Της Ιλεάνας Σακκά
Η χώρα βρίσκεται μπροστά σε πρωτόγνωρη κατάσταση και η κυβέρνηση καλείται με τις καλύτερες δυνατές παρεμβάσεις να την αντιμετωπίσει.
Υπάρχουν όμως ζητήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν άμεσα. Αυτά είναι η υποστελέχωση των υπηρεσιών Υγείας για χρόνια τώρα και η απουσία υπηρεσιών πρόληψης και προστασίας της υγείας των εργαζομένων.
Η υποστελέχωση των υπηρεσιών Υγείας έχει συνέπεια τη μη τήρηση της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας για τα ωράρια των εργαζομένων σε αυτές, τη μη χορήγηση των νόμιμων ρεπό και την εξουθένωση των εργαζομένων.
Έστω και κάτω απ’ αυτές τις τραγικές συνθήκες, πρέπει κάποιοι/ες να καταλάβουν ότι η ύπαρξη δημόσιων υπηρεσιών και δημόσιων υπαλλήλων δεν είναι πολυτέλεια αλλά διασφάλιση για παροχή αξιόπιστων υπηρεσιών.
Όταν, δεκαετίες πριν, από την ψήφιση του ενιαίου πλαισίου των οργανισμών λειτουργίας των νοσοκομείων, δεν είχε καλυφθεί ποτέ το σύνολο των οργανικών θέσεων και δεν καλύπτονταν οι θέσεις των συνταξιοδοτουμένων με το 5/1, σήμερα είναι δύσκολο κάτω από αντίξοες συνθήκες να υπάρξει πλήρης στελέχωση.
Πλήρης στελέχωση σημαίνει κάλυψη όλων των οργανικών θέσεων και 30% επιπλέον για την κάλυψη των απουσιαζόντων σε άδειες, ρεπό, άδειες μητρότητας, άδειες ασθένειας κ.λπ.
Αλλά και να προσληφθεί προσωπικό στα νοσοκομεία, χρειάζεται χρόνο και γνώση για να μπορέσει να βοηθήσει.
Χρειάζεται εξάμηνη εκπαίδευση στην επείγουσα φροντίδα για το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό ή χρειάζεται μετακίνηση προσωπικού από νοσηλευτικά τμήματα στα επείγοντα περιστατικά.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, καλούνται οι εργαζόμενοι-ες να υπερβούν εαυτούς στην προσφορά στους συνανθρώπους και είμαι σίγουρη ότι θα το κάνουν.
Συγκεκριμένα μέτρα
Η Πολιτεία, όμως, η κυβέρνηση, τα κόμματα, δεν εξιλεώνονται με τη φραστική αναγνώριση της προσφοράς τους και την κατάθεση τροπολογιών για την ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, πόσο μάλλον που αυτή η ένταξη υπάρχει από το 2011 (ΦΕΚ 2778/2.12.2011) και μάλιστα με σημαντική συνεισφορά επιστημόνων και συνδικαλιστικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που μετείχαν στην αρμόδια επιτροπή του υπ. Εργασίας.
Χρειάζεται όμως να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα, αφού σχετική νομοθεσία υπάρχει, 35 χρόνια τώρα, για την προστασία της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των εργαζομένων.
Να δημιουργηθούν τώρα τμήματα ιατρικής της εργασίας σε μεγάλα νοσοκομεία και υπηρεσίες προστασίας και πρόληψης είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Εξάλλου υποχρεούται από την κείμενη νομοθεσία η εργοδοσία, εν προκειμένω το υπουργείο Υγείας, να προβεί σε αυτές τις ενέργειες.
Μέχρι να συμβεί αυτό, είναι ανάγκη τα υπουργεία Υγείας και Εργασίας να αξιοποιήσουν την επιστημονική εταιρεία ιατρικής της εργασίας και τους υπάρχοντες-ουσες ειδικούς ιατρούς εργασίας ώστε να υπάρξουν συγκεκριμένα μέτρα προστασίας των υγειονομικών και των υπολοίπων εργαζομένων και όχι κατάργηση της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας, όπως προβλέπεται από πρόσφατη ρύθμιση του υπ. Εργασίας (ένα ακόμα δώρο στην εργοδοσία και στους ιδιώτες γιατρούς).
Η επικινδυνότητα στους χώρους των νοσοκομείων, και όχι μόνον εκεί, δεν μηδενίζεται και χρειάζονται συγκεκριμένες αποφάσεις ενίσχυσης των υγειονομικών.
Υγειονομικοί δεν είναι μόνο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι μια ομάδα ειδικοτήτων που αποτελούν την αλυσίδα παροχής υπηρεσιών. Ένας κρίκος να λείψει, εμφανίζεται αμέσως το κενό και δημιουργεί δυσλειτουργία. Ας μην είμαστε σνομπ, εξίσου χρήσιμοι είναι οι τραυματιοφορείς, οι διασώστες/ριες του ΕΚΑΒ, το προσωπικό των εργαστηρίων, της καθαριότητας, της διατροφής των ασθενών, των τεχνικών υπηρεσιών, οι διοικητικοί υπάλληλοι κ.ά.
Όλοι/ες δίνουν καθημερινά την ψυχή τους για την καλύτερη δυνατή φροντίδα των ασθενών, κάτω από αντίξοες συνθήκες. Πώς νομίζουμε ότι γυρίζουν στην οικογένειά τους μετά τη βάρδια στο νοσοκομείο (ξεχνάμε ότι οι υγειονομικοί εργάζονται εναλλασσόμενες βάρδιες, πρωί, απόγευμα, νύχτα, 365 μέρες τον χρόνο); Με ποιους φόβους φροντίζουν παιδιά και σπιτικό;
Στα βαρέα και ανθυγιεινά
Σήμερα είναι ο κορωνοϊός, χθες ήταν η μηνιγγίτιδα, παλαιότερα η νόσος των πτηνών, η ασθένεια SARS κ.ο.κ.
Και επειδή είμαι σίγουρη ότι όταν περάσει και αυτή η λαίλαπα θα ξεχαστούν και τα ευχαριστώ και οι μεγαλοστομίες και τα χειροκροτήματα, όπως δεκαετίες τώρα, ας το αποδείξουν με συγκεκριμένα μέτρα.
Και γίνομαι πιο συγκεκριμένη.
Για χρόνια μένει αναξιοποίητη παλαιότερη ομόφωνη απόφαση της ΑΔΕΔΥ σε σχέση με τα ανθυγιεινά και επικίνδυνα επαγγέλματα.
Αυτή η απόφαση προτείνει μικρότερο ωράριο εργασίας, μεγαλύτερης διάρκειας άδειες, μικρότερο όριο συνταξιοδότησης και ένταξη σε υψηλότερο μισθολογικό κλιμάκιο.
Και βέβαια δημιουργία δομών για τη διασφάλιση της υγείας και της σωματικής τους ακεραιότητας, στελεχωμένων όπως η κείμενη νομοθεσία ορίζει.
Η υλοποίηση αυτών των προτάσεων θα δείξει το έμπρακτο ενδιαφέρον της Πολιτείας για τους/τις εργαζόμενους/ες που καθημερινά παίζουν τη ζωή τους κορώνα - γράμματα.
Τίποτα λιγότερο δεν είναι αρκετό για την ηθική ανταμοιβή των ανθρώπων που φροντίζουν για τη διάσωση της ζωής συνανθρώπων τους καθημερινά.
