Κανένας ανέκφραστος φανατικός δεν θα με πείσει ποτέ για το δίκιο του.
Κανένας βλοσυρός ζηλωτής δεν θα μου φορέσει τις δικές του παρωπίδες, δίκην αποκαλυπτικής θρησκείας.
Γιατί η επανάσταση, η ανατροπή περνάει μέσα από τη λογική και το συναίσθημα μιας ευρύτερης συλλογικότητας, της κοινωνίας - ένα σημαντικό, συνειδητοποιημένο κομμάτι της, τουλάχιστον.
Γιατί οι μοναχικοί εκδικητές που φαντασιώνονται κιόλας, αυτο-ηδονιζόμενοι, το μεταθανάτιο πορτρέτο τους πλάι στον Τσε και στον Άρη, οι αυτόκλητοι νετσάγιεφ, οι ράμπο της επανάστασης, μόνο κακό και πισωγύρισμα μπορούν να συνεισφέρουν με τις πράξεις τους στο κοινό, αριστερό, δημοκρατικό και προοδευτικό καλό.
Ιδίως, αν χυθεί αίμα.
Του όποιου το αίμα.
Πάμε αργά ή γρήγορα -και μάλλον γρήγορα- για εκλογές με σαφές και μη αναστρέψιμο, πλέον, προβάδισμα της Αριστεράς.
Σκεφτείτε τι θα μπορούσε να βάλει εμπόδια σε αυτή την πορεία.
Θέμης Δημητρακόπουλος, συγγραφέας
