Live τώρα    
22°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
20.2°C23.8°C
3 BF 42%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
19.1°C22.7°C
2 BF 55%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.0°C19.9°C
4 BF 60%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
20 °C
18.8°C20.8°C
5 BF 45%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
22.9°C22.9°C
3 BF 31%
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΥ ΕΚΛΟΓΕΣ / Πέντε Ευρωπαίες μπροστά στις ευρωκάλπες
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΥ ΕΚΛΟΓΕΣ / Πέντε Ευρωπαίες μπροστά στις ευρωκάλπες

Τι σκέφτονται αλήθεια οι «απλοί άνθρωποι» τώρα που πλησιάζουν οι ευρωεκλογές; Τι θέλουν από την Ευρώπη, ποιες είναι οι αγωνίες και οι φόβοι τους, ποιες οι ελπίδες και οι προσδοκίες τους; Η «Α» αφουγκράζεται σήμερα τις φωνές πέντε γυναικών από την Πορτογαλία, τη Δανία, τη Μάλτα, την Αγγλία και τη Σλοβακία, πέντε φωνές διαφορετικές, όσο διαφορετικές είναι οι χώρες τους, όσο διαφορετικές είναι οι βιογραφίες τους.

Η 66χρονη δασκάλα Φάτιμα Λούις, από τη Λισσαβώνα πρόλαβε, όπως λέει, να βγει στη σύνταξη. Στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου, για πρώτη φορά στη ζωή της θα ψηφίσει το Μπλόκο της Αριστεράς και δεν κρύβει την ανησυχία της για το πού οδεύει η Ευρώπη.

«Έζησα πολλά καλά χρόνια στη χώρα μου, αλλά τώρα αισθάνομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σκέφτονται υπερβολικά πολύ τα δικά τους συμφέροντα και όχι το γενικό καλό. Ελπίζω αυτό να αλλάξει. Ελπίζω ότι θα πάρουν το πάνω χέρι τα συμφέροντα των ανθρώπων - κι όχι μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Έζησα το τέλος της δικτατορίας στην Πορτογαλία, αλλά βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια όλες οι κατακτήσεις τίθενται και πάλι εν αμφιβόλω. Ελπίζω η Πορτογαλία να αλλάξει πορεία και να αγωνιστεί πάλι για όσα κατέκτησε κι έχασε. Αν όχι, αν τα πράγματα συνεχιστούν όπως πάνε τώρα, το μέλλον είναι ζοφερό. Μόνο οι γέροι θα μείνουν στην Πορτογαλία, οι μαθητές μου φεύγουν. Κι αυτό με τρομάζει. Η Ευρώπη για μένα ήταν ένα όνειρο. Και πού κατάντησε; Παρόλα αυτά επιμένω: καλύτερη αυτή η Ευρώπη, παρά καθόλου Ευρώπη».

«Η Ευρώπη είναι ιστορία, το μέλλον μου είναι παντού»

Η 23χρονη φοιτήτρια της σχολής Καλών τεχνών Ίντα Μάι Λούντβιγσεν, από την Κοπεγχάγη, πρόκειται να πάει να ψηφίσει. Νιώθει κομμάτι μιας προνομιούχας γενιάς που θεωρεί όλον τον κόσμο σπίτι της. Ζει σε μια χώρα που μπορεί, όπως λέει, να σπουδάσει ό,τι θέλει ανεξάρτητα από το πορτοφόλι των γονιών της -«αυτή είναι η καλύτερη ιδιότητα της Δανίας»- και βλέπει το μέλλον της σε οποιαδήποτε μεγαλούπολη του πλανήτη:

«Η Ευρώπη είναι για μένα ιστορία, η Ευρωπαϊκή Ένωση μια ιστορική κοινότητα με την οποία δεν θέλω πολλά πάρε δώσε. Μου είναι κάτι μακρινό. Εδώ δυσκολεύομαι να καταλάβω στην ίδια μου τη χώρα εάν έχει νόημα η ψήφος μου και τι να περιμένω από κάθε κόμμα. Πώς να αποφασίσω σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Και γιατί θα πρέπει να αποφασίζουν οι Βρυξέλλες ποιο σχήμα θα πρέπει να έχουν οι αγαπημένες μου δανέζικες καραμέλες»;

«Όλα τα κάνουμε ίδια εκτός από τους μισθούς»

Η 55χρονη Γκούζα Καρουάνα από τη Μάλτα κερδίζει το ψωμί της καθαρίζοντας σπίτια. Είναι ικανοποιημένη από τη ζωή της, αλλά φοβάται για το μέλλον του γιου της και θα ψηφίσει στις ευρωεκλογές τους Σοσιαλιστές:

«Στη Μάλτα τα τελευταία χρόνια είναι καλά. Οι δρόμοι γίνονται όλο και πιο καθαροί. Και τώρα παίρνουμε σύνταξη στα 61. Ο άντρας μου βγήκε πέρσι στη σύνταξη και μαζί με το μεροκάματό μου τα καταφέρνουμε.

