Είναι ένας πολυσυζητημένος όρος (ή έννοια) που δομήθηκε από τις ανάγκες των πολιτών και το δικαίωμά τους στη δωρεάν δημόσια Υγεία και από τις προτεραιότητες μιας κυβέρνησης και ενός κράτους που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται αρωγός, συμπαραστάτης και προστάτης της κοινωνίας. Η συνέπεια των λόγων μιας κυβέρνησης, που στην πορεία γίνονται πράξεις, καθορίζει στην ουσία και το μέλλον της.
Εν προκειμένω, η απόσταση μεταξύ εξαγγελίας και εφαρμογής δομών του συστήματος Υγείας είναι εξαιρετικά μεγάλη και χαρακτηρίζεται από την εντελώς διαφορετική άποψη που έχουν στο θέμα η κοινωνία και η εξαρτώμενη κυβερνητική πολιτική. Για την κοινωνία, ο κεντρικός στόχος του προγράμματος Υγείας είναι ο άνθρωπος. Για την ελληνική κυβέρνηση είναι η εξοικονόμηση χρήματος, δηλαδή οι αριθμοί. Αυτό, κοντολογίς, μεταφράζεται σε πλήρη απαξίωση και αδιαφορία για τον πολίτη, προκειμένου να "κουμπώσουν" τα νούμερα!
Στο όνομα των εξορθολογισμών και της υποταγής στις εντολές των "εταίρων" οι πολίτες παραπέμπονται σε ιδιωτικές παροχές Υγείας και οι εργαζόμενοι στον εμπλουτισμό της ήδη τεράστιας λίστας ανέργων.
Η κατεδάφιση του ΕΟΠΥΥ, του οργανισμού, δηλαδή, που θα έπρεπε να παρέχει στον πολίτη δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, έρχεται να επιβεβαιώσει τα επιβεβλημένα από την τρόικα σχέδια που προωθεί ο υπουργός και η συγκυβέρνηση με τρόπο κυνικό και ανάλγητο.
Μισθωτοί, άνεργοι και συνταξιούχοι εξαναγκάζονται να στραφούν σε ιδιωτικά συστήματα Υγείας, τη στιγμή που η ανέχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση μεσουρανούν στις περισσότερες κοινωνικές ομάδες, θυσία στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Όταν μια ευνομούμενη πολιτεία έχει να διαλέξει ανάμεσα σε ανθρωπιστική κρίση και αποπληρωμή χρεών, έχει υποχρέωση να υπερασπιστεί πρωτίστως τους πολίτες και τις ανάγκες τους. Οι παρεμβάσεις, ιδιαίτερα στην Υγεία, θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από αναβάθμιση του συστήματος έτσι ώστε να παρέχει τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις - συνθήκες εξυπηρέτησης και ασφάλειας των μελών μιας κοινωνίας. Αυτά σίγουρα δεν είναι η περίπτωση της χώρας μας.
Αντ' αυτού, η σημερινή συγκυβέρνηση, αδιαφορώντας πλήρως για τη διαβίωση, την ασφάλεια και την εξυπηρέτηση των πολιτών, άξιος απόγονος των καταστροφικών κυβερνήσεων του παρελθόντος, ανέλαβε ένα εγκληματικό έργο αποδόμησης όλων των κοινωνικών δομών αφαιρώντας από τους πολίτες κάθε δικαίωμα και πρόσβαση σ' αυτές.
Οι ιδιωτικοποιήσεις και η εμπορευματοποίηση των πάντων είναι ο κυβερνητικός στόχος που οδηγεί στην ασυδοσία του κεφαλαίου και την ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού. Οι ισχυρισμοί και οι διαβεβαιώσεις για έξοδο από την κρίση δεν πείθουν πλέον ούτε τους ίδιους.
Ο εμπαιγμός της συγκυβέρνησης και των βουλευτών της, που διατυμπανίζουν τα "οφέλη" των "μεταρρυθμίσεων", προδιαγράφει και το τέλος αυτής της καταστροφικής πορείας των Μνημονίων και των εντολών.
Ο ελληνικός λαός δεν θα μείνει απαθής, βρίσκεται ήδη στους δρόμους. Έχει πειστεί ότι μόνο με αγώνες και κινητοποιήσεις θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά του, τα κεκτημένα του και θα αποτρέψει τα εγκλήματα που συντελούνται εις βάρος του.
Γιατί, όταν μια κυβέρνηση αρνείται να αφουγκραστεί και υποτιμά την κοινωνία υπακούοντας μόνον σε εντολές ξένων "αφεντικών", είναι καταδικασμένη από τον λαό, γρήγορα, σε αποκαθήλωση.
* Η Μαρία Διακάκη είναι βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ
