Σήμερα, έπειτα από μια σχετικά σύντομη προεκλογική περίοδο και μια μεγαλύτερη περίοδο ζυμώσεων, ψηφίζουμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Όλες και όλοι, τουλάχιστον αν μιλάμε για τους αναγνώστες αυτής της εφημερίδας, περιμένουμε να εκφραστεί το λεγόμενο μήνυμα της κοινωνίας· ένα μήνυμα το οποίο θα ακουστεί δυνατότερο στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών, θα γίνει πιο ανάγλυφο και τρανταχτό με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών: χρειαζόμαστε την ανατροπή και επενδύουμε στον ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτό. Σκοπός αυτού του σχολίου όμως δεν είναι να θριαμβολογήσει εκ των προτέρων, αλλά να εκφράσει μια ελπίδα, που γεννήθηκε τις τελευταίες μέρες.
Στα αυτοδιοικητικά ψηφοδέλτια της Αριστεράς εκφράζεται ένας μεγάλος πλούτος ανθρώπων, μια ευρεία γκάμα. Σίγουρα μεταξύ των υποψηφίων υπάρχουν --καθώς η Αριστερά ξεχωρίζει για πολλά, αλλά δεν είναι μια συνθήκη παραδεισένια, εξωανθρώπινη και εκτός κοινωνίας-- χαρακτήρες και χαρακτήρες, κίνητρα και κίνητρα. Αναφέρομαι όμως σε αυτό που κυριαρχεί και δίνει τον τόνο: σε έναν κόσμο που προσφέρει ανιδιοτελώς, που βάζει το συλλογικό συμφέρον πάνω απ' το δικό του, που χαίρεται για τις νίκες της παράταξης και δεν μετράει και ξαναμετράει τους σταυρούς του. Είναι ένας κόσμος που δεν συστρατεύτηκε απλώς για να γεμίσει η λίστα. Συστρατεύτηκε γιατί πιστεύει ή γιατί --δικαίως-- πείστηκε ότι έχει να προσφέρει. Εκτός από ανθρώπους ψημένους ήδη στην τοπική αυτοδιοίκηση και τις διαδικασίες της, είναι όλοι αυτοί που είτε εξαρχής και αυτοβούλως με όρεξη, είτε έπειτα από «ζύμωμα», αλλά μετά με όλο και μεγαλύτερο κέφι, είτε στην αρχή από φιλότιμο κι έπειτα όλο και περισσότερο πεπεισμένες ότι έκαναν καλά, αποφάσισαν πάντως να συμμετέχουν στα κοινά. Κάποιοι από αυτούς πολιτεύτηκαν ή και πολιτικοποιήθηκαν για πρώτη φορά, κι αυτό είναι μεγάλο κεφάλαιο. Αισθάνθηκαν ότι τώρα, σε μια κρίσιμη στιγμή, μπορούν και είναι σημαντικό να προσφέρουν. Τα καλά (ή και εξαιρετικά, μερικές φορές) ψηφοδέλτια που συγκροτήθηκαν δεν είναι καλά μόνο γιατί συγκεντρώνουν καλά ονόματα, αλλά γιατί οι άνθρωποι αυτοί κομίζουν απόψεις, ιδέες, δύναμη, πάθος, φέρνουν κι άλλους ανθρώπους. Τα --ενίοτε κακεντρεχή-- σχόλια για την «κουτσή Μαρία υποψήφια» (θυμίζω το σχόλιο του Μάνου Αυγερίδη στα προηγούμενα «Ενθέματα»: bit.ly/1mqAXBK) καταγράφουν, από την ανάποδη, αυτή την τάση συστράτευσης και συμμετοχής.
Έχει συγκεντρωθεί λοιπόν, στις τοπικές παρατάξεις της Αριστεράς ένα πλούσιο δυναμικό με όρεξη, με φρέσκια ενέργεια, με ιδέες. Έχει έρθει σε επαφή ένας κόσμος που, σε μεγάλο βαθμό, ως τώρα δεν συμμετείχε. Και μόνο το γεγονός αυτό είναι κατάκτηση, είναι μεγάλο κέρδος για την Αριστερά και τις θέσεις της. Και, μαζί, ευθύνη για την επαύριο των εκλογών. Και η ελπίδα, ακριβώς, είναι ότι όλο αυτό το δυναμικό, όπως έδωσε τον τόνο στην προεκλογική περίοδο, θα τον δώσει και μετά, στους δήμους, τις περιφέρειες και τις τοπικές κοινωνίες. Όσες και όσοι εκλεγούν στα διαμερισματικά, τα δημοτικά και τα περιφερειακά συμβούλια, αλλά και όσοι δεν αναλάβουν αξίωμα, θα έχουν σκληρή δουλειά μπροστά τους. Ώστε να οικοδομηθούν στις κοινότητες και στις πόλεις, προνομιακούς τόπους εμπλοκής με τα κοινά, εκεί όπου κατεξοχήν μπορείς να έρθεις σε επαφή με την κοινωνία και να την κερδίσεις, οι «κοινωνικές συμμαχίες» για τις οποίες παλεύουμε. Να γίνουν πράξη, στη μικρή κλίμακα πρώτα, έτσι ώστε να πειστούν και οι πιο δύσπιστοι. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήσει την πνοή αυτή, αν οι υποψήφιες και οι υποψήφιοι συνεχίσουν (αφού ξεκουραστούν!) να προσφέρουν στις ζυμώσεις, στα προγράμματα και στην υλοποίησή τους, είμαι σίγουρη πως αυτό που λέμε «από τα κάτω» θα οικοδομηθεί γρήγορα και σε στέρεη βάση.
Στην προσπάθεια, που μας διαπερνά όλους, να σπάσουμε τη λογική της ανάθεσης, ας αρχίσουμε από εμάς τους ίδιους: ας μην φανεί σαν ανάθεση αγγαρείας ο προεκλογικός αγώνας, ας μην διαψευστούν όσοι στρατεύτηκαν με χαρά ενθουσιασμό. Κι αυτό είναι στο χέρι και το δικό τους και το δικό μας: να φανεί ότι οι αυτοδιοικητικοί συνδυασμοί της Αριστεράς, καθώς και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρησιμοποιούν τους ανθρώπους για βιτρίνα, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι, δεν τους πετάνε σαν στυμμένες λεμονόκουπες, αλλά θα αξιοποιήσουν όλους τους χυμούς και τα αιθέρια έλαιά τους. Είναι και αυτός ένας λόγος που χρειαζόμαστε μια μεγάλη νίκη και σήμερα και την άλλη Κυριακή. Στην κάλπη λοιπόν, και με τη νίκη!
