Οι νεκροί της τραγωδίας στο Φαρμακονήσι είναι οι τελευταίοι ενός ακήρυχτου πολέμου με θέατρο τη μεθοριακή περίμετρο της πολιτισμένης Ευρώπης. Οι αριθμοί αυτού του πολέμου είναι κατά προσέγγιση δημόσιοι σε όποιον θέλει να τους μάθει. Υπάρχουν στις εκθέσεις του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στις στατιστικές των χωρών της Ε.Ε. Υπάρχουν και σε διαδικτυακούς τόπους οργανώσεων που ασχολούνται με το θέμα, όπως ο Fortress Europe.
Τα τελευταία 15 χρόνια πάνω από 4.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (πνίγηκαν) προσπαθώντας να φτάσουν στις ακτές της Ιταλίας, πάνω από 5.000 σε εκείνες της Ισπανίας, 1.400 περίπου στο Αιγαίο και γύρω στους 650 στην Αδριατική. Κατ' εκτίμηση είναι οι αριθμοί όσων πέθαναν από το κρύο προσπαθώντας να διασχίσουν τις ορεινές περιοχές της Τουρκίας και της Ελλάδας, ενώ 90 τινάχτηκαν στον αέρα στα ναρκοπέδια του Έβρου. Άγνωστος παραμένει και ο αριθμός εκείνων που πέθαναν στα ποτάμια που χωρίζουν την ανατολική από τη δυτική Ευρώπη ή στις καρότσες φορτηγών ή εκτελέστηκαν από μεθοριακές φρουρές. Η σούμα είναι ανατριχιαστική: τουλάχιστον 20.000 ανθρώπινες ζωές χάθηκαν στα "σύνορα" της Ευρώπης. Στις τάφρους ενός εικονικού τείχους απείρως πιο μακριού και πιο ψηλού από το περιβόητο Τείχος του Βερολίνου, το γκρέμισμα του οποίου χαιρετίστηκε ως νίκη του ελεύθερου κόσμου.
Αυτοί οι αριθμοί δεν παρουσιάζονται στις διασκέψεις για την παράνομη μετανάστευση ούτε στους νόμους της Ε.Ε. και των εθνικών κοινοβουλίων. Νόμοι που καταργούν ή παραβιάζουν κάθε νομική, πολιτισμική, ανθρώπινη ηθική. Στην ιστορία της Ευρώπης (και όχι μόνο) τα κύματα των μεταναστεύσεων ουδέποτε αναχαιτίστηκαν με νόμους - συρματοπλέγματα, πολυβολεία και όποτε επιχειρήθηκε το αποτέλεσμα ήταν λουτρά αίματος.
Αλλά η σταυροφορία ενάντια στους βαρβάρους ένα αποτέλεσμα έχει δώσει. Στο επίπεδο του συμβολισμού. Για το μήνυμα που εκπέμπει. Εκείνο της επιστροφής του πολιτικού πολιτισμού και της συλλογικής συνείδησης της Ευρώπης στην εποχή της βαρβαρότητας. Ένα ολίσθημα επικίνδυνο όχι μόνο και όχι τόσο για τους απελπισμένους "βάρβαρους" που αναζητούν το δικαίωμα στη ζωή, αλλά για τον πολιτικό πολιτισμό, τη δημοκρατία της Ευρώπης. Έννοιες και αξίες οι οποίες είναι παντελώς άγνωστες στον υπουργό Ναυτιλίας κ. Βαρβιτσιώτη.
