Πόσο μπορεί να κρατήσει η κοροϊδία Σαμαρά προς τον ελληνικό λαό, αλλά και προς βουλευτές του κόμματός του, που (κάποιοι τουλάχιστον) υποχρεώνονται να υποστηρίζουν τις ανοησίες του; Δεν το ξέρω. Ένας παλαιός βουλευτής της Ν.Δ. όταν τον ρώτησα πρόσφατα στο καφενείο της Βουλής, αν έχει καμία σχέση το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με αυτό στο οποίο ανήκει σήμερα, μου απάντησε μονολεκτικά "καμία"! Και προβλέποντας την επόμενη ερώτηση, συμπλήρωσε, "δυστυχώς δεν μπορούμε τώρα να ρίξουμε τον Σαμαρά". Δεν ξέρω πόσο αρραγής θα μείνει η Ν.Δ., στο ΠΑΣΟΚ όμως οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Τόσο οι υπάρχοντες βουλευτές όσο και οι δεκάδες παλαιότεροι που επιθυμούν να επιστρέψουν στην ενεργό πολιτική, δεν θα δυσκολευτούν πολύ (για να σωθούν) να διώξουν τον Βενιζέλο και να εξαφανίσουν το δυσφημισμένο (για τα σάπια προϊόντα του) ΠΑΣΟΚ. Αυτό τον σκοπό είχε και η κίνηση Σημίτη με την εμφάνιση της πρωτοβουλίας των 58.
Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ συνεχίζει να πολιτεύεται με βάση το προσωπικό του συμφέρον και τη διάσωσή του, με κάθε κόστος για τους άλλους. Καθώς το ΠΑΣΟΚ οδεύει σε μια εκλογική συντριβή ειδικά στις απελευθερωμένες από εκβιασμούς ευρωεκλογές, ο κ. Εγώ θα υποχρεωθεί να βρει καταφύγιο ικανό να τον προστατεύσει από την οργή του κόσμου και την απειλή της δικαιοσύνης για τα πεπραγμένα του του φαύλου πολιτικού του βίου.
ΜΠΟΡΕΙ ένας πρωθυπουργός που επιχειρεί να εξαπατήσει τον λαό με μπούρδες και ασύστολα ψέματα περί σύντομης εξόδου από την κρίση, την επόμενη κιόλας μέρα να πηγαίνει στο Βερολίνο και να επαιτεί δώστε και σώστε, διότι έρχεται ο Τσίπρας; Γιατί να σου δώσουν, όταν σε έχουν αξιολογήσει ως μαριονέτα που θα κάνει ό,τι της πουν για να σώσει το τομάρι της; Γιατί να διακόψουν το πείραμα πριν τελειώσει και να μείνει αναπάντητο το ερώτημα, μέχρι πού μπορεί να αντέξει την εξαθλίωση ένας λαός προτού αντιδράσει;
ΨΑΧΝΩ εδώ και καιρό απάντηση για το γερμανικής έμπνευσης σχέδιο για την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό Νότο. Με τόση φτώχεια δεν έχει καμία αξία ως εξαγωγική αγορά. Ως αγορά εργασίας το ίδιο, αφού υπάρχουν δεκάδες χώρες με φθηνότερο εργατικό κόστος διψασμένες για τις λιγοστές πλέον επενδύσεις των βορειοευρωπαϊκών χωρών. Το περιορισμένο ενδιαφέρον για την Ελλάδα εξαντλείται στην εξαγορά - αρπαγή των μονοπωλιακού χαρακτήρα ΔΕΚΟ και αργότερα του εθνικού ορυκτού πλούτου. Πλησιάζω όποιον ξένο οικονομολόγο έρχεται για κάποια διάλεξη στην Ελλάδα και κάνω την ίδια ερώτηση. Ποιο είναι -κατά τη γνώμη σας- το σχέδιο των ρυθμιστών - δανειστών για τη χώρα μας; Οι απαντήσεις που λαμβάνω είναι, πως δεν υπάρχει σχέδιο! Το έχει καταλάβει καλά και ο Βενιζέλος που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τις επιλογές του στο εσωτερικό του κόμματός του υποσχόμενος ότι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα σημάνει και την ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ.
ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ σοβαρό πολίτη και αν συζητήσεις, δεν θα σου αρνηθεί πως τούτη την ιστορικού χαρακτήρα στιγμή για την πατρίδα μας ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη απελευθερωτική δύναμη. Αυτό που πρέπει να βασανίζει τα στελέχη και τα μέλη του, όμως, είναι τα ερωτήματα που θέτουν σχεδόν όλοι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει τι θέλει, αν ξέρει τι ζητάει ο ελληνικός λαός και αν μπορεί με ευθύνη και σοβαρότητα να αντιμετωπίσει τις τεράστιες δυσκολίες που θα συναντήσει στο έργο του. Ένα έργο που ξεκινάει για πρώτη φορά στην Ευρώπη και θα συναντήσει μεγάλες αντιδράσεις ώστε να μη γίνει παράδειγμα για τις αγωνιζόμενες για παρόμοιες πολιτικές ευρωπαϊκές δυνάμεις. Ας μην ξεχνάμε ότι οι αντιδράσεις των Ευρωπαίων πολιτών θα φέρουν στο προσκήνιο της ευρωπαϊκής πολιτικής και υπερενισχυμένα ακροδεξιά ξενοφοβικά κόμματα. Δεν είμαστε μόνοι μας στον κόσμο τούτο.
ΓΙΑ ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ και να εδραιωθεί η εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ και για να μετατραπεί η μαζική ψήφος διαμαρτυρίας, σε ψήφο εμπιστοσύνης και εντολής για τη νέα ιστορική πολιτική διαδρομή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πρωτίστως, πρέπει να κατανοήσει τις απαιτήσεις και να πείσει με ενιαία δράση και μελετημένες βιώσιμες εναλλακτικές προτάσεις. Μπορεί στο εσωτερικό του κόμματος η κομματική κουλτούρα να θεωρεί την εσωτερική ιδεολογική σύγκρουση για τα μερίδια στην κομματική εξουσία καθημερινή διαδικασία (!) αλλά αυτά ανήκουν πλέον στο παρελθόν και αντιστοιχούν σε σχηματισμούς πολύ μονοψήφιων εκλογικών ποσοστών. Οι διαφορές απόψεων λύνονται δημοκρατικά στα συνέδρια. Μετά το κόμμα είναι ενιαίο.
Η ΑΝΑΛΗΨΗ της ευθύνης διακυβέρνησης είναι έργο που υπερβαίνει τις παλαιές νοοτροπίες και θα απαιτήσει νέες δυνάμεις με γνώση και θέληση. Δυνάμεις ικανές να ανταποκριθούν στις συνθήκες του ανοιχτού άγριου πελάγους και όχι ψαράκια που ζουν στην ασφάλεια του ενυδρείου. Αυτό το καταλαβαίνει καλά, όποιος επιχειρεί να απαντήσει σε ένα πρόβλημα και ανακαλύπτει ότι στην πορεία της μελέτης ξεφυτρώνουν αλλά δέκα. Με γνώσεις γενικής πολιτικής και κομματικής παιδείας, μπορείς να βασιλεύσεις σε ένα μικρό κόμμα (π.χ. ΚΚΕ) που δεν παίζει κανένα ρόλο. Αν με τον ίδιο τρόπο νομίζεις πως θα νικήσεις τέρατα και γίγαντες, είσαι αφελής και επικίνδυνος. Από την άποψη αυτή, ευτυχώς την αξιολόγηση των στελεχών που προτείνει για βουλευτές ο ΣΥΡΙΖΑ την κάνει ο λαός. Και σε αυτόν θα απολογηθούν όλοι, μηδενός εξαιρουμένου.
