμεις της μεταρρύθμισης", χαρακτηρίζει "εν θερμώ" την απόφαση για "μαύρες οθόνες", η "οποία μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για την εθνική προσπάθεια" -το θέμα, βέβαια, είναι τι θεωρεί ο καθένας "εθνική προσπάθεια"...
Και εναλλακτική πρόταση
Η Καθημερινή, στο κύριο άρθρο της με τίτλο "Όχι περιπέτειες", υποδεικνύει ότι "οι κυβερνητικοί εταίροι πρέπει να εγκαταλείψουν τη συστηματική δειλία στη λήψη αποφάσεων και να συμφωνήσουν σε μια τρικομματική κυβέρνηση που θα τολμήσει τα δύσκολα". Και προειδοποιεί ότι "οι εκλογές, αν δεν αποφευχθούν, θα οδηγήσουν τη χώρα σε μια μεγάλη περιπέτεια, καθώς δύσκολα θα ξαναβρεθεί Βουλή με τόσο μεγάλη φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία".
Δίνει, μάλιστα, και εναλλακτική λύση προκειμένου να αποφευχθούν εκλογές, αν καταρρεύσει η συγκυβέρνηση. "Ο κ. Σαμαράς", σημειώνει, "πρέπει να ηγηθεί ενός ευρύτερου πολιτικού σχήματος με ικανούς ανθρώπους από άλλους χώρους". Πρωτοσέλιδα, μάλιστα, η Καθημερινή προβάλλει το "Βαρόμετρο" της Public Issue τίτλο "Προβάδισμα 2 μονάδων Ν.Δ. έναντι ΣΥΡΙΖΑ" χωρίς να διευκρινίζει ότι τα στοιχεία της δημοσκόπησης είναι πριν από την κρίση, πριν από το μαύρο στην ΕΡΤ!
Στις εσωτερικές σελίδες η εφημερίδα προσπαθεί να πείσει ότι "η μακρά ιστορία της κρατικής τηλεόρασης είναι γεμάτη εντάσεις, πολιτικές παρεμβάσεις και συνδικαλιστικές ακρότητες" αναγνωρίζοντας, όμως, ότι "η ΕΡΤ βρίσκεται ανοχύρωτη, αποδυναμωμένη και ανυπόληπτη" με κύρια αιτία τις "κομματικές τοποθετήσεις και ρουσφετολογικές προσλήψεις".
Δεν ξεχνά, βέβαια, να τονίσει ότι υπάρχουν "παρασκηνιακές διαβουλεύσεις ώστε να μην οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές και σε νέο κύκλο πολιτικής αστάθειας" -το μόνο που την ενδιαφέρει: να μην γίνουν εκλογές. Με μια σειρά, μάλιστα, κυρίων τίτλων στις εσωτερικές σελίδες προσπαθεί να πείσει ότι η χώρα βρίσκεται στον σωστό δρόμο: "Απέτρεψα ένα αβέβαιο μέλλον για την Ελλάδα" (συνέντευξη του Ζ. Κλ. Γιουνκέρ), "Οι επίορκοι θα πληρώνουν 50 φορές επάνω τη μίζα", "Η οικονομία πλησιάζει στη στροφή για ανάπτυξη", ενώ φιλοξενεί και άρθρο του πρωθυπουργού με τίτλο "Ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά...".
Απέτυχε ο "θεωρητικός"...
Δεν θα μπορούσε να λείψει ο "θεωρητικός" [;] του νεοφιλελευθερισμού Π. Μανδραβέλης, που σε άρθρο του με τίτλο "Στη δημοκρατία του τσαμπουκά...", αφού εμπλέκει ακόμα και την... Marfin, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι "οι γόρδιοι δεσμοί κόβονται. [...] Το κλείσιμο γίνεται αναγκαίο όταν δεν υπάρχει συμμάζεμα. [...] Όλοι αυτοί που ήθελαν πέντε κανάλια, 19 περιφερειακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς" κ.λπ. "έκαναν πολύ κακό υπολογισμό". Ξεχνά να αναφέρει μια ανεπαίσθητη λεπτομέρεια: κανένας εργαζόμενος δεν ευθύνεται για την πολιτική που ακολουθούσαν όλα αυτά τα χρόνια ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. που διαχειρίζονταν την τύχη της ΕΡΤ.
Θυμίζουμε ότι σε παλαιότερο άρθρο του, με αφορμή μια απεργία στην ΕΡΤ, έγραφε: "Αλήθεια! Πήρε κανείς είδηση ότι εδώ και μία εβδομάδα δεν έχουμε ΕΡΤ; Έλειψε σε κανέναν, όχι μόνο η ΕΤ1 (για την οποία κλαίνε πολλοί ότι σαν κλείσει θα χαθεί ο ελληνικός πολιτισμός), αλλά και η ΝΕΤ και η ΕΤ3; [...] Διότι, αν μας ενδιέφεραν οι εκπομπές των κρατικών καναλιών, θα υπήρχε κάποια διαμαρτυρία για την έλλειψή τους. Θα κουνιόταν έστω ένα φύλλο στη δημόσια σφαίρα". [Καθημερινή, 10.12.11]. Σήμερα διαπιστώνει, όπως και το Μαξίμου, ότι κουνήθηκαν πολλά "φύλλα στη δημόσια σφαίρα".
