«Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπεία της Βηρυτού κυλιέμαι». Κ. Καβάφης, «Μέσα στα καπηλειά»
Φαίνεται ότι η Δεξιά στην Ελλάδα εκτιμά ιδιαίτερα ορισμένες εκφράσεις και λέξεις χρησιμοποιώντας τις συχνά - πυκνά, οι οποίες σηματοδοτούν έννοιες φορτισμένες με μηνύματα που νιώθει την ανάγκη να προβάλει. Μπορεί να τους αποδίδει μαγική ή υπερφυσική δύναμη εντάσσοντάς τες στα διακριτικά στοιχεία της ταυτότητάς της. Έτσι λοιπόν αξίζουν να αποκληθούν λέξεις-φετίχ. Ας αναφερθούν μερικές: φωτιά, τσεκούρι, πρόβατο, λύκος και, πιο αραιά, μπουρδέλο, χαμαιτυπείο και νταβατζήδες.
Αρχικά, ας ανατρέξουμε στον τίτλο του πονήματος Φωτιά και Τσεκούρι του Ευαγγέλου Αβέρωφ αρχηγού της Ν.Δ. την περίοδο 1981-84 και μέντορα προστάτη του σημερινού πρωθυπουργού. Αρκετά αργότερα, ο τότε αρχηγός του ακροδεξιού Ελληνικού Μετώπου και σημερινός υπουργός Υγείας απευθυνόμενος στη ΝΔ.Κ. Καραμανλή, ΠΑΣΟΚ. Κ. Σημίτη, Γ. Παπανδρέου και στην Αριστερά κραύγαζε "Φωτιά και Τσεκούρι να πέσει στους προσκυνημένους". Η γνωστή φωτογραφία, του 1985 ως προέδρου της νεολαίας της ΕΠΕΝ, με το αυτοσχέδιο τσεκούρι υποδηλώνει την πρότερη πρακτική εφαρμογή του προφορικού λόγου.
Πίσω στον Αβέρωφ. Έχει αποκτήσει διαχρονική αναγνώριση η αποφθεγματική του φράση «Το πρόβατο που φεύγει από το μαντρί το τρώει ο λύκος», που αναφέρεται στην αδυναμία των μεμονωμένων βουλευτών ή μικρών κομμάτων που αποσπώνται από τον κύριο κορμό να επιζήσουν και να εξελιχθούν δυναμικά.
Πολύ πρόσφατα ο αρχηγός ακροδεξιού κόμματος ο οποίος βρίσκεται σε κρυφοκουβέντιασμα με τη Ν.Δ., διαπραγματευόμενος τους όρους πιθανής επανόδου του στην κομματική μήτρα, δήλωσε νοσηλευόμενος (22.7.14) για τον νυν κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. και πρώην στέλεχος του κόμματός του: «Ο Α. Ήρθε να με δει... Ήταν η επαφή ενός γιού με τον πατέρα του, το απολωλός πρόβατο».
Όταν ένας φεύγει από κάτι μικρό και καταλήγει σε κάτι πιο μεγάλο, καταγγέλλεται ως το απολωλός πρόβατο ή και ως ο άσωτος υιός. Πώς όμως θα πρέπει να αποκληθεί ο αρχηγός του μικρού κόμματος αν τελικά επανενταχθεί στο μεγάλο και, αντί να γυρίσει ο γιος στον πατέρα, πάει ο πατέρας να συναντήσει τον γιο, που έχει βολευτεί στο μεταξύ σε πολυτελέστερο και πιο προσοδοφόρο περιβάλλον;
Ας περιμένουμε τη σχετική κίνηση. Είναι όμως σίγουρο ότι θα γίνει επίκληση του εθνικού συμφέροντος προ του κινδύνου του ΣΥΡΙΖΑ. Στη συνέντευξή του στο Έθνος (18.8.14) μας προϊδεάζει: «Η αμφίεση της γιαγιάς έπεισε και παρέσυρε στα νύχια του Λύκου μόνο την Κοκκινοσκουφίτσα. Έναν ολόκληρο, όμως, λαό πόσο εφικτό είναι να τον παρασύρει το θυμικό. Ο Λύκος είναι Λύκος... O Λύκος καιροφυλακτεί και κάποιοι με την πολιτική τους του προσφέρουν άλλοθι».
Φαίνεται όμως ότι η τιμητική πρωτιά της παρομοίωσης του ΣΥΡΙΖΑ, έστω κι αν δεν αναφέρεται ρητά, με τον κακό λύκο ανήκει στον μεγαλόστομο συνταξιδιώτη και κύριο συνεταίρο της Δεξιάς, που είχε δηλώσει μετά τις εκλογές της 6.5.12: «Προσπαθήσαμε να μην μπει ο λύκος μέσα στο μαντρί και φάει τα πρόβατα [όπου ως πρόβατα εκλαμβάνονται βέβαια οι πολίτες] και το καταφέραμε αυτό» (13.5.12).
Επίσης, άλλος αρχηγός μικρού δεξιού κόμματος, ο οποίος κι αυτός είχε αποτολμήσει να πηδήσει πάνω από τη μάντρα του μαντριού, αναφερόμενος στη συγκυβέρνηση είχε τονίσει: «Εδώ έχουμε ένα μαντρί με λύκους» (16.2.13). Τέλος, η τελευταία, έως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δήλωση προέρχεται από βουλευτή της Ν.Δ., με αφορμή την επανάκαμψη των απολωλότων προβάτων στο κύριο δεξιό κόμμα και είναι η εξής:
«Αν βάλεις τους λύκους μέσα στο μαντρί που φυλάς τα πρόβατα [υπονοείται ότι ο βοσκός είναι η δεξιά συγκυβέρνηση και οι πολίτες, πάλι, εξομοιώνονται με τα πρόβατα ή υποδηλώνεται ότι τα πρόβατα είναι οι βουλευτές της Ν.Δ.;], το πιθανότερο είναι να χάσεις όλα τα πρόβατα» (22.8.14) ενώ αντίθετα νυν υπουργός γόνος, ευκλεούς πολιτικής οικογένειας, μας γνωστοποιεί ότι «Η Ν.Δ. δεν είναι μαντρί...» (22.8.14).
Ο ίδιος πολιτικός αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος πρόσφατα μας κατέστησε κοινωνούς ενός προσωπικού του μυστικού, με το να εκμυστηρευθεί στον Σκάι (10.3.14), αναφερόμενος σε πιθανή επάνοδό του στη Ν.Δ.: «Είχα τύχη με τα κορίτσια, δεν είχα πάει ποτέ σε μπουρδέλο. Δεν θα πάω σε μπουρδέλο τώρα στα γεράματα».
Ας ανακαλέσουμε στη μνήμη μας ότι έχει καταγραφεί η εύρεση αρχαίου αγγείου σε σχήμα υποδήματος που φέρει στη σόλα (κάτυμμα) του τη λέξη ΑΚΟΛΟΥΘΙ (Πηγή: Φαίδων Κουκουλές, "Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός" όπως αναφέρεται από τον Ηλία Πετρόπουλο, "Το Μπουρδέλο", σ. 18). Τέτοια σανδάλια φορούσαν οι πόρνες στην αρχαία Ελλάδα και άφηναν το αποτύπωμά τους στο έδαφος προσκαλώντας τους πιθανούς πελάτες να τις ακολουθήσουν.
Τηρουμένων των αναλογιών, αντίστοιχο προσκλητήριο συσπείρωσης διατύπωσε ο προαναφερθείς κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, ο οποίος το 2012 είχε μεταπηδήσει από το μικρό ακροδεξιό κόμμα στην κυβερνώσα Δεξιά, που ανέφερε στο Mega (19.8.14): «Κάθε στέλεχος που υπήρξε κατά το παρελθόν στέλεχος και βουλευτής της Ν.Δ. μπορεί να επιστρέψει» υπογραμμίζοντας ότι «τώρα είναι ώρα συσπείρωσης». Και συνεχίζει: «Για να κερδίσουμε όμως, εμείς που προσδιοριζόμαστε ως κεντροδεξιοί, δεξιοί ή νεοφιλελεύθεροι και αντιλαμβανόμαστε πόσο ζημιά για το μέλλον των παιδιών μας και τη χώρα θα ήταν να έρθει στην εξουσία ένα κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ που άλλα λέει ο ένας και άλλα ο άλλος, έχουμε την ευθύνη να βρούμε τον τρόπο να συνεννοηθούμε».
Βέβαια, η δεξιά προτροπή / κέλευσμα «ακολούθι», παρόλο που υποκρύπτει υστερόβουλο εκβιασμό, είναι σαφώς ηπιότερη της ναζιστικής προστακτικής του βαρβαρικού «εγέρθουτου». Σε κάθε περίπτωση όμως το προσκλητήριο σάλπισμα για τη συστράτευση στελεχών και οπαδών, εν όψει της επαπειλούμενης νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, επεκτείνεται σε όλο το φάσμα της Δεξιάς. Οι σχετικές ποικίλες μεθοδεύσεις το πιστοποιούν σχεδόν καθημερινά.
Αλήθεια, για πότε έχει προγραμματιστεί άραγε από την κυβέρνηση να γίνει η συζήτηση στη Βουλή για την υπόθεση της συνάντησης και του αποκαλυπτικού διαλόγου, με το ταυτόσημο ιδεολογικό φρόνημα, του πρώην γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου με τον έγκλειστο στον Κορυδαλλό βουλευτή της Χρυσής Αυγής; Συζήτηση την οποία είχε αποφύγει ενοχικά και προσχηματικά όταν είχε αποκαλυφθεί πριν αρκετούς μήνες.
Επίσης, όπως έχει ήδη αναγγελθεί, από 1.9.14 όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποχρεώνονται να συμπεριλαμβάνουν στα στατιστικά στοιχεία των Εθνικών Λογαριασμών την αξία του προϊόντος που προκύπτει από την πορνεία κ.λπ. με αποτέλεσμα να ωφεληθούν από τις επιπτώσεις μιας έστω μικρής αύξησης της εκτίμησης του ΑΕΠ.
Δυστυχώς, η Ελλάδα, η Γερμανία, η Αυστρία και η Ουγγαρία επειδή έχουν προχωρήσει σ' αυτή την προσμέτρηση εδώ και μερικά χρόνια, δεν θα δουν τη θετική συμβολή της συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας. Είναι παράξενο το ότι η τρόικα και οι εγχώριες μαριονέτες δεν έχουν σκεφτεί ακόμα την επιβολή ενός «πορνικού τέλους» όπως στην αρχαία Αθήνα και σε άλλες ελληνικές πόλεις, στην αρχαία Ρώμη και στην πρώιμη περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που θα αποδίδεται στο κράτος.
Μα μπορεί να αντιταχθεί ότι κόμματα χρωστούν στις τράπεζες, στη ΔΕΗ, το χαράτσι, στους υπαλλήλους τους και τους προμηθευτές τους. Πώς είναι δυνατόν σ' αυτή την κατάσταση να τους επιβληθεί ένας επιπρόσθετος φόρος, εφόσον και τα μαντριά υποτίθεται ότι έχουν απαλλαγεί από τον ΕΝΦΙΑ; Οι πορνοτελώνες του σήμερα, των οποίων οι συνάδελφοι στην αρχαία εποχή ήσαν υπεύθυνοι για την είσπραξη του τέλους, μπορεί να μην εισηγούνταν έναν ευνοϊκό διακανονισμό και ρύθμιση όπως προσφέρεται τώρα αφειδώς και με περισσή μεγαλοψυχία στους αγνούς πολίτες, τους τίμιους νοικοκυραίους και τις αναμάρτητες παρθενικές ψυχές!
Σε παρεμφερές επίπεδο, ας υπενθυμιστεί ότι στη διακυβέρνηση της χώρας από τη Ν.Δ. την περίοδο 1990-93, ο τότε πρωθυπουργός είχε αποκαλέσει, στη Βουλή, χαμαιτυπείο τον ραδιοσταθμό Σκάι. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι είχε στο μυαλό του την επικρατούσα ετυμολογία του όρου στην κυριολεξία της σύμφωνα με την οποία η χαμαιτυπής (εκείνη που χτυπά τη γη) πόρνη συνουσιάζεται στο έδαφος. Ωσάν να υπήρχαν χαμαιπετείς υπάρξεις στον ουράνιο Σκάι!
Όλα τα πιο πάνω μου φέρνουν στον νου τον «Κατά Τιμάρχου» δικανικό λόγο του ρήτορα Αισχίνη, όπου αναφέρεται στην έννοια της «δοκιμασίας», σύμφωνα με την οποία ο πολίτης που είχε επιδοθεί στην πορνεία («πεπορνευμένος») ή συντηρείται με τον τρόπο αυτό («ἡταιρηκώς») χάνει το δικαίωμα να βγάζει δημόσιους λόγους επειδή «εκείνος που πουλά το σώμα του για την απόλαυση άλλων ('ἐφ' ὕβρει') δεν θα διστάσει να 'πουλήσει' το συμφέρον της κοινωνίας σαν σύνολο» (Βικιπαιδεία, «Η Πορνεία στην Αρχαία Ελλάδα»).
Τι κρίμα που δημόσιοι λόγοι συνεχίζουν να εκφωνούνται από πολλούς που έχουν (ξε)πουλήσει το συμφέρον της κοινωνίας. Και τι σύμπτωση που το «πόρνη» προέρχεται από το ρήμα «πέρνημι», που σημαίνει πουλώ, εκποιώ, αλλά και δεισδύω, διαπερνώ.
Τέλος, για τους νταβατζήδες. Πάλι, ο πολιτικός ανήρ του ακροδεξιού κόμματος: «Ο κ. Σαμαράς είναι προδότης. Το έχω πει 500 φορές, ‘άπαξ προδότης, πάντα προδότης'... Η κυβέρνηση αυτή έχει προσδιορίσει ότι η δύναμή της δεν είναι ο λαός, αλλά οι πάσης φύσεως νταβατζήδες που έχουν περιγραφεί από τον Κ. Καραμανλή, εγχώριοι και αλλοδαποί» ("Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής", 23.2.14).
Επιμύθιο: Ο εκμαυλισμός συνειδήσεων μέσω της μαστροπείας των αγοραίων συνευρέσεων, τα βουκολικά αιμομικτικά ειδύλλια και τα τέμνοντα όργανα με τις πύρινες γλώσσες προσδιορίζουν καθοριστικά τη Δεξιά και τους τυχάρπαστους συνεργάτες της στη χώρα μας εδώ και χρόνια. Η ανοχή στα του οίκου μας έχει εξαντληθεί και οφείλει να τερματιστεί το γρηγορότερο.
