Προεκλογικές σκοπιμότητες διαπιστώνουν οι εφημερίδες στην εμφάνιση Σαμαρά στη Χαλκιδική, με πιο χαρακτηριστικό τον τίτλο της εφημερίδας "Τα Νέα", "Εκλογές στην ψύχρα". Ποιοι, όμως, είναι οι αποδέκτες της "εκλογικής απειλής" που ενεργοποιεί ο Σαμαράς, αυτός που πριν από λίγο καιρό χαρακτήριζε ως "εθνική καταστροφή" το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών; Σίγουρα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ζητεί και είναι έτοιμος να κερδίσει τις εκλογές, όπως πιστοποιεί το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αλλά και όλες οι δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου.
Ο Σαμαράς απευθύνεται στους βουλευτές του, οι οποίοι, πιεσμένοι από τη λαϊκή κατακραυγή που ξεχείλισε λόγω ΕΝΦΙΑ, δείχνουν απρόθυμοι να ψηφίσουν τα υπόλοιπα... 1.000 μνημονιακά προαπαιτούμενα, για τα οποία ο Σαμαράς έχει δεσμευτεί έναντι της τρόικας. Η ομιλία στη Χαλκιδική έδωσε το έναυσμα να αρχίσουν οι προεκλογικές περιοδείες των βουλευτών του, έστω κι αν τα κυβερνητικά "παπαγαλάκια" θέλησαν να δικαιολογήσουν τον πρωθυπουργό, λέγοντας ότι εξ αντικειμένου διανύουμε "οιονεί προεκλογική περίοδο". Με ανοιχτό θέμα πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο, με ενδεχόμενο να μην επανεκλεγεί ο ένας στους δύο σημερινούς βουλευτές, η Κ.Ο. της Ν.Δ. μοιάζει με καζάνι που βράζει.
Υπάρχει και το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο διαισθάνεται το τέλος του... Η εκλογική τακτική Σαμαρά ("εμείς είμαστε δημοκρατική παράταξη", "εμείς ποτέ δεν είπαμε ότι υπάρχουν λεφτά") αποσκοπεί στην απορρόφηση μέρους της εναπομείνασας εκλογικής επιρροής του μικρού κυβερνητικού εταίρου. Τι είν' ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του; 3%, 4% και 5%! Για λόγους στοιχειώδους αυτοσυντήρησης, το ΠΑΣΟΚ είναι αναγκασμένο να πάρει αποστάσεις από τη Ν.Δ., αν και η στρατηγική Βενιζέλου, που το έχει μετατρέψει σε συνιστώσα της Ν.Δ., το διαλύει.
Ανάμεσα στους αποδέκτες υπάρχει η Μέρκελ, από την οποία ο Σαμαράς δεν πήρε αυτό που ήθελε σχετικά με τη χαλάρωση του Μνημονίου. Ζήτησε, άραγε, το ελεύθερο για πρόωρες εκλογές;
Αντιμέτωπος με ατιμωτική ήττα, ο Σαμαράς δείχνει να μη μετράει τα λόγια του. Τι σημαίνει, άραγε, η προκλητική φράση του ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γίνει ΠΟΤΕ κυβέρνηση"; Προδίδει, άραγε, μια πραξικοπηματική αντίληψη για την πολιτική; Ή είναι μια συνηθισμένη εκδήλωση αλαζονείας και έπαρσης, μια γκάφα ενός πολιτικού αρχηγού μπροστά στο φάσμα της αποχώρησής του, όπως είχε συμβεί με τον Σημίτη, όταν κι εκείνος είχε προφητεύσει ότι ο Καραμανλής δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός;
Στην παρούσα φάση ο Σαμαράς θα δώσει τη μάχη χωρίς στρατηγικό σχέδιο, με προσωπικό φανατισμό και τακτικούς ελιγμούς. Θα υποδύεται τον προστάτη του Συντάγματος (από το ίδιο το Σύνταγμα!), κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι παίζει με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Με δεδομένη την αδυναμία να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τη Βουλή, ο Σαμαράς στήνει προεκλογική φιέστα περιφέροντας ονόματα για την Προεδρία. Και υποδύεται τον αποφασισμένο να βγάλει τη χώρα από το Μνημόνιο και να πετύχει συμφωνία για το χρέος, ακόμη και προχωρώντας σε "μονομερείς ενέργειες", όπως διαδίδουν βουλευτές του. Με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών από τον Ιούνιο προσπαθεί να απαντήσει στη λαϊκή απόγνωση για την υπερφορολόγηση. Με το δόλωμα για νέο εκλογικό νόμο προσδοκά να "τσιμπήσουν" μικρότερα κόμματα.
Κατά τη συνήθειά του, σχεδιάζει θεατρικές κινήσεις σχετικά με την ανακήρυξη της ΑΟΖ, χωρίς να μπορεί να αποκλείσει κανείς και τυχοδιωκτισμούς. Εδώ παίζει με το ευρώ και τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών... Στην ΑΟΖ θα κολλήσει; Άλλωστε στη Χαλκιδική έσπευσε να δώσει ψήγματα του νέου ιδεολογικού μανιφέστου του κόμματος. Έδωσε έμφαση στην ισλαμοφοβία (εναρμονιζόμενος με την επιθετική αμερικανική πολιτική στην περιοχή) και προσδιόρισε (με έντονη θρησκευτική ταυτότητα) τη Ν.Δ. ως κόμμα της "ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας". Απέφυγε όμως την επιστροφή στον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό του πρώτου συνεδρίου της Χαλκιδικής επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, εγκατέλειψε δηλαδή το ευρωπαϊκό μεταπολεμικό κεκτημένο της κοινωνικής πολιτικής και αφυδάτωσε το περί "χριστιανοδημοκρατίας" κήρυγμά του στο σύνθημα: "Το καθήκον προς την πατρίδα". Στα χείλη πολιτικών όπως ο Σαμαράς που άλλοτε έκαναν καριέρα καταφεύγοντας στην αδίστακτη εθνικιστική δημαγωγία και τώρα διασύρουν τη χώρα στα ρείθρα των πιστωτών, η αναφορά στην "πατρίδα" μοιάζει ως προετοιμασία ενός νέου, ιδεολογικά καθαρότερου, πιο δεξιού και πιο μικρού κόμματος. Είναι προετοιμασία για μετά την εκλογική ήττα.
Με την τακτική του ο Σαμαράς πυροδοτεί προεκλογικό κλίμα. Χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα προσφυγής στις εκλογές, ώστε να υπάρξει κάθαρση του πολιτικού δράματος. Δηλαδή, λειτουργεί με όρους πολιτικής αποσταθεροποίησης. Γι' αυτό και οι δηλώσεις Γεωργιάδη εις βάρος των καταθέσεων, γι' αυτό και η πρωτοφανής σε κυνισμό δήλωση Σαμαρά ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γίνει ΠΟΤΕ κυβέρνηση". Ήδη οι αγορές άρχισαν το παιχνίδι... Τα ελληνικά spread μέσα σε μια εβδομάδα εκτοξεύτηκαν από 5,11 στο 5,43 χθες. Και το Χρηματιστήριο Αθηνών συνέχισε τον κατήφορό του. Μια τέτοια έκρηξη των spread πόσο θα επιβαρύνει το δημόσιο χρέος αν υλοποιηθεί το σχέδιο Σαμαρά για μεταφορά του υπολοίπου χαμηλότοκου δανείου του ΔΝΤ (περίπου 13 δισ. ευρώ) στην αγορά, και μάλιστα χωρίς καμιά αξίωση απομείωσης του χρέους;
Νίκος Φίλης
