Του Κωνσταντίνου Γρ. Μαρκέτου*
Τις τελευταίες ημέρες ακόμη μια φορά βρισκόμαστε μπροστά σε μια επίδειξη υπέρμετρης αγάπης προς την πατρίδα. ΜΜΕ και πολιτικά στελέχη ζητούν εθνική ομοψυχία και επικαλούνται τον πατριωτισμό μας. Άραγε τι σημαίνει και πώς αποδεικνύεται στην πράξη ο πατριωτισμός;
Ο πατριωτισμός δεν βρίσκεται πίσω από φωτογραφίες προφίλ στο Facebook με ελληνικές σημαίες, ούτε με “ευφάνταστα” hashtag στο Twitter. Ο πατριωτισμός βρίσκεται στους ήρωες της διπλανής πόρτας που αγωνίζονται για τον συνάνθρωπό τους. Στους γιατρούς και τους δασκάλους των ακριτικών νησιών. Στους πυροσβέστες του κατακαλόκαιρου.
Πατριωτισμός δεν σημαίνει να μην επιτρέπεις σε άλλους ανθρώπους να βρουν ένα καλύτερο αύριο στην πατρίδα σου. Πατριωτισμός σημαίνει να είσαι περήφανος για την πατρίδα σου και να ανοίγεις τις πόρτες σου για να προσφέρεις ευκαιρίες για ένα πιο όμορφο αύριο σε όποιον το αναζητεί, ασχέτως χρώματος, θρησκεύματος, φυλής. Να είσαι περήφανος για την Iστορία και τον πολιτισμό σου και να μην τον θεωρείς ευαλλοίωτο. Ο πατριωτισμός δεν σε οδηγεί να κρύβεσαι τρομαγμένος για το διαφορετικό, πίσω από το μαύρο του μίσους και της Aκροδεξιάς. Πατριωτισμός δεν σημαίνει να δέχεσαι τον ξένο αναλόγως του πορτοφολιού του. Πατριωτισμός δεν σημαίνει να στρώνεις κόκκινα χαλιά στον πλούσιο ξένο και να ρίχνεις στα σκυλιά του φασισμού τον φτωχό, τον κατατρεγμένο.
Πατριωτισμός σημαίνει να αγαπάς την πατρίδα σου, άδολα, δίχως ανταλλάγματα, όχι όμως να μισείς τις άλλες χώρες και τους ανθρώπους τους. Πατριωτισμός σημαίνει να μάχεσαι για την πατρίδα σου στα βουνά της Πίνδου, στις λίμνες της Μακεδονίας, στην Κρήτη, όχι να λιντσάρεις κατατρεγμένους ανθρώπους από τον πόλεμο και την πείνα. Πατριωτισμός σημαίνει να πορεύεσαι περήφανος από αγώνα σε αγώνα για τον τόπο σου και τους ανθρώπους του, όχι να συμπορεύεσαι με τους εμπόρους του αίματος και του μίσους. Πατριωτισμός σημαίνει να θυσιάζεσαι για τη λευτεριά και την πατρίδα σου, όχι να στέκεσαι δίπλα σε αυτούς που ζητούν νέο Δίστομο και νέα Καλάβρυτα. Πατριωτισμός σημαίνει να δίνεις το αίμα σου για την πατρίδα σου και όχι να ζητάς το αίμα άλλων ανθρώπων μέσω ταγμάτων εφόδου-πολιτοφυλακών με τον Λαγό μπροστάρη. Πατριωτισμός σημαίνει να μην λερώνεις τη σημαία σου με το αίμα αθώων ανθρώπων, αλλά να τους αγκαλιάζεις.
Τον πατριωτισμό τον βρίσκεις καθημερινά στις γιαγιάδες της Λέσβου, στους ψαράδες των νησιών, στον πατέρα Αντώνιο της Κιβωτού του Κόσμου, που με αυταπάρνηση βοηθούν τους πιο αδύναμους συνανθρώπους τους και σώζουν την τιμή και την αξιοπρέπεια της χώρας. Τον πατριωτισμό τον βρίσκεις στους στίχους του Λειβαδίτη “υπερασπίζαμε τη λευτεριά πολεμώντας, μα ακόμα υπερασπίζαμε το δρόμο που παίζαμε παιδιά, τον τάφο που κοιμόταν η μητέρα μας”, δεν τον βρίσκεις στις άναρθρες κραυγές ενάντια στην έγκυο μετανάστη στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Ο πατριωτισμός βρίσκεται στον καθημερινό αγώνα για ένα καλύτερο αύριο, βρίσκεται στον αγώνα για το δίκιο των ανθρώπων, βρίσκεται στην πεποίθηση πώς στο τέλος η ελπίδα και ο άνθρωπος θα νικήσουν.
* Κωνσταντίνος Γρ. Μαρκέτος, α’ επ. δημοτικός σύμβουλος Πατρέων
