"Εσείς είστε η τρίτη γενιά που ζει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρώπη 3.0". Η συμπύκνωση στο "Ευρώπη 3.0" για την τρίτη γενιά στην Ε.Ε. προσπαθεί να αποτυπώσει, με τον γνωστό τρόπο της ευρωπαϊκής συντομογραφίας, την ιστορική συνέχεια ενός πολιτικού εγχειρήματος που ξεκίνησε 50 χρόνια πριν με τη Συνθήκη του Παρισιού, τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, που τέθηκε σε ισχύ το 1952 και καταργήθηκε το 2002, και τις μετέπειτα δύο Συνθήκες της Ρώμης που τέθηκαν σε ισχύ το 1958 για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) αλλά και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (Euratom).
Την παράδοση των "λευκών επαναστατών", Σουμάν, Ντε Γκωλ και Αντενάουερ, για την ενοποιημένη Ευρώπη μετά από δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους, καλείται από τους επικεφαλής της Ε.Ε. και από τις δεξαμενές σκέψης ("think tanks") να αξιοποιήσει η τρίτη γενιά, η "Ευρώπη 3.0". Καλείται αυτή η γενιά να ενδυναμώσει την ψυχή της Ε.Ε. με ριζοσπαστικές ανατροπές. Για να γίνει πιο "επαναστατικό" το μήνυμα προς την "Ευρώπη 3.0" ενίοτε χρησιμοποιείται και η ιστορική φράση του Λένιν, το "τι να κάνουμε", το οποίο συχνά απηύθυνε στα μέλη του Πολιτικού Γραφείου.
Καλά μέχρις εδώ, θα έλεγε κάποιος. Όλα αυτά μοιάζει να στεγάζουν μια συνέχεια στην ευρωπαϊκή Ιστορία και την ευρωπαϊκή σκέψη ενός πολιτικού και οικονομικού οργανισμού που θα πρέπει να ενεργοποιήσει τους νέους στο εγχείρημα. Όμως, αν μισοσηκώναμε το χαλί που καλύπτει με ευχολόγια την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, θα αποκαλυπτόταν μια σοβαρά αντιφατική και γεμάτη ρήγματα πραγματικότητα. Πλούτος παράχθηκε στα κράτη-μέλη και κέρδισαν πολλά οι κυρίαρχες οικονομικές ελίτ, ισχυροποιήθηκε η μεσαία τάξη, μορφώθηκαν περισσότεροι νέοι, η κοινωνική δικτύωση προανήγγειλε μια δημοκρατική πτυχή στην επικοινωνία σε πρωτόγνωρη έκταση, η κινητικότητα των νέων καλλιέργησε μια πολιτισμική ευρωπαϊκή ταυτότητα με ισχυρά στοιχεία σεβασμού του "άλλου".
Κρύφτηκαν όμως και πολλά. Κρύφτηκε η κοινωνική φτώχεια, οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι, δεν αποκαλύφθηκε η ένταση των περιφερειακών αποκλίσεων σε πλούτο και ανάπτυξη (ποιος θα σκεπτόταν ότι μετά από τόσα χρόνια "ανάπτυξης" η περιφέρεια της Ηπείρου θα ήταν στη λίστα με τις φτωχότερες περιφέρειες της Ε.Ε., η περιφέρεια με τόσες παραγωγικές, φυσικές πηγές και ομορφιά), η αγροτική πολιτική κατέστρεψε τη μεσαία και μικρή αγροτική παραγωγή υπέρ της μεγάλης "βιομηχανοποιημένης" παραγωγής.
Η τρίτη γενιά που ζει στην Ε.Ε., μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση και τις πολιτικές λύσεις που δόθηκαν, βιώνει μια βίαιη προσαρμογή στην Ευρώπη της ανάπτυξης χωρίς θέσεις εργασίας, της ενοικιαζόμενης εργασίας, της νέας μορφής φτώχειας των εργαζόμενων. Ζει εν μέσω μηνυμάτων μίσους για τους ανθρώπους που αναγκάζονται να φύγουν από τον τόπο τους, η τρίτη γενιά βλέπει να θάβονται οι απόκληροι στη Μεσόγειο και το Αιγαίο πνιγμένοι από τη σκληρή ρατσιστική πολιτική συμπυκνωμένη στο σύνθημα ότι "μόνο τα χρήσιμα μυαλά" θα παίρνουν το εισιτήριο εισόδου στον παράδεισο της Ευρώπης.
"Βουλιάζουμε την Ε.Ε. από μέσα" είναι το σύνθημα του δεξιού αντι-ευρωπαϊκού κόμματος της Ολλανδίας. Δηλαδή, μας ψηφίζετε, πάμε στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και αλλάζουμε την Ε.Ε. Αλλά σε ποια κατεύθυνση; Κρατάμε την εσωτερική αγορά και τα οφέλη της και καταστρέφουμε την (όποια) κοινωνική πολιτική, τα δικαιώματα, εθνικοποιούμε τις αποφάσεις που αφορούν το τι θα κάνουμε με τους ξένους, π.χ. με τους Μαροκινούς εργάτες. Τα δικαιώματα θα πρέπει "να βουλιάξουν" στην Ε.Ε. Αυτά ζήτησε και ο Κάμερον για να μείνει η Αγγλία στην Ε.Ε. "Καμία επέμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα δικαστήριά μας".
Επικίνδυνες στρατηγικές για το μέλλον της Ε.Ε. από τους "λευκούς επαναστάτες" του σήμερα. Οι Σοσιαλδημοκράτες που συν-κυβερνούν με τη Μέρκελ υπόσχονται στο εκλογικό τους πρόγραμμα το τέλος της λιτότητας, όμως υπογράφουν τις αντιδημοκρατικές διακυβερνητικές συμφωνίες για "συνταγματοποίηση" της λιτότητας. Οι Φιλελεύθεροι διεκδικούν ηγετικό ρόλο σε ένα θεσμικά "ξεδοντιασμένο" ευρωπαϊκό κοινοβούλιο χωρίς δικαίωμα σε νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Η ριζοσπαστική Αριστερά και οι αγώνες ήταν και είναι η απάντηση για την "άλλη Ευρώπη". Η τρίτη γενιά, η "Ευρώπη 3.0", θα γίνει η γενιά της ανατροπής.
