Τους κάνει κριτική για την οικονομική πολιτική τους, που οδήγησε στη μαύρη πρόβλεψη της Κομισιόν, και του απαντά ο εκπρόσωπος της πρωθυπουργού Πέτσας ότι είναι φανατικός, λαϊκιστής και ολετήρας της οικονομίας. Το '15!
Αποφασίζουν ξαφνικά να αποκομίσουν κάποια μεταχρονολογημένη υπεραξία από την τραγωδία της Μarfin και ξαναζεσταίνει ο Βορίδης τα περί εκλεκτικών σχέσεων του Τσίπρα με τους δολοφόνους.
Και για να μην το παραλείψουμε, εμφανίζεται ο Μητσοτάκης ως όσιος του κορωνοϊού στην τελευταία ενημέρωση για την πανδημία, αλλά καταφεύγει και στη συκοφαντική λάσπη της κωλοτούμπας.
Εν ολίγοις, το παραμύθι της συναίνεσης, των χαμηλών τόνων, της εθνικής ομοψυχίας έχει δύο αναλλοίωτα στοιχεία. Ένα, ότι επιμένει ως ήρωας, στρατηγός, δικτάτορας, Θεός και παντοκράτορας ο Μητσοτάκης. Τον έχει κάνει τον κορωνοϊό να ακούει Κυριάκος και να τρέχει για την Ιταλία.
Και δύο, ότι παραμένει δράκος, κακοποιός, ψεύτης και ό,τι άλλο θέλετε, για να μην τσαλαβουτάμε στη χυδαιότητα, ο Τσίπρας. Κι αν το πρώτο μπορεί να το καταλάβει κανείς -αυτόν έχουν, αυτόν διαφημίζουν-, με το δεύτερο μπαίνεις σε έναν προβληματισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε, είναι πια στην αντιπολίτευση.
Ο Τσίπρας εδώ και καιρό εμφανίζεται από την προπαγάνδα τους ως αποτυχημένος, ηττημένος, τελειωμένος. Ποιος υπηρέτης ή πια μύγα τους τσιμπάει κάθε μέρα με την ίδια υπόμνηση; Δέσποτα, μέμνησο του Τσίπρα!
Προφανώς κάτι ξέρουν, κάτι τους αγχώνει, κάτι τους απασχολεί. Φοβούνται για να το πούμε πιο απλά. Και επαναλαμβάνουν με κάθε αφορμή τις κραυγές του φόβου τους. Ο πήξε και δείξε ΣΥΡΙΖΑ.
Και κυρίως ο εξώλης και προώλης Τσίπρας. Μπορείς να φανταστείς κάποιους να αγριεύουν τα παιδιά τους: "Φάε το φαΐ σου γιατί θα σε δώσω στον Τσίπρα. Το δικό τους παντεσπάνι είναι που τους απασχολεί, αλλά δεν έχει σημασία.
Όπως μπορείς και να καταλάβεις κάποιους ελαφρώς διαταραγμένους που νύχτα - μέρα ζητούν εκλογές. Για να βγάλουν οριστικά από τη μέση τον ΣΥΡΙΖΑ. Και να θανατώσουν -δική τους η μακάβρια λέξη- πολιτικά τον Τσίπρα.
Και καθώς αυτή η αγριότητα του φόβου έχει και την πλάκα της, πάει γάντι εδώ το παλιό σοφό: Κούνια που σας κούναγε...
Θανάσης Καρτερός