Αλλά έχω έναν γιο που είναι 25 και βγάζει από τη δουλειά του τον κατώτατο μισθό. Δεν θα μπορέσει να αποκτήσει το δικό του σπίτι, ούτε αυτός ούτε η φιλενάδα του θα μπορέσουν να πάρουν στεγαστικό δάνειο.

Στην Ευρώπη όλα τα κάνουμε ίδια, μόνο οι μισθοί είναι πολύ διαφορετικοί».

Ο φόβος της χαμένης κουλτούρας

Η 68χρονη Τζόζεφιν Φέργκιουσον δουλεύει ακόμη ταμίας σε ένα μανάβικο στο Λίβερπουλ. Φοβάται τους ξένους, νιώθει ότι εξαφανίζεται η δική της Αγγλία και θα ψηφίσει στις ευρωεκλογές το UKIP του Νάιτζελ Φαράντζ:

«Αυτή η χώρα δεν μπορεί να αντέξει όλους αυτούς τους ανθρώπους που έρχονται από αλλού. Δεν το αντέχουν τα νοσοκομεία, τα σχολεία, οι δρόμοι, οι γειτονιές, η πυροσβεστική, η αστυνομία. Και δεν το αντέχω κι εγώ. Όταν γεννήθηκα, η Αγγλία ήταν εντελώς διαφορετική. Τώρα νοιώθω ότι μας κατέλαβαν. Η αγγλική κουλτούρα εξαφανίζεται, αυτό είναι θλιβερό.

Η Ευρώπη δεν σημαίνει τίποτε για μένα, εκτός από το να κάνω πού και πού διακοπές στη Γαλλία ή την Ιταλία. Τίποτε δεν σημαίνει και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν θέλω να ανήκω σ' αυτή κι αν γινόταν σήμερα δημοψήφισμα, θα ψήφιζα όχι».

Η Ευρώπη της ελευθερίας

Η 48χρονη Λίντια Κοκατσόβα διδάσκει στην Παιδαγωγική Σχολή του πανεπιστημίου της Μπρατισλάβα. Γι' αυτήν η ένταξη της Σλοβακίας στην Ε.Ε. είναι μια ιστορία επιτυχίας. Θα ψηφίσει Χριστιανοδημοκράτες και θεωρεί ότι ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ θα είναι ο ιδανικός πρόεδρος της επόμενης Κομισιόν:

«Στη Σλοβακία νιώθω καλά, ζω καλά και δεν θέλω να ζήσω πουθενά αλλού. Εδώ είναι η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, η δουλειά μου. Βέβαια, θα ήταν ωραίο να βελτιωθεί το βιοτικό μας επίπεδο, για να μπορέσω να προσφέρω ένα καλύτερο μέλλον στο παιδί μου. Εάν του παρέχω καλύτερη εκπαίδευση, μπορεί αργότερα να σπουδάσει στο εξωτερικό, ενδεχομένως να ζήσει εκεί.

Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι. Η χώρα μου γερνάει με ταχείς ρυθμούς. Σε λίγο δεν θα υπάρχουν νέοι να δουλέψουν για να πληρώσουν τις συντάξεις μας. Πολλοί από τη νέα γενιά μεταναστεύουν επειδή ελπίζουν ότι αλλού θα ζήσουν καλύτερα.

Για μένα, Ευρώπη σημαίνει ελευθερία. Μπορώ ανά πάσα στιγμή μόνο με την ταυτότητά μου και την πιστωτική μου κάρτα να ταξιδέψω σε όποια ευρωπαϊκή χώρα θέλω. Αυτή είναι μια αίσθηση που στα νιάτα μου δεν μπορούσα ούτε να τη φανταστώ. Κινούμαι ελεύθερα και νιώθω ελεύθερα».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL