Η αλυσίδα πολυκαταστημάτων Public έχει κάνει αισθητή την παρουσία της τα τελευταία χρόνια. Τα πολυκαταστήματα Public πουλάνε και βιβλία, εκτός από γκάτζετ, αξεσουάρ, ρολόγια, τηλέφωνα, εισιτήρια, «δώρα» -- 18 κατηγορίες προϊόντων μετράω στο σάιτ. Τα πολυκαταστήματα Public, του ομίλου Γερμανός, έχουν κακή φήμη στην αγορά εργασίας αλλά και σε άλλους τομείς: μη προσβασιμότητα και αγενής αντιμετώπιση ΑΜΕΑ (από σεκιουριτάδες), απαξιωτική συμπεριφορά απέναντι στους εργαζόμενους, χαμηλοί μισθοί, πλήρης ελαστικοποίηση του ωραρίου.
Το Public, λοιπόν, τους τελευταίους μήνες, κάνει μια προωθητική ενέργεια, τα «Βραβεία Βιβλίου Public», και παροτρύνει τους επισκέπτες του σάιτ να συμμετέχουν, αναδεικνύοντας το αγαπημένο τους βιβλίο. Η συμμετοχή επιβραβεύεται με δώρα (τάμπλετς και δωροεπιταγές). Κάθε εταιρεία μπορεί βέβαια να ονομάζει τις προωθητικές της ενέργειες όπως αγαπάει. Το περίεργο αρχίζει εκεί όπου αυτές προβάλλονται, αναδεικνύονται και συζητιούνται ως πολιτιστικό γεγονός.
Καταρχάς, μια διαδικασία που με ιντερνετική ψήφο αναδεικνύει τα «αγαπημένα» βιβλία ενός τυχαίου κοινού είναι ακόμη πιο αδιάφορη από τη βράβευση των «καλύτερων» βιβλίων της χρονιάς από μια επιτροπή, η οποία εκθέτει, τουλάχιστον, ένα σκεπτικό. Είναι ακόμη πιο αδιάφορη κι από τη λίστα των ευπώλητων, η οποία δείχνει, τουλάχιστον, τι αγοράζει ο κόσμος. Δεύτερον, στο «διαγωνισμό» δεν μπορείς να ψηφίσεις οποιοδήποτε βιβλίο του περασμένου χρόνου, αλλά μόνο τα βιβλία που «λαμβάνουν μέρος στο διαγωνισμό», προτεινόμενα από κάποιους εκδοτικούς οίκους. Τα οποία, τρίτον, είναι ατάκτως εριμμένα σε κατηγορίες (βιβλίων, πάντα) που αρμόζουν μάλλον σε ράφια σούπερ μάρκετ: μυθιστορήματα και διηγήματα σε ένα τσουβάλι, η ποίηση ξεχωριστά βέβαια, βιογραφίες-μελέτες-δοκίμια-μαρτυρίες συνωστίζονται στη μη λογοτεχνική κατηγορία, παιδικό βιβλίο εντάξει, μαγειρική αλίμονο, και το καλύτερο για το τέλος: η κατηγορία-έκπληξη «μεγάλες συγκινήσεις».
Πετυχημένη κρίνεται η προωθητική ενέργεια, αφού μπήκαν και ψήφισαν κάποιες χιλιάδες άνθρωποι. Το Public θα οργανώσει, όπως ανακοινώνει, λαμπρή τελετή απονομής, με τη συμμετοχή ενδεχομένως γνωστών ανθρώπων των τεχνών. Κι όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός, ο κόσμος των γραμμάτων δεν θα έχει κερδίσει τίποτα. Ο όμιλος Γερμανού, πάλι, μεγαλύτερη προβολή, ένα προφίλ «κουλτούρας», ίσως και μερικούς (χιλιάδες) πελάτες. Και ο λεγόμενος χώρος του βιβλίου θα έχει σπρωχτεί μερικά μέτρα ακόμη προς τα ράφια των σούπερ μάρκετ, με τη συμβολή ενός πολυκαταστήματος που μόνη του έγνοια έχει να βγει ο πελάτης από το μαγαζί έχοντας αγοράσει υπολογιστή, ρολόι, γκατζετάκι, βιβλίο, οτιδήποτε τέλος πάντων. Συγκινημένος, πάντα, από το επιβεβλημένο κέφι και την άψογη εξυπηρέτηση από υπαλλήλους που φοβούνται ακόμη και να κάτσουν στο σκαμπό, υπό το φόβο μιας παρατήρησης ή και την απειλή της απόλυσης. Γυρίζοντας στο σπίτι του, ο πελάτης ίσως και να μπει στο σάιτ να ψηφίσει το «αγαπημένο» του βιβλίο. Κι αν διαλέξει την κατηγορία «Non fiction», θα δει στα «διαγωνιζόμενα» βιβλία να συνυπάρχει ο Ευτύχης Μπιτσάκης με εγχειρίδια πρακτικής ψυχολογίας. Μεγάλες συγκινήσεις.
