Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.7°C24.6°C
2 BF 54%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
18.0°C24.3°C
2 BF 53%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C20.9°C
4 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
19.9°C20.8°C
3 BF 56%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
23.4°C23.9°C
2 BF 35%
Λύπη και μνήμη
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Λύπη και μνήμη

Πολλοί αριστεροί στεναχωρούνται. Άλλοι γιατί θεωρούν πως ανοίγεται μια δεξιά τάφρος που καταπίνει όλες τις ιδέες. Άλλοι γιατί θεωρούν πως δεν υπάρχουν ιδέες αφ’ ης στιγμής μεταβλήθηκαν σε υπουργικές αποφάσεις κατά την πρόσφατη κυβερνητική περίοδο. Άλλοι θυμούνται με απίστευτη νοσταλγία τα χρόνια του ’80. Κατεβαίνουν στην Ακαδημίας, στην Κάνιγγος θυμούνται την Τζωρτζ 10, θυμούνται τις εθνικοτοπικές του ΠΑΣΟΚ, τους συλλόγους, την παλιά «Αυγή» στην Αγίου Κωνσταντίνου, τον παλιό «Ριζοσπάστη» (στον ίδιο δρόμο, αλλά απέναντι). Ερημιά. Πού πήγαν όλα; Τα γκρι-ώχρα κτήρια, οι συνεδριάσεις έξι ωρών, η ανθηρή ουζοποσία στη Θεμιστοκλέους και στα Εξάρχεια, τα γκρι Datsun και τα κόκκινα Lada;

Ο αριστερός ψάχνεται, φοβάται, σαν να έχουν περάσει τα χρόνια. Ιδεολογικό ή υπαρξιακό είναι το άγχος; Χάνεται η Αριστερά ή περνάει ο χρόνος; Καμιά φορά βλέπει στο ΥouTube (του έδειξε ο γιος τον τρόπο, να τον ξεφορτώνεται και λίγο): «Βίοι παράλληλοι» για τον εμφύλιο, του Ροδόλφου Μορώνη. Ιδρωμένοι όλοι οι αφηγητές, (δεν ήταν διαδεδομένα τα κλιματιστικά εκείνα τα χρόνια). Πιο ισχνοί οι αριστεροί, πιο βέβαιοι οι άλλοι. Μελαγχολεί. Σχεδόν κάθε σ/κ έχει ένα καθήκον. Πάει ο ένας, πάει ο άλλος. Απώλειες, αιμορραγίες.

Πάει στο σούπερ μάρκετ, φοράει ξεχειλωμένη τη μάσκα, θαμπώνουν τα γυαλιά, δεν βλέπει την ημερομηνία στο πράσινο γάλα. Στο σημείωμα η παραγγελιά είναι γραμμένη με τεράστια γράμματα. Τι λέει εδώ; «Ή ακουαφόρτε, ή κουάντο. Δεν τα βγάζω».

«Οι νέοι είναι απολίτικοι. Δεν ξέρουν ποιος ήταν ο Ηλιού, ο Κανελλόπουλος. Ακούς;» Θεωρεί πως η αναφορά και η εγκυκλοπαιδική γνώση είναι μορφή πολιτικής κατάρτισης, πολιτικής καλλιέργειας. Έτσι προσανατολίστηκε κι ο ίδιος. Με τα πρόσωπα. Αγαπούσε και μισούσε. Καραμανλής, Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Φλωράκης, Κύρκος. Εύκολο, σαν πολιτική κάτοψη. Παρ’ όλο που οι αριστεροί πάντα είχαν έναν αντι-αρχηγισμό (οι νομοτέλειες ξεπερνούν τα πρόσωπα), εντούτοις το πρόσωπο σηματοδοτούσε τον πολιτικό χώρο. Στα ντιμπέιτ ταράζονταν εάν στρίμωχναν τον «δικό μας». «Το είδες; Δεν τον αφήνουν να μιλήσει. Τον έκοψε». Ναι μεν διάβαζε τον «Ιμπεριαλισμό» του Λένιν, πλησίαζε έτσι τα ανώτατα κλιμάκια του κόμματος, σχεδόν ως ιδεολογικός συμπαραγωγός, αλλά ο Χαρίλαος, ο Λεωνίδας, όπως και να το κάνεις... Ιδίως στις εκλογικές συγκρούσεις, ο πρόεδρος, ο γ.γ., ήταν ο σηματωρός, το πρόσωπο της καφενειακής, της συνοικιακής σύγκρουσης.

Χτύπησε το κινητό. Παλιό, απλό, με μεγάλα ψηφία να τα βλέπει. «Πάρε και ζάχαρη, ξέχασα». «Τώρα μου το λες; Δεν ξαναπάω μέσα να ξανακάτσω στην ουρά». Προχωρούσε αργά. Διαβάζει: «Πολιτιστικός σύλλογος», εφημερίδες στα παράθυρα, άπειρα διαφημιστικά σουβλατζίδικων στην χαραμάδα της αλουμινένιας πόρτας. «Έκλεισαν κι αυτοί. Παλιά ήταν τα γραφεία της τοπικής μας». Πέρασε απ’ το περίπτερο. Παραπεταμένες, λιπόσαρκες εφημερίδες. Παλιότερα όχι μόνο οι εφημερίδες του κόμματος, αλλά και τα θεωρητικά περιοδικά, «Κομμουνιστική θεωρία και πολιτική», η ΚΟΜΕΠ, το «Αντί», ο «Πολίτης». Υπήρχαν αναγνώστες, έψαχναν το κείμενο που θα απαντήσει «στους άλλους». Φλέγονταν για συζητήσεις όπως αυτή που είχε οργανώσει νομίζω ο Παπουτσάκης, στο «Αντί»: Μπιτσάκης, Βεργόπουλος κ.ά. Σοβιετική Ένωση, δημοκρατία, σοσιαλισμός κ.λπ.

Ήττα λοιπόν; Ποιος θυμάται κάποιον, κάτι; Κι όμως. Κάποιο νεοφώτιστο τζιμάνι θα πει ότι η γνώση αλλάζει μορφή, αλλά ανακτά μια μεγάλη δημοκρατία μέσα από τη διαδικτυακή διασπορά. Τίποτα δεν χάνεται, δεν ξεχνιέται.

Σύμφωνοι. Γκουγκλάρεις «Τσουκαλάς» και γεμίζει η οθόνη Τάκηδες…

Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL