Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.1°C19.8°C
3 BF 56%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
14.7°C17.0°C
1 BF 75%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C17.1°C
3 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.8°C17.5°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
14 °C
13.9°C16.9°C
0 BF 62%
Ιδιωτικοποιήσεις, αστική τάξη και Αριστερά
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ιδιωτικοποιήσεις, αστική τάξη και Αριστερά

Ιδιωτικοποίηση = «δωροδοκιοποίηση»

Μέσα στην ατμόσφαιρα γενικού ξεπουλήματος του διαχρονικού άυλου και υλικού δημόσιου πλούτου, που επιχειρεί η μνημονιακή κυβέρνηση με διαδικασίες ρευστοποίησης, έχει αναζωπυρωθεί η συζήτηση για τις ιδιωτικοποιήσεις, τη σκοπιμότητά τους, για τα δημόσια αγαθά και τους τρόπους διαχείρισής τους.

Η κυβέρνηση και οι δυνάμεις του Μνημονίου, με τη συνδρομή των ΜΜΕ, έχει επιτύχει να «περάσει» στον λαό την άποψη της ανάγκης ιδιωτικοποίησής τους λόγω της μέχρι τώρα αποτυχίας (;) της διαχείρισης των δημοσίων φορέων. Σπανίως εξηγείται -και ακόμη σπανιότερα αφήνεται να ακουστεί- κάποια υπεύθυνη φωνή που υπενθυμίζει στους αμήχανους Έλληνες ότι οι ιδιωτικοποιήσεις, ως προς το διαχειριστικό τους μέρος, έχουν συνήθως αποτύχει και όλοι οι λαοί του κόσμου (κυρίως οι ευρωπαϊκοί) προσπαθούν να επαναφέρουν τα κοινά αγαθά και τις επιχειρήσεις τους υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.

Οι κήρυκες της παρωχημένης και αναχρονιστικής νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας ποτέ δεν αναφέρουν τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων στις διάφορες χώρες. Η κυβέρνηση δεν επικαλείται ούτε ένα στοιχείο από την παγκόσμια και ευρωπαϊκή εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών. Πόσο, π.χ., αυξήθηκε η τιμή του νερού στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες που επιχειρήθηκε η ιδιωτικοποίηση (η οποία στη συνέχεια ανακλήθηκε), τι ποιότητας νερό έπιναν οι πολίτες, ποιες αποθεματικές ποσότητες και εγκαταστάσεις είχαν για περιόδους κρίσης, πόσες ήταν οι νέες θέσεις εργασίας που δημιούργησαν αυτές οι δήθεν «επενδύσεις». Το ίδιο ισχύει για τα δίκτυα, την ενέργεια, τις επικοινωνίες, τις συγκοινωνίες, την τραπεζική πίστη, τα μεγάλα οικονομικά συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις επιχειρήσεις μιας χώρας.

«Όλες αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις», λέει ο Στίγκλιτς, «δεν έχουν καμία οικονομική και κοινωνική αποτελεσματικότητα. Απλώς αλλάζει ο ιδιοκτήτης και οι πολίτες γίνονται φτωχότεροι, το δε κράτος ασθενέστερο...». Η πολιτική λειτουργία του δημοκρατικώς δρώντος λαού δεν έχει πλέον την οικονομική εξουσία διαχείρισης ενός σημαντικού μέρους της οικονομίας προς όφελος των πολιτών. «Γι' αυτό την επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του κόσμου, που λεπτομερώς περιγράφει ο Ελβετός διαπρεπής καθηγητής της Κοινωνιολογίας Ζαν Ζιγκλέρ, την ονομάζω 'δωροδοκιοποίηση'», αποφαίνεται ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος.1

Επιβάλλουν στους Έλληνες ό,τι αποφεύγουν στις χώρες τους!

Έτσι, ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας και πρόεδρος του Ecofin κ. Γερούν Ντάισελμπλουμ, που επιστατεί (από πλευράς δανειστών και σε ανώτατο επίπεδο) την πιστή εκτέλεση των Μνημονίων στη χώρα μας, δήλωσε τον Οκτώβριο του 2013 στο Ολλανδικό Κοινοβούλιο ότι «το δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας εξαιρείται από το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, γιατί θεωρείται στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας».

Η Ολλανδία, δηλαδή, μια συμπαγής χώρα χωρίς εθνικά προβλήματα, χωρίς γείτονες να υποβλέπουν κρίσιμα τμήματα του εθνικού της χώρου, χωρίς διάσπαρτο νησιωτικό χώρο και απομακρυσμένες, ορεινές και προβληματικές περιοχές, έκρινε ότι τα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας είναι ανεπίτρεπτο να σκορπίζονται στους αγοραίους ανέμους, αλλά πρέπει να παραμένουν υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.

Ο ίδιος όμως αυτός υπουργός, μαζί με τους άλλους «συναδέλφους» του, κυρίως Γερμανούς, επιβάλλει (και οι Έλληνες ιθύνοντες αποδέχονται) να πωληθούν οι δικές μας μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις, τα δίκτυα και οι κοινωφελείς εγκαταστάσεις με διαδικασίες ρευστοποίησης, ώστε τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν να κατευθυνθούν στο ταμείο των δανειστών για την πληρωμή των κουπονιών των τόκων των δανείων!

Όπως ανακοίνωσαν πρόσφατα οι Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές (εταίροι της κ. Μέρκελ στην κυβέρνηση), τα νερά ύδρευσης και άρδευσης, οι κρίσιμες δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις, ακόμη και τα φημισμένα καζίνο της Βαυαρίας θα παραμείνουν ως πλήρως δημόσια οικονομικά μορφώματα του τοπικού κρατιδίου.

