Του Παναγιώτη Ιωακειμίδη*
Ήταν αρχές Ιουλίου του 2012 όταν διοργανώθηκε το προηγούμενο συνέδριο της Ομοσπονδίας Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Σε αυτό το συνέδριο οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, σε συνεργασία με άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις, συγκρότησαν το ΕΝΙΑΙΟ και οι δικαστικοί υπάλληλοι μας ανέδειξαν ως πρώτη δύναμη.
Φυσικά, αυτό δεν άρεσε στις συστημικές δυνάμεις του χώρου, οι οποίες συγκρότησαν κοινό μέτωπο ΔΑΚΕ, ΑΣΚ και ΠΑΜΕ απέκλεισαν από το προεδρείο το ΕΝΙΑΙΟ και ψήφισαν πρόεδρο από την τέταρτη δύναμη, το ΠΑΜΕ. Εμείς σε αυτά τα δύο χρόνια προσπαθήσαμε να συμβάλουμε με προτάσεις, ιδέες και δράσεις, εκδώσαμε σε αυτό το χρονικό διάστημα πάνω από 40 ανακοινώσεις, αλλά η τακτική του μετώπου που διοικούσε την Ομοσπονδία ήταν ο αποκλεισμός των αγωνιστικών συνδικαλιστικών δυνάμεων και η προσκόλλησή τους στη μνημονιακή πολιτική.
Η εξέλιξη αυτής της ανίερης συμμαχίας ΠΑΜΕ, ΔΑΚΕ και ΑΣΚ (η ΑΣΚ τους τελευταίους μήνες τους εγκατέλειψε) ήταν να εξελιχθούν στο πιο μνημονιακό συνδικάτο και σε ντροπή του συνδικαλιστικού κινήματος. Πίστευαν και είναι η βασική τους αξία ότι με τις καλές προσωπικές σχέσεις με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Δικαιοσύνης θα εκμαίευαν τη λύση κάποιων αιτημάτων, τα οποία θα προσέφεραν ως δώρο τους δικαστικούς υπαλλήλους. Γι' αυτό και σε αυτό το χρονικό διάστημα, που χάνονταν η μία κατάκτηση μετά την άλλη, ο χώρος μας για πρώτη φορά δεν έκανε ούτε μία ώρα στάση εργασίας.
Αποκορύφωμα ήταν η συνάντηση που είχαν με τον πρωθυπουργό, η οποία απογείωσε τη μνημονιακή τους εξάρτιση και ταυτόχρονα τον εξευτελισμό για τον κλάδο μας. Εξέδωσαν μία ανακοίνωση, μετά τη συνάντηση, στην οποία τον αποκαλούσαν «εξοχότατο», όπου μας έταζε λαγούς με πετραχήλια. Θα μας έλυνε όλα τα προβλήματα, κάτι φυσικά που ποτέ δεν έγινε. Ήταν λίγο πριν τις ευρωεκλογές και ουσιαστικά μας προέτρεπαν να ψηφίσουμε Ν.Δ. για να μη φανούμε αγνώμονες στην καλοσύνη και τη συμπάθεια του πρωθυπουργού.
Και το χειρότερο, σε δειγματοληπτικό έλεγχο που κάναμε στο ταμείο της Ομοσπονδίας, αντιληφθήκαμε άνοιγμα στα οικονομικά, που αγγίζει τα όρια του ποινικού αδικήματος και η ευθύνη δυστυχώς βαραίνει το στέλεχος του ΠΑΜΕ, ως προέδρου της Ομοσπονδίας. Από τον Ιούλιο τους έχουμε ενημερώσει με ανακοίνωσή μας και απάντηση δεν πήραμε.
Οι στόχοι για το νέο συνέδριο
Ο κλάδος μας οδεύει σε ένα νέο συνέδριο στις 23, 24 και 25 Οκτωβρίου και σε αυτό διακυβεύεται ουσιαστικά το μέλλον του κλάδου των δικαστικών υπαλλήλων, εάν θα συνεχίσει στη μνημονιακή υποταγή ή αν θα χαράξει καινούργια πορεία που θα μας οδηγήσει σε νέα εποχή, με αξιοπρέπεια και δυναμική. Με την επαιτεία δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα. Το ζήσαμε οι δικαστικοί υπάλληλοι και το απορρίψαμε. Μόνο με τον αγώνα μας θα έχουμε αποτελέσματα.
Ο χώρος, εάν συνεχίσει την ίδια πορεία, να μας παίρνουν αντικείμενα εργασίας και να τα δίνουν σε ιδιώτες, μοιραία θα φθίνει η δυναμική μας και θα γίνουμε υπηρέτες των δικαστών. Η δουλειά του δικαστικού υπαλλήλου δεν είναι ο παρίας της δικαιοσύνης. Έχουμε τη δυνατότητα να παίξουμε πρωταγωνιστικό ρόλο στα δικαστήρια. Τα τρία πόδια στα οποία στηρίζεται η Δικαιοσύνη, δικαστές, δικηγόροι και δικαστικοί υπάλληλοι, θα διεκδικήσουμε να γίνουν ισοϋψή.
Η αυριανή κυβέρνηση της Αριστεράς χρειάζεται τους δικαστικούς υπαλλήλους στην απονομή της Δικαιοσύνης, διότι έχουμε ανθρώπινο δυναμικό με άρτια επιστημονική κατάρτιση και γνώση, είμαστε αυτοί που ζούμε καθημερινά τη ζωή των δικαστηρίων και τα γνωρίζουμε και είμαστε ένας κλάδος με ευαισθησίες και γείωση με την ελληνική κοινωνία. Με τη βοήθεια τη δική μας τα δικαστήρια μπορούν να ξεφύγουν από την αρνησιδικία που σήμερα βιώνουμε, από την ταλαιπωρία την οποία υφίσταται ο ελληνικός λαός, από τις πολλές αναβολές των δικών, που τις περισσότερες φορές γίνονται για συντεχνιακούς λόγους. Η αυριανή κυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να κάνει δομικές αλλαγές στη Δικαιοσύνη, που να ξεκινούν από την ανώτατη ηγεσία και τον τρόπο εκλογής της, έως το πιο μικρό δικαστήριο και οι δικαστικοί υπάλληλοι μπορούν να βοηθήσουν με νέα καθήκοντα, γιατί η Δικαιοσύνη μπορεί να είναι τυφλή, όχι όμως και κουφή, για να μπορεί να αφουγκράζεται την ελληνική κοινωνία.
Σε αυτό το συνέδριο, οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι συνεργαζόμενες αριστερές δυνάμεις και οι ανεξάρτητοι προοδευτικοί δικαστικοί υπάλληλοι φιλοδοξούμε και διεκδικούμε αλλαγή της συνδικαλιστικής πολιτικής με όραμα για το μέλλον του κλάδου μας. Ανατροπή των συσχετισμών, διότι την επαιτεία τη ζήσαμε και την απορρίψαμε. Μόνο με τον ΑΓΩΝΑ μας το όραμα θα βρει τη δικαίωσή του.
* Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης είναι δικαστικός υπάλληλος
