Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διάβασα στη χθεσινή «Αυγή» τη γνωμοδότηση του εκλεκτού φίλου και συναδέλφου Κώστα Χρυσόγονου, σχετικά με το ζήτημα της πρότασης δυσπιστίας κατά υπουργού εντός εξαμήνου από προηγούμενη απορριφθείσα πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης συνολικά.
Συμφωνώ με το κείμενο τόσο νομικά όσο και πολιτικά. Θα μπορούσε όμως να αντείπει κάποιος ότι έχει καταγραφεί και η αντίθετη επιστημονική άποψη από τον επίτιμο αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας και καθηγητή Πέτρο Παραρά (βλ. και τοποθέτηση στη Βουλή του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ. Μάκη Βορίδη).
Ο αποφασίσας, όμως, πρόεδρος της Βουλής και η δικομματική κυβερνητική πλειοψηφία υπό τον αντιπρόεδρο και καθηγητή του συνταγματικού δικαίου Ευάγγελο Βενιζέλο, λησμόνησαν τα εξής: Σύμφωνα με πάγια ερμηνευτική αρχή του δικαίου, σε περίπτωση ερμηνευτικής «αμφιβολίας» επιλέγεται εκείνη η ερμηνευτική άποψη η οποία βρίσκεται πλησιέστερα στη λειτουργία της συγκεκριμένης και σχετικής θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος. Εν προκειμένω στην κοινοβουλευτική αρχή, δηλαδή στη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πλειοψηφίας της Βουλής και της κυβέρνησης ή στη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πλειοψηφίας της Βουλής και μεμονωμένου μέλους της κυβέρνησης. Αυτή έπρεπε να διαπιστωθεί στην προκείμενη περίπτωση και να κληθεί η ολομέλεια, μετά τριήμερο συζητήσεων, να αποφασίσει και να ψηφίσει σχετικώς. Η καταρράκωση των θεμελιωδών αρχών του πολιτικού μας συστήματος σε όλο το μεγαλείο της.
* Ο Κώστας Ζώρας είναι καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας, πρώην αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Αιγαίου