Αστική τάξη: παραιτημένη-παραδομένη στους δανειστές

Εξάλλου, έχει επιμελώς αποκρυβεί μια άλλη κρίσιμη πλευρά της μνημονιακής ατζέντας. Ότι δηλαδή οι δανειστές δεν εμπιστεύονται πλέον τη διαχείριση των δημοσίων αγαθών στις δυνάμεις που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή κι έτσι τώρα τους αφαιρούν το δικαίωμα διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας.

Αλλά και από την άλλη, η παρηκμασμένη αστική τάξη που συγκεντρώνει τις κύριες παραγωγικές και άλλες οικονομικές δραστηριότητες, καθώς και το πολιτικό προσωπικό που τις εκπροσωπεί, έχουν παραιτηθεί από το αυτονόητο εθνικό χρέος τής κάθε αστικής τάξης: να διαχειριστεί, έστω υπό τον δικό της δημόσιο έλεγχο και επ' ωφελεία του λαού, τα δημόσια αγαθά. Η ελληνική αστική τάξη έχει δηλαδή απωλέσει όποιο ψήγμα δικής της ταξικής συγκρότησης, συνείδησης και δράσης.

Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο σύμπτωμα της προϊούσας αποικιοποίησης της χώρας: να έχει πουλήσει την κρίσιμη μεγάλη επιχείρηση του ΟΤΕ σε μια άλλη κρατική εταιρεία των κηδεμόνων, κάτι που έγινε πολύ πριν την κρίση και έδειχνε τη μετάπτωση της χώρας σε δευτερεύουσα - συμπληρωματική των κεντροευρωπαϊκών κρατών οικονομία.

Γι' αυτό φοβάμαι ότι ο λαός θα χάσει προς το παρόν αυτή τη μάχη.

Οι σημερινοί βουλευτές της συγκυβέρνησης, άλλωστε, έχουν ψηφίσει πάνω από 20.000 μνημονιακά άρθρα που περιλαμβάνουν ένα πρωτοφανές εύρος ρυθμίσεων: από την παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας μέχρι την κατάργηση κοινωφελών οργανισμών για την προλεταριακή εργατική τάξη, όπως ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας και Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας! Επομένως, δεν πρόκειται σήμερα να εμποδίσουν την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ...

Αριστερά: Σταθερά κατά της ιδιωτικοποίησης δημοσίων αγαθών

Η Αριστερά όμως πρέπει με καθαρό λόγο, που θα εκφράζεται από κοινωνικώς αποδεκτά στελέχη, να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα παραμονής των δημοσίων αγαθών (και ασφαλώς της ενέργειας) υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Είναι καιρός άλλωστε οι διάφορες αντιτιθέμενες συλλογικότητές της, όπως και οι άλλες πατριωτικές συλλογικότητες του δημοκρατικού χώρου, να συμπράξουν, τουλάχιστον σε σημαντικά κοινωνικά θέματα, βασικά για την ύπαρξη της κοινωνίας και του έθνους.

Ως προς αυτό, η πρόταση του προέδρου ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή για την προκήρυξη δημοψηφίσματος (άρθρο 44, παρ. 2 Συντ.) με τη συγκέντρωση των 2/5 του συνόλου των βουλευτών, ειδικά για τον τεμαχισμό και την εκποίηση της ΔΕΗ, αποτελεί μια πρώτη ευκαιρία για να συσπειρωθούν όλοι γύρω από ένα θέμα που υπερβαίνει τα κομματικά και ιδεολογικά κριτήρια και αφορά στην ύπαρξη βασικών στοιχείων της πατρίδας και της οργανωμένης κοινωνίας. Όπως είναι εξάλλου σημαντικό πρόκριμμα για την αποτροπή της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Πρέπει να πιστέψουμε ότι η υπόθεση της πατρίδας δεν έχει χαθεί και ότι η Αριστερά μπορεί να επαναφέρει τα ιστορικά αποθέματα των ενοποιημένων κοινωνικών και εργατικών αγώνων ώστε, όταν αναλάβει την εξουσία, να μην περιδινίζεται επί των ερειπίων ενός κράτους-παρία που θα αφήσει η απερχόμενη και ιστορικά ηττημένη ελληνική «αστική» τάξη.

* Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους-ΕΝΥΠΕΚΚ ([email protected])

1Βλ. τις δηλώσεις του Αμερικανού νομπελίστα οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτς στο άρθρο τού Δημήτρη Παπαθανασίου «Δημοκρατίες σε τιμή ευκαιρίας», εφημ. «Ελευθεροτυπία» στις 30-5-2011, που παρουσιάζονται στο βιβλίο του Γκρεγκ Πάλαστ με τίτλο «The best democracy money can buy» (ελληνικός τίτλος «Δημοκρατία σε τιμή ευκαιρίας»). Βλ. επίσης το περιοδικό «Επίκαιρα» (τεύχος 115), όπου αναφέρεται: «Ο στόχος είναι αντικοινωνικός και αντεθνικός», όπως τον περιγράφει και ο διάσημος δημοσιογράφος Greg Palast. Πρόκειται για «δωροδοκιοποίηση», όπως λέει ο Τζόζεφ Στίγκλιτς. "Στοχεύουν σε ένα 'κράτος-παρία', ες αεί χρεωμένου και παραδομένου στα ιδιωτικά συμφέροντα».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL