«Οι επιτόπου». Το κλασικό επιθεωρησιακό νούμερο του Λάκη Λαζόπουλου.
Το είχε παίξει το 1980 με το «Ελεύθερο Θέατρο», με αφορμή κάποιον σεισμό.
Εκεί που οι διάφοροι επίσημοι, μετά από κάθε φυσική καταστροφή, τρέχουν «επιτόπου».
Όχι για να δουν, αλλά για να τους δουν, ότι και καλά συμπάσχουν.
Ε, λοιπόν, η Κεφαλλονιά έχει πήξει σήμερα στους «επιτόπου».
Βοήθειά της...
Είδες, όμως, για να φύγει νωρίς από το νησί ο Σαμαράς.
Πριν προλάβει να δώσει εντολή να σταματήσουν οι σεισμοί.
Νάτα τώρα...
Έμπλεος οργής ο τηλεσχολιαστής καυτηρίαζε, στην εκπομπή του, την αδυσώπητη υπερφορολόγηση των Ελλήνων.
Την υπερφορολόγηση στην οποία οδήγησε η πολιτική, την οποία δοξολογεί επί χρόνια, πάντως.
Την υπερφορολόγηση στη βάση της οποίας παρήχθη το «πρωτογενές πλεόνασμα».
Που κι αυτό το δοξολογεί σε καθημερινή βάση.
Είπαμε, πιο τηλεσχολιαστής, πεθαίνεις.
Στην ίδια εκπομπή ήταν καλεσμένος και ο μέγας Τζήμερος.
Ήταν μόλις είχε χαρακτηρίσει τον Μαρξ «εξαθλιωμένο τεμπελχανά»!
Οπότε, σου λέει, τι, να λείπουν από το πάνελ οι απόψεις του Τζήμερου οι βαρυσήμαντες;
Θα χάσει η Βενετιά βελόνι, και δεν κάνει.
«Άλλα πίστευα, άλλα έλεγα σχετικά με το Μνημόνιο» μας εκμυστηρεύτηκε ο Άδωνις.
«Ήξερα πως οδηγεί στην καταστροφή, έλεγα όμως τα καλύτερα» διευκρίνισε.
Και αυτός ο άνθρωπος παραμένει υπουργός.
Ας μην επαίρεται πάντως για την ομολογία του ο Γεωργιάδης, έρχεται δεύτερος.
Έχει πει τα ίδια ακριβώς, εδώ και καιρό, ο τηλεσχολιαστής που λέγαμε.
Ότι άλλα πίστευε για το Μνημόνιο και άλλα του είχαν πει να λέει.
Κι αυτός το έκανε, στην ψύχρα.
Λαμπάδα ίσαμε το μπόι του Λοβέρδου ν' ανάψει ο Κουβέλης.
Γλίτωσε...
Θετικά υποδέχεται η Αθήνα την είδηση για τον νέο δανεισμό, μαθαίνουμε.
Και το νέο Μνημόνιο, εννοείται.
Που όμως μπορεί να μην ονομαστεί Μνημόνιο, αλλά, ξέρω 'γώ, Μπάμπης ας πούμε.
Ή ίσως FYROM, στο πλαίσιο ενδιάμεσης συμφωνίας που θα υπογράψουμε με τον Σόιμπλε.
Ενθουσιώδεις οπαδοί του Παναθηναϊκού ήταν εκείνοι που υποδέχτηκαν τον Φιλιππίδη στο αεροδρόμιο.
Και όχι εισαγγελείς, ανακριτές και μπάτσοι, όπως λανθασμένα μεταδόθηκε.
Ήταν οι βάζελοι οι κολλημένοι, που δεν εννοούν να ξεχάσουν τη Ριζούπολη.
Αλλά σιγά που δεν θα τον απήλαυναν τον Φιλιππίδη οι Τούρκοι.
Εδώ κοτζάμ Οτσαλάν τους έχουμε δώσει.
Εξοργίστηκε που λέτε ο Σαμαράς με τους υπουργούς του που την κοπανάνε από τη Βουλή.
Αποφεύγοντας τον κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Έτσι μας ορκίζονται οι επίσημοι «διαρροείς» του Μαξίμου.
Και έδωσε, αν θέλετε να ξέρετε, αυστηρές εντολές, κατά πώς το συνηθίζει άλλωστε.
Μόνο που δεν κάνουν τίποτα περισσότερο οι υπουργοί του από το να τον μιμούνται.
Ως προς τη συμπεριφορά του απέναντι στη Βουλή.
Κι ύστερα, μην ξεχνιόμαστε, την Παρασκευή που σημειώθηκε η μαζική υπουργική κοπάνα, είναι η «Ώρα του Πρωθυπουργού».
Αντ' Αυτού θα πήγαιναν ν' απαντήσουν στις «επίκαιρες ερωτήσεις».
Έτσι για να ξέρουμε τι λέμε δηλαδή.
Πρωταθλήτρια στη διαφθορά αναδεικνύει την Ελλάδα η έκθεση της Κομισιόν.
Όχι για χθες, για σήμερα, για την Ελλάδα του Σαμαρά.
Τώρα είναι που η διαφθορά έχει στήσει τρελό χορό.
Καλαματιανό συγκεκριμένα.
«Βλέπω το μαχαίρι μου που είναι ματωμένο - βλέπω τον βρωμότουρκο που είναι καρφωμένο...».
Τέτοια και άλλα συναφή, χρυσαυγίτικης λογικής συνθήματα, έβαλε τους φαντάρους να φωνάζουν αξιωματικός κάπου στις Φέρες.
Ο οποίος αξιωματικός τιμωρήθηκε (!) με επίπληξη ή κάτι τέτοιο.
Εξακολουθεί πάντως να υπηρετεί τον στρατό της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Κοιμηθείτε ήσυχοι...
