Αν η πολιτική ζωή και αντιπαράθεση μετριούνται και με την κλίμακα του Πολιτικού Διαφωτισμού και των κατακτήσεών του στην εποχή της ύστερης νεωτερικότητας (κατά τη διάρκεια της οποίας τα εθνικά Συντάγματα αλλά και τα θεμελιώδη κείμενα των Περιφερειακών Ολοκληρώσεων προσθέτουν όλο και νέες «γενεές» ατομικών κοινωνικών και συλλογικών δικαιωμάτων), τότε εύκολα συμπεραίνουμε ότι τα πολιτικά προτάγματα που προβάλλονται σήμερα από τη μνημονιακή κυβέρνηση ανάγονται σίγουρα σε συνθήκες προδημοκρατικής εποχής.
Παρόμοιες εκφράσεις και κατηγορίες δεν είχαν εκτοξευθεί σε συνθήκες κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, ούτε βεβαίως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα και εντεύθεν. Ακόμη και στην περίοδο της δικτατορίας μπορεί να υπήρχαν μερικοί επιπόλαιοι κληρικοί, που ως «κύμβαλα αλαλάζοντα» παρομοίαζαν τις... εκλεκτές κυρίες των δικτατόρων με... αγίες, πλην όμως ουδέποτε εξόρκιζαν με θρησκευτικούς-ιεροεξεταστικούς όρους τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Σήμερα, στον 21ο αιώνα και στο όνομα του ευρωπαϊσμού, οι παράγοντες της μνημονιακής κυβέρνησης εξαπολύουν ύβρεις και χαρακτηρισμούς που η Ευρώπη έχει εξαφανίσει από το δημόσιο λεξιλόγιό της ήδη από τις αρχές του 18ου αιώνα, με σκοπό να αναρριπίσουν έναν ανιστόρητο θρησκευτικό φονταμενταλισμό ορισμένων «κλειστών» δεισιδαιμονικών μειονοτήτων και να τις «θωρακίσουν» ιδεολογικά από τις επιδράσεις της καταστροφικής μνημονιακής πολιτικής, ώστε να μην περάσουν στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο. Νομίζουν πως έτσι θα εγκλωβίσουν μια χρήσιμη μερίδα του λαού, που θα τους επιτρέψει να έχουν κάποιον σοβαρό αντιπολιτευτικό ρόλο μετά τις προσεχείς εκλογές.
Όλα αυτά είναι βεβαίως ευεξήγητα για μια κυβέρνηση που κινείται πια με μόνο οδηγό το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Το περίεργο όμως είναι ότι αυτοί που δηλώνουν δήθεν αυθεντικοί ευρωπαϊστές, δεν βρίσκουν ούτε μια κριτική λέξη να ψελλίσουν εναντίον αυτού του φονταμενταλιστικού αναχρονισμού. Οι «φωταδιστές» του βρυξελληνικού πνεύματος -που υποτίθεται ότι αντλούν την επιστημονική, επαγγελματική και κοινωνική τους ύπαρξη από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό της ύστερης νεωτερικότητας και που αυτοαναγορεύονται σε προνομιακούς (αν όχι αποκλειστικούς) «ερμηνευτές» του ευρωπαϊκού ιδεώδους- προτιμούν να σιωπούν μπρος σ' αυτήν την αταβιστική δημοσιολογία για να πληγεί ο μεγάλος αντίπαλός τους, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ελπιδοφόρος για Ευρώπη και Ελλάδα πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας.
Αλλά, όπως ήδη ψιθυρίζεται σε σοβαρούς ευρωπαϊκούς κύκλους, η ένοχη αυτή σιωπή τους, για να μην κλονιστεί η εσωτερική μνημονιακή συμμαχία, αναιρεί τον όποιο ευρωπαϊσμό τους και αποκαλύπτει το επιπόλαιο βρυξελληνικό τους πνεύμα που αποστρέφεται τις γνήσιες αρχές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και τον αυστηρό διαχωρισμό μεταφυσικών-θρησκευτικών, κοινωνικών, ιδεολογικών και πολιτικών δραστηριοτήτων. Η αιδήμων αυτή σιωπή δεν περιορίζεται μόνο στην ανοχή των αναχρονιστικών ακροτήτων του πολιτικοποιημένου θρησκευτικού φονταμενταλισμού, αλλά επεκτείνεται και σε ένα άλλο θεμελιώδες για τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό ζήτημα.
Ήδη ανακοινώθηκε η Γνωμοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που κάθε άλλο παρά απαρτίζεται από προσκείμενους στον ΣΥΡΙΖΑ ευρωβουλευτές. Εκεί και στο πλαίσιο της έρευνας για την πολιτική των Μνημονίων και της τριαρχίας των δανειστών που επέβαλε η διευθύνουσα ευρωπαϊκή ελίτ, οι συστημικοί ευρωβουλευτές τεκμηριώνουν ότι τα μέτρα των Μνημονίων είναι αντίθετα σε πολλά άρθρα της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ε.Ε., ότι προσβάλλουν τα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα που ορίζονται στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη του 1961 και στον Κοινοτικό Χάρτη των Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων του 1989, όπως επίσης και ότι αντίκεινται και σε πολλές διατάξεις του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε., αλλά και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Στην Γνωμοδότηση αυτή, που είναι γραμμένη σε εκδήλως ευγενική, συγκρατημένη και φιλοευρωπαϊκή συστημική γλώσσα, υπάρχει ολόκληρος κατάλογος βασικών Οδηγιών, Ψηφισμάτων και Ανακοινώσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και άλλων κοινοτικών οργάνων που παραβιάζονται ή καταργούνται ολοσχερώς από τα Μνημόνια των δανειστών.
Πού στηρίζουν επομένως τον διακηρυσσόμενο urbi et torbi φιλοευρωπαϊσμό τους οι «φωταδιστές» της Κεντροαριστεράς, της Κεντροδεξιάς και κάθε άλλης σύμπηξης ατομικοτήτων, όταν παρασιωπούν τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού που επικαλούνται και στο όνομα του οποίου διακηρύσσουν ότι υπάρχουν;
* Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους - ΕΝΥΠΕΚΚ ([email protected]).
